คนพิเศษ กับ ความพิเศษ

ฟองคลื่น

ชีวิตคนเรามีอะไรมากมายที่ผ่านเข้ามาให้ซึมซับรับรู้ 
ในชีวิตคนเรามีผู้คนมากมายที่ผ่านเข้ามาให้รู้จักมักคุ้น 

แต่ในผู้คนมากมายเหล่านั้น 
อย่างน้อยคงต้องมีใครบางคนที่ทำให้เรารู้สึก " ไม่ธรรมดา" 
ที่จะนึกถึง เรียกว่าเป็น "ความพิเศษ" 
ที่เราจะยกเว้นเอาไว้จากความปกติทั่วไปของจิตใจ 
ก็ในเมื่อคำว่า "พิเศษ" หมายถึงความจำเพาะ ความแปลกแยก ความดีงาม ความอบอุ่นในหัวใจ 
กระนั้นทำไมเราไม่ปฏิบัติต่อเขาให้ตรงกับที่ใจคิด 


ให้ " ความรู้สึกดีดี" จากจิตใจที่ดีดี 
ให้ "ความอาทรถึง" จากจิตใจที่นึกถึง 
ให้ " ความห่วง" จากจิตใจที่เป็นห่วง 
ให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างดีดี แต่มี "สติ" 
ให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างอบอุ่น แต่ไม่ "คุกรุ่น" 
ให้ไปเลย ให้ไปเท่าไหร่ก็ได้ แต่เมื่อให้ไปแล้วต้อง "ไม่ร้อนรุ่มกลัดกลุ้ม" 
และหากเมื่อใดจิตใจอาจระส่ำระสาย สะดุดกับอะไรขึ้นมาบ้าง 
ก็จงหยุดพักตรึกตรอง อย่าปล่อยให้พายุอารมณ์โถมพัด 
" สิ่งดีดี" จนกระจัดกระจาย 
เพราะ "การให้ความหมาย" ไม่ใช่ " การตั้งความหวัง" 
คนสองคนให้ความหมายซึ่งกันและกัน แต่คนสองคน 

" จะไม่ตั้งความหวังในกันและกัน" 

เพราะการตั้งความหวังมักนำพาซึ่ง " การเรียกร้อง" 
" ความอยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ" โดยที่ไม่รู้ตัว 
มันร้อนนัก หนาวนัก และไม่เป็นสุข 
เราต้องไม่ลืมปรับอุณหภูมิจิตใจเอาไว้ที่องศาอุ่นๆ 
หากเริ่มรู้สึกตัวว่า ความร้อนเริ่มทวีขึ้น เราต้องค่อยๆ 
เดินออกมาสูดอากาศเย็น 
หากตรงกันข้ามเราก็ต้องหลบเร้นจากความหนาวมาหาไอแดดเช่นกัน 
และอย่าลืมว่า " ความพิเศษ" 
ไม่ได้จำกัดว่าจะต้องเป็นพิเศษมากหรือพิเศษสุด 
หรือพิเศษอย่างยิ่งในคนคนเดียว 
ทั้งเราและเขาอาจจะมีคนพิเศษในวิถีชีวิตได้หลายลักษณะ 
พิเศษในเรื่องนั้น พิเศษในเรื่องนี้ 
ในเมื่อหัวใจเป็นของเรา 
เราก็ย่อมเลือกให้ความพิเศษกับใครก็ได้ที่เราจะไม่ต้องแลกกับความทุกข์อย่างพิเศษกลับมา 


จงให้ "ความพิเศษ" เป็นชีวิตชีวา 
เป็นแววตาที่แจ่มใส 
เป็นความห่วงใยที่เมื่อนึกถึงทีไรก็ยิ้มได้ 
ไม่วิ่งหนี แต่ไม่วิ่งตาม 
ไม่หักห้าม แต่ไม่กระโจนใส่ 
ไม่เป็นน้ำตาลที่ หวาน อ่อนไหว 
แต่เป็นความอบอุ่นในหัวใจและเอื้ออาทร 
จงเป็นความแจ่มใสในอารมณ์ของตัวเอง เป็นความชุ่มชื่น สดใส เช่นสายน้ำ 
เป็นสีสันงดงามเช่นมวลผกา เป็นสีเขียวของใบไม้ 
ที่เย็นที่ตาและที่ใจ 

และที่ตรงนี้ จะอีกนานเท่าใด ไม่ว่า "คนพิเศษ" คนนั้นจะอยู่ใกล้หรือต้องจากกันไกล 
" ความพิเศษ" นั้นก็จะคงอยู่อย่างมีคุณค่า ณ ที่เดิม ที่ซึ่งใจข้างซ้ายตรงกัน 


ฟองคลื่น 

๔  มิถุนายน  ๒๕๕๒