22 กรกฎาคม 2545 14:57 น.
ฟ้าจางๆ
อยากจะรักและเข้าใจ
ให้มากกว่านี้
แต่ยิ่งใกล้ก็เหมือนยิ่งห่างไกล
..ไกลออกไปทุกที
เป็นเพราะเธอนะเอง
เธอคงจะไม่มั่นใจในตัวฉัน
จึงยังไม่คิดจะทำลาย
กำแพงแห่งร่งรักให้พังทะลายลง
หากไม่คิดจริงใจ
อยากจะขอร้องเธอ
ถอยกลับไปเสียจากชีวิตฉัน
..จะขอเจ็บไว้จำเพียงแค่นี้..
22 กรกฎาคม 2545 14:43 น.
ฟ้าจางๆ
นั่งอยู่ในห้องสี่เหลลี่ยม
อยากไปเยี่ยมพูดคุยกับคนรู้จัก
อยากไปทักทายกับเพื่อนรัก
อยาก..ไปนั่งแอบมองเธอ
ติดอยู่ในห้องสีเหลื่ยม
ชาชินกับความงียบตรงนี้
เย็นชากับความรักที่มี
โกรธกันกับเพื่อนคนดี
หายไปไหนกันนะ
ความหวังดีที่มีต่อกันเรื่อยมา
21 กรกฎาคม 2545 00:13 น.
ฟ้าจางๆ
ไม่มีใครคนไหนเข้าใจฉัน
ไม่มีการโกหกกัน ให้สุขสม
ไม่มีคนยุแยง ให้เรือล่ม
ไม่มีคนมาถมช่องว่างในหัวใจ
หรือเพราะเราสบายๆในชีวิต
ไม่รู้จักหงุดหงิด หรืองอนใส่
ไม่เคยแกล้งโกรธคนเพราะน้อยใจ
เลยทำให้ไม่มีคนสนใจเรา
อยากทำตัวให้มีแต่คนรัก
อยากให้มีคนรู้จักไม่เคอะเขิน
จะทำไงบอกได้ไหม...ช่วยแนะทางเดิน
อยากเป็นคนไม่ล้นและไม่เกิน...เกินไป
ต้องแกล้งทำตัวเป็นคนใหม่
เอ้ย..ต้องปรับปรุงตัวเป็นคนใหม่
อยากจะให้ชีวิตนี้มีขื่นขม
ได้เจอเพื่อนแปลกหน้าหลายอารมณ์
แต่ทุกคนนิยมเราในใจ
ถึงปากร้ายแต่ใจดีมีบ้างไหม
ขอคนพูดตรง พูดจริง จริงใจ
เป็นเพื่อนแท้เพื่อนตายไม่ใช่แค่....เพื่อนกิน
13 กรกฎาคม 2545 12:24 น.
ฟ้าจางๆ
วันหนี่ง..ฉันคงค้นพบ
แต่ไม่รู้..จุดจบอยู่ตรงไหน
ฉันคงต้องค้นหาต่อไป
แต่จะมีใครเหมือนเธอ
สนุกสนาน ขี้เล่น น่ารัก
นั่นคือ....เธอที่ฉันคิดถึงตอนนี้
แม้ใครจะมองเธอ...ไม่ดี
ฉันยังจำสิ่งดีๆที่เธอมี
เสมอมา..ไม่ลืมเลย
13 กรกฎาคม 2545 12:10 น.
ฟ้าจางๆ
เบื่อคนมีความรัก
เบื่อคนอกหักชอบสับสน
เบื่อเธอไงคนหน้ามน
ชอบสับสนเพราะเผลอใจ
รู้จักหัวคนเข้มแข็ง
พุ่งชนอย่างแรงดูก็ได้
เผื่อรักที่หวังอยู่ในใจ
มันจะได้สมหวังดูสักครา
มัวแต่งึมงำงึมงำ
โดนthe dog คาบไปรับประทาน
แล้วหนาเอาไหมๆอย่าเสียเวลา
คนนั่งโต็ะหน้า น่ารักดี
จีบเลยถ้าแน่จริง
หน้าส่วนตัว
1000
