5 มิถุนายน 2555 23:56 น.
ภัคพล
"เพชร"..อยู่ไหนก็คือเพชร
วาวเม็ด..เรืองรองงามผ่องใส
แม้นจะได้..จากแหล่งหนแห่งใด
เจิดจรัส..ฉายวิไลให้ชื่นชม
"เพชร"..จะเพิ่มด้วยคุณค่า
ใช้ไฟกล้า..เจียรไนได้งามสม
ใช้ช่างเก่ง..เสกสรรค์ความนิยม
เพื่อสังคม..ประจักษ์ค่าใคร่มายล
... "เพชร"..คงแกร่งแต่ไร้ค่า
หยิ่งว่าข้า..คือเพชรสำเร็จผล
เจียรไน..ไฟเเรงร้อนยากเกินทน
จะหาค่า..มาบันดลคงไม่มี.
29 พฤษภาคม 2555 12:56 น.
ภัคพล
วสันตดิลก ฉันท์ ๑๔
น้อมนอบประณตพระมุนิเจ้า อธิเกล้าพระจอมไตร
รู้ชอบประจักษ์สกลใน ชยภัยกิเลสมาร
น้อมนบพระธรรม์วจนพุทธ์ ปริสุทธิ์บวรทาน
ธรรมาประสิทธิ์อภินิหาร ปฏิบัติสิทำดี
น้อมกราบพระสงฆ์พิริยธรรม สุขนำประเสริฐศรี
สาวกพระพุทธ์วรมุนี คุณมีสถิตชน
ตรัยรัตน์ประดับสรณจิต มนคิดจะเกิดผล
ชั่ว - ดี ระลึกหทยตน ชนน้อมประพฤติธรรม
จันทราสว่างรุจิรโชติ ระวิโรจน์วิไลนำ
ส่องเเสงจรัสกุศลกรรม ดุจเเสงพระธรรมา
ในโลกมิเที่ยงอนิจกาล นิรผ่านลุล่วงลา
คำสอนพระธรรมจริยา นรอย่าประมาทการ
บำเพ็ญประโยชน์คณประชา กิจพาเกษมศานติ์
ครองตนประกอบพินิจงาน สหร่วมสมานกัน
คือพุทธศาสน์ชนิกชน นิธิผลวิเศษสรร
ตามรอยมุนีพระภควันต์ วรห้วง ณ นิพพาน.
10 เมษายน 2555 23:47 น.
ภัคพล
เต่าตัวน้อย...ลอยตัวเล่นตามสระหนอง
ด้วยใฝ่ปอง..ปรารถนาดังใจหวัง
ลอยล่อง..สุขสมทุกคราวครั้ง
ที่ตั้ง...สระนี้คือบ้านตน
... จนถึงคราวฤดูแล้งน้ำแห้งขอด
เต่ารำพึง..คงไม่รอดดิ้นเสือกสน
น้ำเคยปริ่ม..ถึงริมสระอย่างมากล้น
วันนี้ก้น..หนองใหญ่น้ำไม่มี
นกแก้ว...สองตัวบินผ่านเห็น
เต่าตื่นเต้น..ร้องตะโกนว่ามานี่
ช่วยให้ข้า..ออกไปจากสระนี้
นกแก้วบอกยินดี..จะพาไป
เต่าจงคาบกิ่งไม้อันนี้นะ
อย่าทิ้งละเดี๋ยวชีวาจะหาไม่
ข้าจะพาลากเจ้าตามกิ่งไม้
บินสู่ฟ้านภาลัยหาสายธาร
ครั้งบินสู่นภาบนอากาศ
ประชาราษฏร์เห็นเต่าต่างกล่าวขาน
เต่าบินได้พึ่งเคยได้พบพาน
เสียงประจานกึกก้องทั่วพารา
เต่าได้ยินพูดว่าเปล่าลอยได้
ปล่อยกิ่งไม้ที่คาบอยู่ด้วยเสียท่า
ตกหล่นลงสู่แผ่นพื้นพสุธา
มรณาสิ้นชีพชีวาวาย...
31 มกราคม 2555 00:07 น.
ภัคพล
"ลมแล้ง..โชยมาถึงคราแล้ง
ไม้แห้ง..ร่วงใบจากกิ่งก้าน
หม่นหมอง..สั่นไหวในดวงมาน
สะท้าน..จิตเหงาเศร้าอารมณ์
ไม้เคยสวยด้วยบุปผาผกาแก้ว
เพริศแพร้ว..บานช่อชูดูงามสม
เวลา..สู่ช่วงร่วงระทม
หล่นสู่..ดินชมให้ชื่นทรวง
ชีวิต..บางทีมีความสุข
บางครั้ง..กลับทุกข์ด้วยใจห่วง
บางคราว..ท้อแท้ในแดดวง
บางช่วง..ฮึดสู้อยู่มิคลาย
แล้งลม..โชยพัดสบัดไหว
ทุกทิศ..ทางใดเหมือนใจหาย
ลมอ่อน..ไหวหวิวพัดพริ้วพราย
ใจ - กาย..อย่าหวั่นไหวไปกับลม.."
26 มกราคม 2555 22:57 น.
ภัคพล
แสงตะเกียง..แวมวับระยับระยิบ
ฉายกระพริบ..ในเคหาอย่างริบหรี่
แว่วเสียงซึง..กังวาลหวานดนตรี
ยังขับกล่อม..ชีวีแห่งผู้คน
หมู่บ้านเรา..จะยกเป็นบ้านตัวอย่าง
เขาจะสร้างเนรมิตประสิทธิ์ผล
จากบ้านนอกเป็นสวรรค์แห่งผองชน
จากความจนเป็นความรวยร่วมด้วยกัน
เขาถางป่าฆ่าสัตว์ตัดต้นไม้
บนผืนไร่เขาขอซื้อตามใจฝัน
ด้วยความจนด้วยอยากมีสารพัน
ไร่นานั้นกลับกลายเป็นตึกราม
มีถนนตัดผ่านบ้านเราแล้ว
แสนเพริศแพร้วไฟฟ้าสวยอร่าม
จากไฟกิ่งเป็นไฟสีสว่างงาม
สองสามยามยังมีเสียงดนตรีดัง
บ้านป่า..เมืองดอยเขาว่าเถื่อน
เขากลบเกลื่อนความเลวร้ายทำลายหวัง
นี่หรือ..สรวงสวรรค์อันจีรัง
ตระหง่านตั้งรองรับปวงประชา
เเสงตะเกียง..วายวอดม้วยมอดดับ
ซึงลาลับ..เคยขับกล่อมทั่วบ้านป่า
ธรรมชาติสวยสุดสะดุดตา
ยังแพ้ค่า..ความเลิศล้ำอำนาจใคร..
หน้าส่วนตัว
8882
