8 พฤษภาคม 2553 22:05 น.
ภัคพล
กวีฤาแล้งแหล่งสยาม
(วสันตดิลก ฉันท์๑๔)
อักษรประดิษฐ์จิรพิพัฒน์ มนนัสสยามหล้า
ลายลักษณ์กวีวจนค่า ปิติชื่น ณ ธานี
บทคำประพันธ์มธุรวาส คติปราชญ์วิสุทธิ์ศรี
ขับกล่อมประเทศ ณ ปฐพี ชนน้อมมโนไทย
เป็นทั้งกวีจิตนการ ปฏิภาณ ณ ยิ่งใหญ่
ร้อยกรองประดิษฐ์ศิริวิไล บ่มิสิ้นคุณานันต์
ฤาแล้งกวีจิรสยาม คุณุความหทัยมั่น
เทิดทูนวจีรตนพรรณ ณ สถิตกวีไทย.
7 พฤษภาคม 2553 23:18 น.
ภัคพล
ผืนแผ่นดิน ถิ่นไทย เราได้อยู่
บรรพชน ต่อสู้ กู้ไว้ให้
เป็นแผ่นดิน สง่างาม นามแดนไทย
แหล่งรวมใจ พี่น้อง ผองประชา
ด้ามขวามทอง เราอยู่มา สงบสุข
นิราศทุกข์ สุขสันต์ กันทั่วหน้า
แดนล้ำค่า นามีข้าว น้ำมีปลา
แต่ก่อนมา ผูกสมัคร สามัคคี
วันนี้เรา สิ้นแล้ว บรรพบุรุษ
เหมือนสิ้นสุด สามัคคี เริ่มถอยหนี
แบ่งพรรคพวก เกิดอะไร ไทยธานี
หลายชีวี อธิฐาน ให้ร่มเย็น
สงสารใน บรรพชน ที่เป็นผี
จะอยู่ดี มีสุข กลับทุกข์เข็ญ
ร่ำร้องไห้ เห็นไทย อย่างที่เป็น
หลากประเด็น หลากความคิด ผิดต่างกัน
อุทิศหา บรรพชน ให้พ้นทุกข์
มาสร้างสุข มอบไว้ ใจมุ่งมั่น
เราคนไทย เชื้อชาติไทย ใจสัมพันธ์
ร่วมแบ่งปัน รอยยิ้มนี้ ที่สำราญ
สามัคคี พี่น้องเรา เหล่าสยาม
สร้างคุณงาม เว้นความชั่ว ทั่วทุกท่าน
รักชาติไทย สามัคคี ที่ยาวนาน
ร่วมทำทาน ให้บรรพชน ดลความดี.
5 พฤษภาคม 2553 09:38 น.
ภัคพล
พฤษาสวย ภูเขาเห็น เด่นตระหง่าน
ชลธาร ร่มรื่น บนผืนป่า
สัตว์ใหญ่น้อย ดำรงอยู่ คู่พนา
ชาวประชา ร่มเย็น เป็นสุขใจ
ธรรมชาติ ปัจจุบัน แปรผันเปลี่ยน
ถูกเบียดเบียน เพราะมนุษย์ สุดขานไข
ไม้ถูกตัด สัตว์ถูกฆ่า ป่าถูกไฟ
น้ำเคยไหล กลับเเห้งขอด ตลอดปี
ขอได้โปรด หยุดทำลาย สิ่งแวดล้อม
ขอถนอม ดูแลป่า อย่าหน่ายหนี
ขอช่วยกัน รักษ์สัตว์ป่า อย่าราวี
ขอช่วยชี้ รณรงค์ รักษ์พงไพร
ร่มรื่นกาย ร่มเย็นใจ ร่มไพรพฤกษ์
ร่วมผนึก กำลัง ครั้งยิ่งใหญ่
อนุรักษ์ สิ่งแวดล้อม พร้อมห่วงใย
สร้างสรรค์ให้ โลกสวย ด้วยมือเรา.
4 พฤษภาคม 2553 10:36 น.
ภัคพล
พบหน้ากันหยกหยกโอ้อกเอ๋ย
คนคุ้นเคยร่วมงานสืบสานฝัน
ใช้น้ำใจหล่อหลอมกล่อมชีวัน
เชื่อมสัมพันธ์มิตรแท้รู้แก่ใจ
เมื่อถึงวันพลัดพรากต้องจากเพื่อน
ความหลังเตือนขอย้ำคงจำได้
กาลเวลานำทางสร้างสายใย
คงตราไว้ดวงจิตคิดคนึง
โบกมือลาไหวไหวใจรันทด
จะเก็บกดสุดห้ามความคิดถึง
หยาดน้ำตาอุ่นอุ่นหูอื้ออึง
ครวญรำพึงถึงเพื่อนเมื่อจากลา
อนาคตชี้นำให้ก้าวผ่าน
คุณค่างานเคยสนุกสุขหรรษา
คำว่ารักตราไว้ในอุรา
หลือคำว่า อำลาสถาบัน
ภัคพล คำหน้อย
2 พฤษภาคม 2553 08:19 น.
ภัคพล
คือพลัง สำคัญ ในวันหน้า
จะนำพา ชาติไทย ให้สุขสม
เหล่านี้คือ เยาวชน คนชื่นชม
ทั่วสังคม ควรมองเห็น ในความดี
เขาเปรียบเรา เยาวชน คนหนุ่มสาว
ดุจผ้าขาว สดใส ไร้คราบสี
เป็นผ้าขาว อย่าด่างพร้อย รอยราคี
อย่าขยี้ ในน้ำคล้ำ ดำมืดมน
เป็นนิยาม ความสดใส ของวัยหวาน
เพื่อสืบสาน ความรู้ คู่เหตุผล
เป็นดอกไม้ ในมุมมอง ของกลางชน
เพื่อร่วงหล่น ศักดิ์ศรี ที่งอกงาม
เยาวชน คือคนกล้า หาความรู้
เพื่อนำสู่ แผ่นดิน ถิ่นสยาม
เยาวชน หลีกหนี สิ่งเลวทราม
อย่ามองข้าม ความดี ที่ทำมา
ควรส่งเสริม ปลูกฝัง ยังความคิด
ไม่สอนผิด นำทาง สร้างปัญหา
ปลูกฝังไว้ คุณธรรม นำชีวา
สร้างต้นกล้า แห่งความดี ที่ผูกพัน
เป็นพลัง ก่อเกิด ประเสริฐผล
เยาวชน เรานี้ ที่สร้างสรรค์
คือต้นกล้า แห่งความดี ที่สำคัญ
จะมุ่งมั่น ฝังแน่น ในแผ่นดิน.
หน้าส่วนตัว
1858
