11 สิงหาคม 2547 19:23 น.
ภีม พีรณุ
รวมพล....คนรักแม่
ไม่สายหรอกบอกรักแม่กอดแกด้วย
ยามแม่ป่วยหยูกยาหาให้ท่าน
ของหวานคาวข้าวปลาหาให้ทาน
สัมผัสผ่านเนื้อตัวชื่นหัวใจ
โดย: ภีม...รักแม่
มาบอกรักแม่วันนี้อาจดีกว่า
วันข้างหน้าอาจช้าหารู้ไม่
ทำความดีเพื่อแม่สบายใจ
ลูกขอให้คุณแม่อยู่คู่ขวัญเมือง
โดย: little
ช่วยบีบเน้นเส้นสายให้คลายปวด
ฟังแม่สวดเศร้าสุขให้ทุกเรื่อง
เล่าขำขำทำขันขันให้มันเปลือง
แม่เคยเคืองขุ่นใจยิ้มได้เลย
โดย: ภีม
จะลุกนั่งนอนเดินอย่าเขินอยู่
คือประตูสู่ใจไม่มัวเฉย
เฝ้าประคับประคองมองมิเชย
ทุกวันเลยเป็นหลักให้พักพิง
โดย: บ้านแมงกะพรุน
ไม่เคยหอมก็จงหอมพร้อมก้มกราบ
ให้แม่ทราบแม่สุขมากทุกสิ่ง
ที่เคยเถียงเสียงแข็งแสดงจริง
ลูกชายหญิงขอขมาโปรดอาภัย
โดย : ภีม
ก็รักแม่ทุกวันมิ่งขวัญลูก
คล้องใจผูกรักจริงยิ่งเกินไหน
คอยอยู่เคียงแนบเชยเคยอุ่นไอ
ดั่งดวงใจลูกยาแม่จ๋าแม่
โดย : รอยทราย
ร้อยดวงใจสานใยเติมในรัก
ด้วยประจักษ์แท้ยิ่งมิ่งดวงแข
พระคุณเทิดสุดสรวงทั้งดวงแด
มอบแด่แม่สุดห้วงเหนือดวงมาน
โดย: บ้านแมงกะพรุน [5 ส.ค. 47 14:44]
ถึงไม่เคยเป็นแม่แต่ก็รู้
แม่อุ้มชูดูมองปองเรียกขาน
รักของแม่ยิ่งใหญ่หาใดปาน
จักรวาลที่กว้างแค่หางตา
โดย: ป้าหมู [5 ส.ค. 47 22:55]
ร้อยมะลิมาลัยคล้องใจแม่
อบอวลแผ่ละมุนกรุ่นอุสา
อุ่นละไมในอ้อมอกทุกทิวา
น้อมบูชาพระคุณบุญมากมี
โดย: บ้านแมงกะพรุน [6 ส.ค. 47 20:13]
คนไร้แม่แย่มากเพราะพรากพลัด
เขาคงขัดข้องใจในทุกที่
คงไหว้แต่แม่ฟ้าพระราชินี
ไว้เป็นศรีผูกจิตนิจนิรันดร์
โดย: ภีม (เจ้าบ้าน ) [7 ส.ค. 47 18:03]
มะลิร้อยให้แม่
อวลกรุ่นแผ่แพร่ถวัลย์
นบน้อมปวงเทวัญ
กราบมิ่งขวัญมั่นศรัทธา
หอมระรินกลิ่นขจร
อกอุ่นอ่อนอ้อนแม่จ๋า
มิห่างไกลสักครา
เวทิตาบูชาคุณ
โดย ชาลีบาว [6 ส.ค. 2547 , 01:39:47 น.]
บูชารักภักดิ์ดียิ่งชีวิต
วันละนิดจะพบว่าอบอุ่น
เหมือนมีพระในใจเอื้อใบบุญ
สุขละมุลอิ่มละไมแม่ใจดี
โดย : ภีม 08/08/47
ไม่เลือกวันเวลาป้าขอเน้น
ใช่พูดเล่นเช่นเคยเอ่ยตามที่
แม่ยังอยู่หรือตายวายชีวี
อย่าลืมมีถ้อยคำร่วมรำพัน
ใครไม่มีแม่อยู่คู่เคียงข้าง
แม่อาจห่างเหินไปใช่เดียจฉันท์
อาจต้องไปขายค้ามุ่งฝ่าฟัน
เพื่อลูกนั้นมีใช้ไม่ขาดแคลน
โดย ป้าหมู [8 ส.ค. 2547 , 19:52:41 น.]
เห็นแม่กวาดขยะหน้าละห้อย
มีลูกน้อยเดินคลอและเกาะแขน
ช่วยเก็บหญ้าใบไม้ง่ายง่ายแทน
ภาพรักแน่นมัดตัวสองหัวใจ
โดย : ภีม 11/08/47
1 สิงหาคม 2547 09:41 น.
ภีม พีรณุ
@@@ ไอ้พวกเนี้ยะ!!!@@@
ได้แต่ติตำหนิด่าเหมือนปาขี้
มิเห็นมีเสนอแนะข้อแก้ไข
เก่งแต่ด่าถ้ามีดีจงชี้ไป
เขาจะได้ไม่ว่าบ้าน้ำลาย!!
ใบตองแห้งแกว่งไปเพราะใครเป่า
หมายังเห่าเอาเรื่องแหมเคืองง่าย
องุ่นเปรี้ยวมะนาวหวานมักบานปลาย
ผลสุดท้ายที่พบอีหร็อบเดียว
ใครไม่ดีเท่าตัวไอ้หัวครก!!
คิดแต่เรื่องสกปรกยกขาเยี่ยว
พอเห่าปั้บรับดันหอนกันเกรียว
มาเป็นหมู่กันเทียวทู่ซี้ทำ
แก่ก็ได้ให้เห็นว่าเป็นแก่
เก่งแล้วแย่แตะต้องเป็นร้องร่ำ
มึงเป็นใครใจกล้าถึงมาอำ
โถใจป้ำหน่อยพวก.จะอ้วกแล้ว!!!
31 กรกฎาคม 2547 16:03 น.
ภีม พีรณุ
มะลิดอกหญ้าดอกไม้ของแม่
เก็บมะลิที่รั้วหอมทั่วบ้าน
ใส่เต็มพานรับรองสีทองเหลือง
ไหว้รูปคนบนหิ้งแม่มิ่งเมือง
สิบสองเนื่องสิงหาราชินี
เก็บมะลิที่รั้วหอมทั่วร่อง
ใส่ใบตองเต็มกรวยผูกด้ายสี
พนมมือถือดอกมะลินี้
กราบลงที่เท้านั้นแม่ขวัญเรือน
ดอกมะลิที่ให้หมายถึงรัก
มะลิสักหมื่นแสนไม่แม้นเหมือน
รักของลูกผูกพันทุกวันเดือน
ปีคล้อยเคลื่อนรักนั้นเลื่อนขั้นตาม
เพียงมือแม่วางลงตรงกระหม่อม
เพียงแม่หอมปอยผมแล้วก้มถาม
เพียงแม่ยิ้มพิมพ์ตาสง่างาม
ลูกสื่อข้ามถึงใจสุขใดพอ
ดอกมะลิที่รั้วหอมทั่วสวน
ใยมาชวนบานผลิวันนี้หนอ
หรือผ่านมาท่าทีเจ้ารีรอ
รักแม่พ่อให้เห็นเป็นและไป
ถ้าวันไหนไม่มีมะลิซ้อน
ดอกหญ้าอ่อนสักช่อลูกก็ให้
มะลิคือชื่อหญ้าตามป่าไพร
ขอแม่จงเข้าใจ.รักแม่นะ
31 กรกฎาคม 2547 15:54 น.
ภีม พีรณุ
*** วันที่มาหาเธอ ***
ตามลำโขงโค้งคุ้งพันวุ้งน้ำ
พอพลบค่ำค้างแรมริมแคมโขง
นับหมื่นดาวพราวทั่วหลายชั่วโมง
ส่องแสงโยงหัวใจเชื่อมไทย-ลาว
หลวงพระบางย่างเท้าเมื่อก้าวเทียบ
ช่างเหงาเงียบบาดคมอารมณ์หนาว
ดอกจำปาลาขั้วริมรั้วพราว
ส่งกลิ่นราวพร้อมใจร้องไห้เตือน
คิดถึงเจ้าจับใจจะไปหา
ไปบอกว่า..รักเจ้ามากกว่าเพื่อน
เคยให้ของต่างหน้าวันมาเยือน
เจ้ายังเหมือนเดิมไหม.อ้ายเหมือนเดิม
กราบพระธาตุพูสีที่ศักดิ์สิทธิ์
ช่วยนิมิตบานบนกุศลเสริม
เพียงตั้งจิตพิษฐานกราบกรานเติม
ยอดภูเพิ่มเยียบเย็นไม่เห็นใจ
ดูรูปถ่ายคล้ายเจ้าหน้าเศร้าหมอง
อ้ายฮักน้องมากอยู่เจ้ารู้ไหม
หลวงพระบางห่างลับลาวกับไทย
แต่จิตใกล้ชิดนักไทยรักลาว
ย่างมาเยือนเรือนเก่าที่เจ้าอยู่
ยื่นรูปเจ้าให้ดูน้องผู้บ่าว
การเดินทางก็จึงมาถึงดาว
สำหรับข่าวที่ได้เธอตายแล้ว
หน้าส่วนตัว
1009
