21 กันยายน 2547 01:10 น.
ม.ปณิธาน
วันวาน..........
๑ ...เคยได้ยิน เมื่อเด็ก ยังเล็กอยู่
เคยรับรู้ อ้อนจันทร์ ไม่หันหนี
เคยขอข้าว ขอแกง แหวนทองแดงมี
เคยยินดี อ้อนจันทร์ เมื่อวันวาน...
วันนี้..........
๒ ขอฟ้าสวย ค่ำคืนปลอบ คอยตอบฉัน
ขอฟ้าวัน สว่างไสว ส่องใจผ่าน
ขอฟ้างาม ยามมอง ต้องใจนาน
ขอฟ้าประทาน เธอใว้ ใกล้ใจกาย
๓ ฟ้าส่งยิ้ม พริ้มพราย มาทายทัก
ฟ้าส่งรัก สื่อถึง ซึ้งใจหาย
ฟ้าส่งเธอ ที่หวัง มาข้างกาย
ฟ้าส่งสาย ใยสวาท ไม่ขาดกัน
วันวาน..........
๔ ...เคยอ้อนจันทร์ ขอช้าง ขอม้าขี่
คงปรานี เด็กน้อย ที่คอยฝัน
เคยเอ่ยขาน ขอเก้าอี้ ขอเตียงพลัน
ทุกคืนวัน ได้นั่ง ได้นอนอิง...
๕ ...เคยอ้อนจันทร์ ขอละคร ดูตอนสุข
คงคลายทุกข์ สนุกสนาน ชื่นบานยิ่ง
เคยอ้อนจันทร์ มากมาย หลายอย่างจริง
ทุกทุกสิ่ง สมหวัง ครั้งวันวาน...
วันนี้..........
๖ เพียงสิ่งเดียว จะอ้อน วอนขอฟ้า
สิ่งล้ำค่า คือรัก สมัครสมาน
เพียงสิ่งเดียว คือเธอ เสมอดวงมาน
สิ่งประทาน ใดไม่เทียบ เปรียบได้เลย
๗ จะหวงฟ้า กว่าเดือน ดาวดวงไหน
จะห่วงใย กว่าอาทิตย์ นิจจาเอ๋ย
จะรักฟ้า กว่าใคร คนไหนเคย
จะไม่เลย ให้ต้องช้ำ ย้ำสัญญา.
16 กันยายน 2547 02:18 น.
ม.ปณิธาน
รำพึง..........
๑ ...ฟ้ามืดมี จันทรา ดาราอยู่
ฟ้าสว่างคู่ อาทิตย์ สนิทเสน่หา
ฟ้ามีใคร ครอบครอง จองใจมา
ฟ้าเมินข้า คนนี้ ที่เดินดิน...
รำพัน..........
๒ เก็บรอยยิ้ม เธอไว้ ในใจฉัน
เก็บภาพฝัน ถึงไป ไม่เสื่อมสิ้น
เก็บรอยยิ้ม แย้มยวน ชวนโบยบิน
เก็บภาพจิน ตนาการ ที่ผ่านมา
๓ อยากรักเธอ เสมอใจ แต่ไม่กล้า
อยากเจรจา เอ่ยคำ ย้ำห่วงหา
อยากบอกรัก แรกพบ สบสายตา
อยากเป็นข้า รองรับ ประคับประคอง
๔ เป็นเพราะเธอ มีใคร มอบใจภักดิ์
มอบใจรัก ลึกซึ้ง ตรึงใจสอง
ฉันจึงหัก ห้ามใจ ไม่ใฝ่ปอง
กลับใจตรอง ตริคิด พิจารณา
รำพึง..........
๕ ...หรือความรัก คือทุกข์ รุกรานร้อน
ทั้งเร้นซ่อน พิษภัย ไฟเสน่หา
มีหลอกลวง หวงหึง บึ้งตึงลา
ทั้งน้ำตา ร้าวรอน อ่อนแอใจ...
๖ ...หรือความรัก คือสุข สนุกสนาน
ทั้งเบิกบาน จริงใจ ห่วงใยให้
มีหวังดี คำหวาน ขับขานไป
ทั้งแรงใจ อบอุ่น คุณค่ามี...
รำพัน..........
๗ ขอเพียงรัก ห่างห่าง อย่าขวางกั้น
ขอเพียงฝัน ถึงเธอ เสมอตรงนี้
ขอเพียงพูด กันบ้าง อย่างเพื่อนที่ดี
ขอเพียงมี เธออยู่ รู้กันก็พอ
๘ จะไม่คิด ครอบครอง จับจองเฝ้า
จะไม่เข้า ยื้อแย่ง แบ่งปันขอ
จะหลีกเร้น หลบไป ไม่รีรอ
จะไม่ขอ รักตอบ อย่าปลอบใจ.
11 กันยายน 2547 07:53 น.
ม.ปณิธาน
อย่าร้องไห้ โหยหา อาลัยรัก
ให้คนมัก ง่ายที่ ไม่มีค่า
อย่าร้องให้ โศกเศร้า เคล้าน้ำตา
ให้คนบ้า อสูรกาย ทำร้ายเธอ
ฉันก็รู้ ว่าเจ็บ จนจับจิต
ขอเธอนิด คิดใหม่ อย่าไปเผลอ
ฉันก็รู้ ว่ายังจำ ย้ำใจเธอ
ขอเสนอ อย่าไปแคร์ เหลียวแลเลย
เริ่มต้นใหม่ วันนี้ ยังมีค่า
สร้างขึ้นมา ความหวัง ตั้งใจเผย
ให้กลับชื่น เบิกบาน สำราญเอย
เหมือนอย่างเคย ให้เห็น เป็นตัวเรา
จงเข้มแข็ง อย่าแพ้ อ่อนแอท้อ
ยืนหยัดต่อ สู้ไป ไม่อายเขา
จงเผชิญ ทุกสิ่ง ความจริงเอา
ยืนหยัดเฝ้า ฝ่าฟัน ไม่หวั่นเกรง
สักวันคง เจอะเจอ ที่เธอฝัน
ใครคนนั้น มีใจ ไม่ข่มเหง
สักวันคง ได้พบ ประสบเอง
รักบรรเลง อีกครั้ง ดังตั้งใจ
จะคอยปลอบ ตอบเธอ เสมออยู่
จะคอยดู แลเฝ้า เอาใจใส่
จะคอยเป็น แหล่งให้ กำลังใจ
จะคอยใกล้ คลายเหงา ให้เบาบาง.
4 กันยายน 2547 04:35 น.
ม.ปณิธาน
~~เพียงเธออย่าลวงใจ~~
อัลมิตรา
..๏ หากดวงใจเธอกล่อมพร้อมเงารัก
สายใยถักสิเนหาคราคิดถึง
โยงม่านมวลดวงดารามารำพึง
บวกความซึ้งศศิธรตอนคืนเพ็ญ
คำสัญญาจะรักไปในทุกชาติ
แสนประหลาดเหลือใจจึงใคร่เห็น
ฤๅเพียงกล่าวเพื่อมอบปลอบลำเค็ญ
ก่อนหลีกเร้นสลายความนิยามเคย
หากเราเพ้อเผลอใจไปเพียงนิด
อาจหลงผิดรักร้าวเศร้าอกเอ๋ย
สี่ในสี่ห้องหัวใจไม่มีเลย
คำเธอเอ่ยจริงหรือหลอกโปรดบอกที
ถึงแม้เธอเขียนกานท์หวานหยดย้อย
อ่านแล้วพลอยยิ้มรื่นชื่นสุขศรี
แต่จำต้องยั้งใจให้พอดี
กลัวรักนี้กลายเป็นลมชมเพียงคืน ๚ะ๛
~~สัญญาไว้ไม่ลวงเธอ~~
ม.ปณิธาน
จากดวงใจ กล่อมเธอพร้อม ยอมจงรัก
ไม่เคยพัก เสน่หา ทุกคราคิดถึง
ไม่ขอเดือน ดาวเกลื่อนฟ้า มารำพึง
ทุกความซึ้ง ที่มีให้ จากใจจริง
คำสัญญา ว่าจะรัก ตลอดชาติ
ยอมเป็นทาส หัวใจเธอ เสนอทุกสิ่ง
ให้เธอเห็น ชาตินี้ ที่เป็นจริง
ไม่ประวิง รักไป ชาติไหนเลย
อย่าหวั่นจิต คิดไป ว่าหลงผิด
ทั้งชีวิต มอบให้ อย่าใจเฉย
ทั้งหัวใจ มอบไว้ ให้หมดเลย
คำที่เอ่ย ใช่หลอก บอกตามตรง
แม้กลอนไร้ ซึ่งความ งามล้ำเลิศ
แต่รักเกิด ก่อใว้ ด้วยใจประสงค์
แม้ต่ำต้อย ด้อยวรรณศิลป์ ร้อยเรียงลง
แต่บรรจง รักเพียงเธอ เสมอใจ.
2 กันยายน 2547 02:54 น.
ม.ปณิธาน
~~อย่ามาเสียเวลากับฉัน~~
ผู้หญิงไร้เงา
ฉันนั้นรู้ความหวังดีเธอมีให้
แถมด้วยความห่วงใยให้ห่วงหา
แต่รู้ไหมในใจฉันที่ผ่านมา
มันปิดตายเกินกว่าจะเปิดใจ
ด้วยแผลลึกผนึกแน่นคล้ายแก่นสาร
เป็นตำนานรักร้าวเศร้าหวั่นไหว
ไม่สามารถปกปิดสนิทใจ
กับความรักร้าวไหวในใจตน
ที่ก่อนนั้นมีเขาเฝ้าห่วงหา
แต่นานมาเขาจากลาพาหมองหม่น
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาพาเตือนตน
จะไม่คิดจะไม่สนรักอีกเลย
จึงขอเธอจากลาอย่ามาเศร้า
หรือต้องการเป็นเงาเฝ้าเปิดเผย
ให้เธอลบฉันจากใจไปเสียเลย
แล้วเธอจะไม่คุ้นเคยรักช้ำทรวง.
~~ฉันไม่เสียเวลาปลอบเธอ แต่...~~
ม.ปณิธาน
ฉันรู้เรื่อง ความจริง บางสิ่งว่า
เสียเวลา ที่จะปลอบ ตอบจอมขวัญ
แต่อยากฝาก ความจริง บางสิ่งอัน
เผื่อเธอนั้น จะคิดบ้าง บางเวลา
เราอยู่ใน วันนี้ เพื่อพรุ่งนี้
เราอยู่ดี มีสุข เพื่อวันหน้า
เราอยู่เพื่อ คนรัก ที่เข้ามา
เราอยู่อย่าง มีค่า อย่างกล้าดี
อย่าหลงมัว กลัวจม กับอดีต
อย่าได้ขีด ทางปิด คิดหลีกหนี
อย่ายอมแพ้ เพราะเรื่องเก่า เฝ้าโจมตี
อย่าเสียที คนใจร้าย ทำลายใจ
รู้ว่าเขา คนนั้น ทำใจเจ็บ
ขออย่าเก็บ มาทำร้าย กายใจใหม่
ทิ้งมันไว้ ในอดีต เลวร้ายไป
ขออย่าให้ กลับมาขวาง ทางทุกตอน
แม้คนดี จะมีรัก หรือไม่รัก
อย่าทายทัก ว่าจะเป็น เหมือนเก่าก่อน
ใช้เหตุผล มากกว่าความ รู้สึกร้อน
อย่าตัดรอน เพราะอดีต ขีดปิดทาง
ควรเปิดใจ ยอมรับ กับสิ่งใหม่
รับฟ้าใส ส่องให้ หัวใจกระจ่าง
ฉันแค่ฝาก สิ่งนี้ เป็นแนวทาง
เผื่อเธอนั้น จะคิดบ้าง บางเวลา.
หน้าส่วนตัว
2004
