10 กรกฎาคม 2547 00:44 น.
มะปรางหวาน5
มีหัวใจหนึ่งหัวใจจะให้
รับได้ก็รับไปดูแล
รับไม่ได้หัวใจก้เป็นแผล
ไม่โทษเธอรังแกสัญญา
เพราะให้ไปเองจำได้
เธอไม่อยากได้ไว้ก็ไม่ว่า
แต่ถ้าต้องการให้รีบกลับมา
ขืนชักช้าจะเอาไปให้คนอื่น
9 กรกฎาคม 2547 13:57 น.
มะปรางหวาน5
ทำตัวเฉย ๆ
ใช้สายตาเยเมยพิสูจน์ใจ
เก็บความปวดร้าวไว้ข้างใน
ยิ้มให้เธออย่างสดใสเหมือนเคย
ก็เพื่อให้เธอรู้ว่า
เธอมีคุณค่ากับคน ๆ นี้มากมาย
แม้เธอจะมีคนอื่นให้คุ้นเคย
ก็ทำใจเฉย ๆ ให้เธอสบายใจ
9 กรกฎาคม 2547 13:47 น.
มะปรางหวาน5
เธอเป็นคนปากหวาน
จึงได้ความสงสารจากใคร ๆ
หากหลงเข้ามาชิดใกล้
ก็เหมือนเล่นกับไฟร้อนแรง
เธอจะเกาะกินหัวใจ
ด้วยคำว่าหมดใจรักที่แกล้งแสดง
ใครไม่แข็งแรงก็เจ็บตัว
รู้ว่าเธอเป็นอย่างไร
ยังดื้อรั้นเต็มใจเข้าไปขั่ว
คิดว่าตัวเองมีดีพอตัว
ไม่กลัวอยู่แล้ว....สู้ตาย
9 กรกฎาคม 2547 03:33 น.
มะปรางหวาน5
หลายคนพิสูจน์ความรักด้วยการห่างไกล
แล้วให้คำที่แทนใจไว้เพียงคำหนึ่ง
ให้อีกคนรอการกลับมา
ด้วยหัวใจช้ำ ๆ
จนกลายเป็นอตีดที่ต้องจำเป็นบทเรียน
คนที่รอคอยการกลับมาใหม่
แต่ไร้เยื่อใยเพราะหัวใจเปลี่ยน
หนึ่งในร้อยที่จะยังมีหัวใจวกเวียน
กลับมาหาคนที่คอยโดยไม่เปลี่ยนใจ
9 กรกฎาคม 2547 03:16 น.
มะปรางหวาน5
วารเลนไทร์ปีก่อน
เธอให้ความอาทรกับช่อดอกไม้
พร้อมกับคำว่ารักและห่วงใย
ฉันคือคนในหัวใจที่เธอมี
วาเลนไทร์ปีนี้
ไม่มีแม้เหงาของคนดีมาหา
โทรไปคนที่รับสายก็บอกว่า
เธอไม่มีเวลามารับสาย
น้ำตาเริ่มจะรินไหล
เจ็บปวดหัวใจเกินจะทนได้
ซุกตัวเองในมุมห้องแล้วร้องไห้
เขาไม่รักเราแล้วจึงเฉยชา
หน้าส่วนตัว
500
