31 มกราคม 2547 10:15 น.
มาใหม่
เวลานี้ เวลาไหน
เธอยังคงเป็นส่วน หนึ่งในใจ
ความทรงจำเก่าๆ
มันช่างเจ็บปวดรวดร้าว เหลือเกิน
เมื่อเธอเข้ามา ในชีวิต
ยังจดจำสัญญา ที่เธอให้ไว้
คอยคิดถึงคำพูด ทุกๆคำ
ระหว่างเรา เรื่อยมา
ก่อนเราเคยเคียงชิดใกล้ คอยห่วงใยมีใจให้เธอ
รักกันไม่นานก็เก่า ครั้งที่เรามีความสดใส
ไม่นานก็หายไป อยากถาม
ว่าเธอเข้าใจบ้างไหม เท่าใด เนิ่นนาน
เราพอมีเวลา เพียงนิดเดียว
ไม่ว่าเวลานี้ หรือเวลาไหน
ฉันจะคิดถึงเธอเสมอไป
จะมีเพียงเธอ ผู้เดียว...ในใจ
เนิ่นนาน สักเพียงไหน
เธอยังคงจะเป็นส่วนลึกในใจอยู่เสมอ
เนิ่นนาน ฉันจะยังคงรอเธออยู่เสมอ เหมือนเดิม
31 มกราคม 2547 10:13 น.
มาใหม่
หลับตาลงช้าๆ ยื่นมือมาสัมผัสกัน
ปล่อยให้ใจของฉัน พูดทุกคำข้างใน
ส่งผ่านความลึกซึ้ง ด้วยใจนึงถึงอีกใจ
เธอได้ยินไหม
โลกจะดูเวิ้งว้าง ท่ามกลางคนนับหมื่นพัน
แต่คนเดียวเท่านั้น ทำให้ใจเต้นแรง
สบตาเธอครั้งนั้น โลกทุกวันก็เปลี่ยนแปลง
เปลี่ยนเป็นความสดใส
มีแต่ใจที่รู้ ว่าดูไม่ผิด
จากวันนี้ชีวิตจะวางไว้
คนที่รักตัวเอง อย่างไม่เหลือให้ใคร
แต่นี้ไปจะรักเธอกว่านั้น
ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้
ตั้งแต่วันที่ฉันรักเธอ
ตั้งแต่นั้นหัวใจได้อบอุ่นเสมอ
เมื่อมีเธอ ทุกอย่างมีความหมาย
ตั้งแต่วันที่เธอเข้ามา
เปลี่ยนท้องฟ้าให้คนอ่อนไหว
ก็ได้รู้ว่าฉันต้องรักใคร
อยู่เพื่อใครนับจากวันนั้น
อยู่เพื่อเธอนับจากวันนี้
31 มกราคม 2547 10:10 น.
มาใหม่
เก็บตะวันที่เคยส่องฟ้า
เก็บเอามาเก็บไว้ในใจ
เก็บพลังเก็บแรงแห่งแสงยิ่งใหญ่
ร่วมกันไว้ให้เป็นหนึ่งเดียว
เก็บเอากาลเวลาผ่านเลย
สิ่งที่เคยผิดหวังช่างมัน
หนึ่งตัวตนหนึ่งคนชีวิตแสนสั้น
เจ็บแค่นั้นก็คงไม่ตาย
31 มกราคม 2547 10:09 น.
มาใหม่
เธอเหม่อลอยในความมืดมน
สับสนเสียใจเหลือเกิน
กรีดตัวเองไม่เจ็บเท่าใจ
ไร้คนสิ้นหนทาง ทุกอย่าง
จบเกมแล้วเธอพ่าย
อยากตายเพื่อหนึไป ไม่มีคำอธิบาย
แต่อยากตอกย้ำให้เธอรู้ว่า
คำปลอบโยนใดที่เธอต้องการ
แท้จริงอยู่ที่เธอ
อยากให้ใครมาเข้าใจ
สุดท้ายมีเพียงเธอ อ้อมกอด
โอบตัวเองเสียบ้าง
เนิ่นนานเท่าไร มากมายเท่าไร
ที่เธอนั้นมีแต่ให้
31 มกราคม 2547 10:07 น.
มาใหม่
ก่อนเคยเงียบเหงาและว้าเหว่ ก็ใครที่มีหายไป
แต่มาบัดนี้ เธอใช่ไหม ที่นำความรักคืนมา
ไม่เคยจะรู้ ว่าเธออยู่ ปล่อยเธอไม่เคยสนใจ
แต่พอใกล้ชิด ฉันเลยเข้าใจ จะยอมลองรักดูสักที
ทะเลกว้างใหญ่ สองเราข้ามไป
ถ้ามีสองใจ ร่วมกันฟันฝ่า
ก็เธอหรือเปล่า ที่เดินเข้ามา และพาความรักฉันไปพร้อมเธอ
โลกดูสดใส ไม่เหมือนเก่า เมฆบางก็จางหายไป
ค่ำคืนไม่เหงา ดาวเต็มฟ้า นภามีแสงรำไร
เธอสร้างให้ฝันเป็นจริงได้ ทำไมเพิ่งมองเห็นมัน
เกือบเกินจะสาย ฉันกลัวไม่ทัน ดึงดัน ชวนเธอร่วมทาง
หน้าส่วนตัว
498
