แลฟ้าสิครานี้....................บ่มิมีสุรีย์ใส เหน็บหนาว ณ กลางใจ...อุระไห้ระทมรอน เฉกนางประดับจิต...........ศุภมิตร ธ จากจร เคยรักสนานอร.................ผิฤดีสลายลง นางเอยจะรู้ไหม...............นรใดตลอดหลง รอคอยสุโฉมยง................นิจศีลก็ไป่ทาน หากเปรียบทิพากร...........ระยะตอนมิฉายฉาน คือช่วงรติกาล...................ศศิเทียบสว่างเทียม แต่ยามพธูจาก..................รติพรากเพราะขลาดเรียม จิตจึงฉะนี้เจียม................นวนางมิพึงมี !***! รยอร
หน้าส่วนตัว
699
