กรุณายืนยันการออกจากระบบ
รินวิฬาร์
เกิดมาหนอ อย่าผยอง พองยศศักดิ์ ชีวิตจัก สูงส่งค่า น่าถนอม ก็ต่อเมื่อ รู้จักรัก รู้จักยอม ย่อยศตัว ก้มลงถ่อม ถนอมตน ยิ่งสูงยศ มิลดย่อน มิมองต่ำ ทำสูงล้ำ มิย่อมอ่อน ไม่ยอมสน ยิ่งสูงเด่น สูงศักดิ์ ไม่ยอมคน ดั่งไม้สูง ต้องแรงลม หักทลาย
วันสิ้นโลก - อัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1837
