20 พฤศจิกายน 2551 17:12 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
มองเห็นสาวน้อย
แถลงถ้อยคำหวาน
ร้อนรุ่มดวงมาร
ร้าวรานนอกใจ
หลงรูปเรือนร้อย
เพียงน้อยสดใส
อย่าหยุดฝันใฝ่
แม้ไขว่คว้ามา
สุขเท่าทวีคูณ
เพิ่มพูนทุกครา
เห็นแล้วดวงตา
ใสซื่อแสนซน
ชมชื่นผู้น้อย
เหมือนคอยสายฝน
ปะพรมน้ำมนต์
บนใจเหี่ยวเฉา
รอยยิ้มน่ารัก
พริ้งพรักหนอเจ้า
สุขหนอตัวเรา
ที่ได้........เฝ้าดู
18 พฤศจิกายน 2551 19:35 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
หลงสลัญเนียงลออดีดซอกล่อม
น้องแขมร์กรอมพี่แขมร์เลอเผลอใจหวาม
บองนี้หลงพะวงติดดีดพิณตาม
ลุเขตคามขอตามเกี้ยวเที่ยวอังกอร์
16 พฤศจิกายน 2551 13:59 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
อันน้ำเมาที่ว่าขมขรมโศก
ตรึงทั้งโลกให้จมอยู่ผู้ผิดหวัง
ผ่านวันคืนก็สลายไม่จีรัง
ไม่เหมือนดังรักร้าวเศร้าจนตาย
16 พฤศจิกายน 2551 13:40 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
ต้องมนต์เจ้าสาวเรณูผู้เลอโฉม
น้องประโลมด้วยภาษาที่ว่าหวาน
เสน่ห์สุดซึ้งตรึงรัดใจแทบวายปราณ
แค่พบพานก็หลงจ้าสาวภูไท
16 พฤศจิกายน 2551 09:57 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
มองผ่านสายลมหนาว
เกล็ดเหงาที่ลอยคว้าง
ริมริมหรือรุงราง
พลิ้วพร่างรอยอารมณ์
สถิตไว้ในปลายฟ้า
เดือนดาราในอาศรม
เพ่งมองผ่านสายลม
คารมหรือความใน
เดือนหงายไวระยับ
แสงจับความอ่อนไหว
หวานยิ้มพริ้มตรึกใน
โอบใจก่อนพรมร่าง
ในมวลหมู่ดอกไม้
เจ้าใยนวลสะอางค์
ผีเสื้อโบยบินพลาง
โอบนางในอ้อมใจ
หน้าส่วนตัว
809
