5 สิงหาคม 2552 11:02 น.

ลูกจ๋า...ลูกอยู่ไหน

ละไมฝน

..................
ลูกจ๋า...ลูกอยู่แห่งไหน
ทำไมไม่มาหาแม่
ห่างหายไร้คนดูแล
ทิ้งแม่เดียวดายนานมา

เคยกอดเจ้าอุ่นอกแท้
ดื่มนมแม่จนเติบกล้า
ป้อนข้าวป้อนน้ำทุกครา
อุ้มลูกนั่งบ่าชมจันทร์

เหนื่อยไหม...มาหนุนตักแม่
มาดูความแก่แม่นั้น
หงอยเหงาหง่อมลงทุกวัน
คอยรักคอยฝันจากเรา

ของฝากหมากพลูเงินทอง
ไม่เคยหมายปองจากเจ้า
ขอเพียงเห็นหน้าบรรเทา
คลายเหงาเศร้าแล้วแก้วตา

อยู่ไหน...ไยไม่กลับบ้าน
สงสารแม่คอยเห็นหน้า
เช้าเย็นวันเดือนเคลื่อนคลา
แม่นี้คอยท่ารับขวัญ

ท้อแท้...ชีวิตบ้างไหม
สายใย สายรัก รับขวัญ
"ฝ้ายขาว" คอยผูกแขนนั้น
ผูกสายสัมพันธ์แม่ลูก

น้ำใจจากใจให้แม่
เพียงแค่ความรักพันผูก
คิดถึงแม่บ้างนะลูก
ยามเมื่อลูกร้างห่างไกล...
..............
ละไมฝน				
4 สิงหาคม 2552 08:18 น.

เหลือเพียงดินแล้งแห้งน้ำ

ละไมฝน

ทางเทียวเขียวค่ำย่ำไป
ทางใดดุ่มเดินเหินหาว
ทางรุ้งมุ่งสรวงดวงดาว
ทางยาวย่นย่อ...รอรุ่ง

อรุณกรุ่นอายสายเหมย
ชดเชยชีพสรรค์วันพรุ่ง
หว่างทางร้างรักจักปรุง
จรุงมุ่งมั่น...ฝันไกล

สุดสายปลายทางแห่งฝัน
คือฝันหวนคืนนาไร่
ก้าวเดินก้าวเดินต่อไป
แม้นไกลเพียงไหน...ไปถึง

ทางเดินแดดกล้าฝ่าแดด
เปลวแผดเผาใจดวงหนึ่ง
รุ่มร้อนลึกล้ำรำพึง
คำนึงถึงฝัน...ฝันกล้า

แม้นโหยโรยแรงแกร่งกร่อน
ริดรอนแรงเปลี่ยวเรี่ยวล้า
วันแล้ววันเล่าล่วงลา
ถือพร้าแบกจอบ...จูบดิน

ทางเทียวเขียวค่ำย่ำเท้า
เหน็บหนาวเนื้อใจจ่อมสิ้น
ฝันหา  หาที่ทำกิน
เหลือเพียงดินแล้ง...แห้งน้ำ
...................
ละไมฝน				
3 สิงหาคม 2552 14:43 น.

ชาวนาจ๋า...อย่าร้องไห้

ละไมฝน

กี่ปีแล้วที่หลังเราหยัดสู้ฟ้า
กี่ปีแล้วที่ดวงหน้าจูบดินแล้ง
กี่ปีแล้วที่ข้าวยากและหมากแพง
กี่ปีแล้วที่ไส้แห้งกว่าแร้งโรย

ถามฟ้ากว้างก็อ้างว้างมิสร่างสิ้น
ถามผืนดินก็เงียบงำคำตอบโหย
ถามผู้นำถึงคำหวานที่หว่านโปรย
ย้ำถามโดยชาวนาตาดำดำ

ช่างเงียบเหงาเป็นเป่าสากกระดากนัก
รัฐมนตรีที่รักกระอักซ้ำ
นโยบายขายซื้อหรือจำนำ
ราคาข้าวยังตกต่ำระกำใจ


หวังพึ่งใครไหนเล่าเหล่ารากหญ้า
หวังพึ่งฟ้าก็แล้งลมพาห่มไห้
หวังพึ่งดินก็สิ้นหวังกำลังใจ
หวังพึ่งใครในวันนี้ไม่มีเลย

เราประท้วงท่านก็จับเราเข้าคุก
ส่วนคนบุกสนามบินใยทำเฉย
นิติธรรมเมืองไทยอยู่ไหนเอย
โปรดเฉลยคำหวานผ่านสภา

คอยหยาดฝนหล่นหายที่ปลายเมฆ
คอยพระเอกในดวงใจอยู่ไหนหนา
คอยผู้แทนของเราชาวประชา
เช็ดน้ำตาผู้ยากไร้ในแผ่นดิน

ชาวนาจ๋า...ชาวนาอย่าร้องไห้
อดทนไว้อย่าให้ใครเขาหมิ่น
เก็บน้ำตาแห่งหวังไว้หลั่งริน
บนผืนดินปลูกข้าวของชาวนา...
..............................
ละไมฝน				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟละไมฝน
Lovings  ละไมฝน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟละไมฝน
Lovings  ละไมฝน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟละไมฝน
Lovings  ละไมฝน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงละไมฝน