
แม้เพียงสิ้นดินฟ้าสดับเสียง
สิ้นคู่เคียงสัพยอกเคยหยอกเย้า
จะดับดิ้นสิ้นชีวาแล้วหรือเรา
เรียกหาเขาเขาจากไปไกลสุดตา
โอ้สังเวชวาสนานิจาเอย
อย่ามีรักเสียเลยจะดีกว่า
มีรักไปให้บ่งยอกชอกอุรา
แล้วน้ำหน้าอย่าใครไม่โศกศัลย์
ดับดาราหมดฟ้าให้หม่นหมอง
เหมือนคู่ครองดับรักที่ฝากฝัน
ลืมหมดสิ้นหมดรักหมดคืนวัน
เดินจากกันไม่ทันจะกล่าวลา
ต่างใช้เนตรเกตุแก้วบรรจงจ้อง
สงบนิ่งกุมมือค่อยแล้วมองหน้า
นั่งประทับจับจ้องทั้งสองตา
กล่าวแจ้งมาจับใจถ้อยสุนทร