หนาวอีกคราวแล้ว

ลุงรอง

ลมเหนือล่อง  ฟ่องฟ้า  มาหวีดหวิว
ใบไม้พลิ้ว  โปรยปราย  แทนสายฝน
หมอกละเลียด  โลมหล้า  ทั่วสากล
เมฆมัวหม่น  ปิดฟ้า  ปิดตาวัน
                   
                 เช้านี้  จะมีใคร  ที่ไหนหนอ
                 มาเคลียคลอ  ยืนอยู่  เป็นคู่ฝัน
                 หนาวเหน็บใน  สุดพร่ำ เอ่ยจำนรร
                 คิดถึงวัน  ครั้งสนิท  เคยชิดชม

แต่หนาวนี้  ไม่มีเธอ  ให้เพ้อหา
เหม่อมองฟ้า  กล้ำกลืน  ความขื่นขม
เหมือนตะกอง   กอดฟ้า  ยืนท้าลม
แม้ผ้าห่ม  มิบรรเทา  พาหนาวคลาย

                มีไหมหนอ
                ที่ยังพอ  เอื้ออารี  มีความหมาย
                ช่วยเมตตา  เถอะสาว  ผ่อนหนาวกาย
                อย่าให้ตาย  เพราะลมหนาว  คราวนี้เลย


                                              ลุงรอง