8 ตุลาคม 2551 09:20 น.
ลุงแทน
นี่นะหรือ คือกล่าว ว่ารักชาติ
ฉันมองภาพ บาดใจ ให้หดหู่
ทั้งสองฝ่าย หมายมาด ฟาดพันตู
น่าอดสู รู้ใหม ไทยฆ่าไทย
ใส่เสื้อเหลือง เลือดอาบ ช่างบาดจิต
องค์บพิตร ผิดหรือ พวกถือใส่
เอาธงชาติ มานำ น่าช้ำใจ
เพราะเหตุไร ไร้สำนึก ตรึกตรองดู
ต่างฝ่ายบอก กรอกหู ดูน่าขัน
มีเดิมพัน พันธมิตร จิตอดสู
รัฐบาล ขานไข ให้หดหู่
นั่งตรองดู ไม่มั่ว ชั่วพอกัน
นี่น่ะหรือ คือกล่าว ว่ารักชาติ
เลือดไทยสาด กลางเสียง เปรี้ยงโป้งป้าง
ทั้งสองฝ่าย ครางสั่น ทั้งสองข้าง
ยมพบาล ขานชื่อ จึงรู้ตัว
5 ตุลาคม 2551 15:00 น.
ลุงแทน
ในอดีต มีเพื่อน มาเยือนทัก
พวกเรามัก ทักทาย หมายสร้างสรรค์
มีอักษร อ้อนได้ ในทุกวัน
ช่างสุขสันต์ จำนรรจ์ ฉันท์ร่วมกานต์
มีมากมาย หลายครั้ง ยังติดต่อ
พูดหยอกล้อ ต่อสาย หมายผสาน
นัดประชุม รวมกลุ่ม สุขสราญ
เพียงไม่นาน ธาตุแท้ แลเห็นกัน
กาลเวลา ผ่านผัน วันวานผ่าน
จิตร้าวราน กาลบอก ต้องเจ็บสัน
รู้ความจริง ยิ่งช้ำ แม้ผ่านวัน
ที่จริงนั้น ฉันเอง เต็งผิดคน
จึงเหลือเพียง เสี้ยวหนึ่ง ซึ่งเตือนจิต
มองคนผิด จิตเรา เศราขื่นขม
มองภายนอก ไม่บอก ค่าของคน
แต่ต้องค้น ภายใน ให้รู้จริง
1 ตุลาคม 2551 09:49 น.
ลุงแทน
ณ ครานี้ มีเพียง เสียงสายฝน
ที่มายล เป็นเพื่อน เยือนถึงที่
สกุณา เคยก้อง ร้องเสียงดี
มาวันนี้ มิเป็น เช่นดั่งเคย
สายพิรุณ ดุจเพียง เสียงกระซิบ
แสงอาทิตย์ เมฆปิด มิเปิดเผย
อากาศเย็น เช่นนี้ มิคุ้นเลย
อยากจะเอ่ย เหวยเรา ช่างเหงาทรวง
มองนภา พานคิด จิตประหวั่น
เมื่อครั้งนั้น ฉันมี คนที่หวง
เคยจำนรรจ์ กันสอง ประคองนวล
เคยชี้ชวน สรวลสันต์ กันสองคน
สายลมพลิ้ว หวิววาบ ฉาบกายสั่น
จิตรำพัน หวั่นหวาด พาลสับสน
ครั้นหลับตา ใบหน้า มาลอยวน
ต้องเจ็บทน ม่นหมอง ตรอมอุรา
หยิบภาพถ่าย หลายใบ ในอดีต
ดุจคมมีด กรีดย้ำ ช้ำจริงหนา
สองมือสั่น สุดกลั้น หลั่งน้ำตา
แหงนมองฟ้า อยากลืม คืนความจริง ฯ.
Lovers
0 คน เลิฟลุงแทน
หน้าส่วนตัว
598
