3 สิงหาคม 2547 18:09 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
สายฝนพรำ...ฉ่ำชื้น...ชุ่มผืนหล้า
แต่น้ำตา...กลับหล่นลง...ตรงปลายฝัน
เหงาหัวใจ...เธอไม่อยู่...เคียงคู่กัน
คงเป็นวัน...เม็ดฝนบาด...ให้ขาดเรา
3 สิงหาคม 2547 17:14 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
เมืองประวัติศาสตร์ สั่งสมบ่มลูกหลาน
ต่อตำนานสรรค์สร้างอย่างสยาม
พระธาตุทองคำ ล้ำศิลป์ยินยลงาม
สื่อนิยามความเป็นไทยในแผ่นดิน
ชื่นฉ่ำธรรมชาติ ทะเลสวยรวยน้ำตก
เขาหลวงปกเมืองใต้มากมายสิน
แร่ธาตุอุดม เปี่ยมล้นบนธานินทร์
ชุบชีวินชนรู้สู้สร้างงาน
เครื่องถมสามกษัตริย์ พิพัฒน์ผล
ของฝากชนชื่นชมค่ามหาศาล
มากวัดมากศิลป์ ถิ่นธรรมะละบ่วงมาร
เพลงบอกผ่านโนห์ราดังหนังตะลุง
ครบสิ้นกุ้งปู อาหารล้วนชวนเอมอิ่ม
แต้มรอยยิ้มอร่อยตามความหมายมุ่ง
เที่ยวเมืองคอนไทยเที่ยวไทยไทยจรุง
ชาติโรจน์รุ่งชนรักษ์ปักษ์ใต้งาม
2 สิงหาคม 2547 21:42 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
โลก นี้มีโศกเศร้า
สิ่งยั่วเย้าเร้าตัณหา
กิเลสเหตุนำพา
ดับปัญญาหม่นหมองมัว
กว้าง ในใจผองชน
ก่อทุกข์ทนล้นความชั่ว
ระบาดน่าขลาดกลัว
เข้าพันพัวทั่วแดนดิน
ทาง ธรรมค้ำจุนโลก
ธงธรรม์โบกโศกหมดสิ้น
ทุกหนพ้นราคิน
สมถวิลยินยลค่า
ไกล โกรธ-โลภ-โมหะ
ลด เลิก ละ ล้าง กามา
โลกสุขทุกเวลา
ถึงแม้ว่าทางกว้างไกล
2 สิงหาคม 2547 17:49 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
วันนี้...เหนื่อย...สับสน
กับผู้คน...เดินพ้นผ่าน
ไร้แรง...จะแข่งกาล
หรือทอสาน...งานใดใด
ตะวัน...ลับจากฟ้า
โอ้...เวลา...ช่างเลยไป
หยุดบ้าง...จะได้ไหม
ให้หัวใจ...ได้พักพิง
แสงทอง...ส่องม่านตา
พาเวลา...ล่วงเลยจริง
ไม่ชอบ...อยากโยนทิ้ง
กับทุกสิ่ง...หลอกลวงกัน
จบแล้ว...หมดวันนี้
พอเสียที...โลกไร้ฝัน
พรุ่งนี้...หวังก้าวทัน
เติมใจพลัน...เลิกกังวล
2 สิงหาคม 2547 14:54 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ภาพเธอก้าว...เดินไป...ไขว่คว้าฝัน
หัวใจมัน...เต้นระรัว...กลัวไกลห่าง
เสียงรถเคลื่อน...สื่อรัก...หักเลือนลาง
คงหมดทาง...ชิดใกล้...ได้ดังเดิม
สัญญาใจ...จำได้...ฝังในอก
อย่าทำตก...ตามทาง...สร้างแรงเสริม
รีบกลับมา...ให้คนรอ...ได้ต่อเติม
ส่งรักเพิ่ม...แทนใจ...ยามไกลกัน
หน้าส่วนตัว
689
