17 มิถุนายน 2551 11:37 น.
ลูกพระอาทิตย์
เรื่องทุกอย่างเกิดจากฉัน
บอกรักเธอในวันนั้น
เพราะต้องการให้เธอรู้.....สิ่งที่คิดในใจ
เธอยอมรับฟังให้ความหวังกับฉันมากมาย
......สุดท้ายคือเธอจากลา.....
ยอมรับว่าเสียใจ แทบจะบ้า
ยอมเสียเวลาให้เธอมากมาย
เธอคงไม่รู้ หากเธอไม่เคยรักใคร
และสักวันเธอคงเข้าใจได้ดี
16 มิถุนายน 2551 18:09 น.
ลูกพระอาทิตย์
แหงนมอง ท้องฟ้า ครึ้มเมฆ
ขุนเขา วิเวก ถมึนทึง มองเหม่อ
คิดถึงเธอ คนเคยซึ้ง
เปลี่ยนรองเท้า คู่ซึ่งเปียกปอน
...........
รอยยิ้ม ของเธอ ยังแพรวพราว
ระยับพราว อยู่ไหวไหว ไม่ถ่ายถอน
หัวใจ ดวงนี้ ยังเว้าวอน
คิดถึงเธอ แม่ดวงสมร แม่ร้อยยิ้ม ของนางฟ้า
หน้าส่วนตัว
813
