20 ตุลาคม 2544 07:51 น.
ว.วรรณกิจ
หัวใจเจ้าเอย....
ใยอ่อนไหวได้เร็วนัก....
แค่เขาทำดีก็นึกรัก....
แค่เขายิ้มทักก็ดีใจ....
มันไม่มากไปหรือ...
หัวใจเจ้าเอย.....
ความรักเจ้าเอย......
เมื่อไม่มีก็โหยหา......
เมื่อได้มาก็สุขใจ.....
แต่เมื่อเสียไปกลับปวดร้าว.....
เจ้าช่างเข้าใจยากนักนะ.....
ความรักเจ้าเอย........
20 ตุลาคม 2544 02:02 น.
ว.วรรณกิจ
หัวใจเจ้าเอย.....
ใยอ่อนไหวได้เร็วนัก....
แค่เขาทำดีก็นึกรัก....
แค่เขายิ้มทักก็ดีใจ....
มันไม่มากไปหรือ...
หัวใจเจ้าเอย......
ความรักเจ้าเอย....
เมื่อไม่มีก็โหยหา.....
เมื่อได้มาก็สุขใจ....
เมื่อเสียไปกลับปวดร้าว......
ช่างเข้าใจเจ้ายากจริงนะ.....
ความรักเจ้าเอย....
17 ตุลาคม 2544 08:17 น.
ว.วรรณกิจ
หัวใจฉันยังเป็นดวงเก่าดวงเดิม....
อาจไม่มีเพิ่มเติม..แต่ก็ไม่เคยลดหายไป...
เส้นทางของกาลเวลา..อาจพาฉันไปพบใคร ๆ.......
แต่ก็ไม่เคยให้ใครมีความหมายมากเกินเธอ.....
หัวใจยังเป็นดวงเดิมดวงเก่า....
ในวันเหงา ๆ ยังคิดถึงเธอเสมอ.....
เส้นทางของชีวิต..อาจพรากให้เราไม่อาจพบเจอ....
แต่ฉันก็ยังมีเธอ...เป็นหนึ่งเดียวของหัวใจ...
หน้าส่วนตัว
915
