21 กุมภาพันธ์ 2550 16:15 น.
ว.เวคินน์
เวลา...มี
นาฬิกาจึงมี
เช้า...สาย...บ่าย...เย็น
เวลาชีวิต...มี
นาฬิกาชีวิตจึงมี
เกิด...แก่...เจ็บ...ตาย
10 กุมภาพันธ์ 2550 20:59 น.
ว.เวคินน์
เดินตรง อย่าหลงไหล
หนทางไกล ภัยมากมี
พบเสือ ต้องวิ่งหนี
ทำใจดี ชีวาวาย
เหนื่อยนัก ก็พักก่อน
แดดรอนรอน ร้อนเหลือหลาย
รับลม พอสบาย
เดินต่อหมาย ปลายทางเอย.
10 กุมภาพันธ์ 2550 20:29 น.
ว.เวคินน์
อธิษฐาน...อธิจิต
ช่วยชีวิต...ที่ติดหลง
ปักหลัก...ฐานมั่นคง
เดินโพธิชงค์...ไม่หลงทาง
พุทธภูมิ...อันยิ่งใหญ่
ดั่งโคมไฟ...ให้สว่าง
ช่วยชน...คนอ้างว้าง
เดินสายกลาง...วางมิจฉา
พระคุณ...สุดเลิศล้ำ
ลิขิตคำ...นำบูชา
โพธิสัตว์...แห่งพุทธา
คือ...มหา...ประภาคาร
10 กุมภาพันธ์ 2550 14:15 น.
ว.เวคินน์
วัน...ที่รอคอย...มาถึง
รส...แห่งอิสรภาพ...ปรากฎ
ดวงจิต...เอิบอาบและรื่นรมย์
...พ้นโซ่ตรวนที่จองจำมาเนิ่นนาน
มองดูฟ้า น่าภิรมย์
ทอดตาชม ท้องทะเล
เหล่านางนวล ไม่ไฉเฉ
ต่างทุ่มเท เพื่อโบยบิน.....
10 กุมภาพันธ์ 2550 13:21 น.
ว.เวคินน์
พยับแดด...แผดเผา
ขยับเงา...เต้นเร้าใจ
บางครั้ง...ยังมาใกล้
อ่อนพลิ้วไหว...ภาพมายา
ความรัก...สลักจิต
ต่างลิขิต...คิดไขว่คว้า
ใจเอ๋ย...จงกลับมา
ม่านบังตา...จงมลาย...
หน้าส่วนตัว
903
