22 มกราคม 2550 16:56 น.
วงศ์ตะวัน
...มีใครบ้างไหม
ที่พร้อมจะอยู่ใกล้ และให้ความอบอุ่น
มองหาทีไร ไม่เคยพบใครนอกจากคุณ
ที่คอยโอบกอดให้ฉันอุ่น...ทุก-ทุกครา
ฉันคงเป็นคนโชคดี
ที่มีเธอคนนี้...ที่อยู่ตรงหน้า
ไมว่าวันไหน-ไหนจะเกิดอะไรขึ้นมา
ฉันก็มั่นใจเสมอว่า...คุณจะไม่ทิ้งกัน
เต็มใจนะ...ถ้าจะมีคุณมาอยู่ใกล้
คอยดูแล ห่วงใย และปลอบขวัญ
ทั้งหมดของหัวใจ...ที่สุดของความผูกพัน
...คือ...คุณ...เท่านั้น...ที่ฉันฝันและเฝ้ารอ
21 มกราคม 2550 11:05 น.
วงศ์ตะวัน
อย่ามาถามถึงความรักในใจฉัน
จริงอยู่...ในวันนั้น อาจหวั่นไหว
แต่วันนี้ ขอโทษที...ที่ไม่รู้สึกอะไร
เจ็บจนชินชาแก่ใจ...ของตัวเอง
จะให้เหลืออะไรในความรู้สึก
ในเมื่อหัวใจลึก-ลึกถูกข่มเหง
เคยรักเขา แต่เรากลับช้ำเอง
เจ็บจนใจลอยเคว้ง...ไม่รู้ทิศทาง
อย่ามาถามถึงความรักในครั้งนั้น
ครั้งที่หัวใจฉัน...โดนทิ้งขว้าง
พอกันที ต่อไปนี้ไม่มีทาง
ขอเก็บรักและใจบาง-บาง...ให้ห่างเธอ
20 มกราคม 2550 21:32 น.
วงศ์ตะวัน
ก่อนที่เราจะจากลา.............
ช่วยสบตาฉันหน่อยได้ไหม
ก่อนที่เราจะจากไกล..........
ช่วยหาคำพูดปลอบใจฉันที
อย่าเพิ่งรีบเดินหันหลัง
เห็นไหมว่าใครยังนั่งอยู่ตรงนี้
อยู่ด้วยกันก่อนนะ สักนาที
แล้วหลังจากวันนี้...จะปล่อยเธอไป
20 มกราคม 2550 15:01 น.
วงศ์ตะวัน
กลับมาหาฉันได้ไหม
อยากให้เธออยู่ใกล้-ใกล้คอยห่วงหา
ไม่อยากให้เธอไปอยู่ไกลตา
กลัวจะลืมสัญญา...ที่บอกจะรักษาไว้อย่างดี
อยู่ไกล...กลัวเธอจะไม่คิดถึง
ใครคนหนึ่ง...ซึ่งรออยู่ที่นี่
กลับมาหาฉันเถอะนะ คนดี
เพื่อต่อชีวิตคนทางนี้...ไปอีกวัน
20 มกราคม 2550 14:58 น.
วงศ์ตะวัน
...บอกให้เลิกรักเธอ
คิดเหรอ...ว่าฉันจะทำได้
เรื่องแบบนี้ไม่เจอเอง...ก็ไม่รู้แก่ใจ
ว่าทำยากแค่ไหน...แทบไม่มีทาง
ยอมรับว่า...รักเธอมากมาย
จึงไม่ใช่เรื่องง่าย ที่จะให้ลาร้าง
บทบันทึกหัวใจ...ของคนเดินทาง
โดยมีเธอแทรกกลาง...จึงไม่อาจจบลง
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
837
