6 เมษายน 2550 16:13 น.
วงศ์ตะวัน
คงเหลือเพียงความห่วงใยและหวังดี
ที่ในวันนี้...ฉันจะให้เธอได้
รักที่เคยมี...ถึงวันนี้มันหมดไป
เมื่อเธอทำร้ายใจ...ใครคนนี้...ให้เจ็บจม
ภาพอดีตที่เคยหวาน
กลับกลายเป็นวันวานที่ขื่นขม
คำสัญญา...ก็เป็นได้แค่ลม
ที่สร้างความร้าวระบม...ตลอดมา
ไม่มีเหลืออีกแล้วความรัก
เพราะเธอไม่รู้จัก...เก็บรักษา
ความรู้สึกดี...ที่เคยมี และให้กันมา
วันนี้จึงเหลือเพียงน้ำตา
และหัวใจไร้ค่า...ดวง-เดิม-เดิม....
5 เมษายน 2550 21:55 น.
วงศ์ตะวัน
หากรู้ว่าเธอมีคนอื่น....
คงไม่ฝืนยื้อเธอไว้...อยู่กับฉัน
บอกคำเดียว...ว่าจะไปจากกัน
อย่ากลัวว่าฉัน...จะเสียใจ...
ขืนปล่อยเวลาให้นานเนิ่น
ฉัน...ที่เป็นส่วนเกิน...ก็ยิ่งหวั่นไหว
ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
ถ้าฉันต้องร้องไห้...เสียใจ
ก็ขอให้เป็นไป...ตั้งแต่วันนี้เลย
5 เมษายน 2550 21:45 น.
วงศ์ตะวัน
สองมือสองเท้าก้าวมั่น ต่อสู้ฟาดฟัน
อุปสรรคขวากหนามตามทาง
แย้มยิ้มหยัดยืนเยื้องย่าง เหงื่ออาบทาบร่าง
ไม่เคยร้องขอรอคอย
แก่งแย่งแทงท้าล่าถอย ฝากแผลริ้วรอย
เจ็บปวดหัวใจให้จำ
แพ้พ่ายกายล่มล้มซ้ำ กดขี่ยีย่ำ
เหยียบมนุษย์ยุดเยื้อเพื่อตน
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
934
