7 ธันวาคม 2547 21:52 น.
วงเวียน
ทั้งที่คิดว่า.....จะมีเธอข้างกาย ไปตลอด
แต่จนแล้ว จนรอด ก็ยังไปไม่ถึงไหน
ทั้งที่คิดว่าเธอเป็น.....คนสุดท้ายที่จะให้ใจ
แต่แล้วเธอก็ไป ทิ้งฉันไว้ ไม่เหลียวแลกัน
ทั้งที่เธอบอกว่า....จะเปลี่ยนตัวเองใหม่เป็นตนดี
ต่อแต่นี้ จะรักและมีแค่ฉัน
จะไม่โกหก ไม่เจ้าชู้ มีเราเท่านั้น ในแต่ละวัน
แต่สุดท่ายก็เป็นเพืยงฝัน อันเลือนลาง
แล้วก็เหลือเพียงความว่างเปล่า
จะมีก็แต่...ความเหงากับความอ้างว้าง....
ที่คอยอยู่เป็นเพื่อนเดินร่วมทาง
ที่ยังเคียงข้าง ไม่ทิ้งขว้างกันอย่างเธอ
6 ธันวาคม 2547 10:46 น.
วงเวียน
รักแล้วได้เพียงหยาดหยดน้ำตา
ไม่รักจะดีกว่าไหม?
รักแล้วมีแต่....ความเสียใจ
ก็ไม่ต้องมีความรู้สึกกับมัน
ปล่อยให้หัวใจมันตายด้าน
ไม่ต้องการมีความรู้สึกอะไรทั้งนั้น
ทั้งทุกข์...สุข...เสียใจไม่อยากรับรู้มัน
ไม่คิดอยากได้ ไม่อยากมีหัวใจ
ถ้ามีหัวใจ.....ไว้เพื่อเจ็บ
ก็จะเก็บมันให้ลึก...กว่าสิ่งไหน ๆ
จะได้ไม่ต้องรู้สึกรู้สา กับเรืองใด ๆ
จะได้ไม่ต้องรักใคร...ไม่ต้องมีความสียใจตามมา
6 ธันวาคม 2547 10:39 น.
วงเวียน
สาแก่ใจเธอหรือยัง
ที่กลับมาทำให้ชีวิตฉันพัง.....อีกหน
หรือยังไม่พอใจอีก ที่ฉันร้อนรน
หรือผลที่ได้ยังไม่ ถึงใจ
ฉันเสียให้เธอ.....กับล้านหยาดหยดน้ำตา
ฉันเสียเวลา...แลกความทรงจำที่เลวร้าย
ฉันเสีย เกือบทุกอย่าง มากเกินเสียใจ
ฉันเสียไปมากมาย....หรือที่เสียให้ยังไม่สะใจเธอ
ต้องการให้ฉันสูญเสียอะไรอีก
ต้องกการจะฉีกฉันเป็นชิ้น ๆ เลยเหรอ
มันถึงจะสมความตั้งใจของเธอ....
แล้วเมื่อไหร่เล่าเออ เธอจะออกไปจากชีวิตฉันเสียที
ฉันเหลือแค่ลมหายใจแล้วนะ
หรือเธอต้องการจะได้ ลมหายใจของฉันคนนี้
เธอถึงจะหยุด ทำลายหัวใจที่ฉันมี
ฉันให้เลย...เอาไหมคนดี...ฉันจะได้มีอิสระจากเธอ
5 ธันวาคม 2547 20:04 น.
วงเวียน
เธอถามกัน....เมื่อวานวันฉันคือใคร?
ตอบให้ก็ได้...ฉันคือคนที่เธอไม่เคยรัก
คนที่เธอ เข้ามาทำความรู้จัก
หลอกให้รัก แล้วสักพักก็จากไป
แล้วเธอคือใคร....สำหรับฉันเมื่อวันนั้น
คำตอบที่ได้ คือคนสำคัญ มากกว่าคนไหน ๆ
คนที่ฉันรัก ....จนหมดใจ
และเป็นคนที่จากฉันไป ทำให้ฉันเสียใจมีน้ำตา
ตอนนี้เธอกลับมาทวงถาม ความเป็นฉัน
คนที่รักเธอทุกวัน.....รักเธอหนักหนา
ฉันตอบให้เธอได้แค่ อย่าเสียเวลา
เพราะหยาดหยดน้ำตา สอนให้ฉันรู้ว่าต้องเปลี่ยนไป
ฉันต่างหากอยากได้ความเป็นเธอคนเก่า
ที่ไม่เคยสนใจคำว่าเรา ว่าสำคัญแค่ไหน
เพราะฉันตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับคนไม่มีหัวใจ
ไม่ต้องการรักใคร...ไม่ต้องการหัวใจของเธอ
5 ธันวาคม 2547 16:38 น.
วงเวียน
ณ วันนี้....ฉันก็เข้าใจแล้วว่า
รักของเธอไม่มีจริง ความจริงใจของเธอไม่มีค่า
คำที่เธอเคยพูด.....สิ่งที่เธอเคยบอก
มันก็เป็นเพียง....ลมปาก...ที่เมื่อระยะห่างเวลาเพียงไม่นาน
.................มันก็จางหายไป...........
หากแต่ว่า....เธอนั้นไม่ผิดหรอก
คนที่ผิด.....คือฉันเองต่างหาก
ที่เฝ้าคอยทุ่มเทใจให้เธอ ทำทุกสื่งทุกอย่างให้เธอ
เพราะหวังว่า.........สักวันหนึ่ง ผลแห่งการกระทำนั้น
จะตอบแทนกลับมา.....ด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
จะตอบแทนกลับมา....ดัวยความรู้สึกที่ว่า เธอรักฉัน......จริง....
แต่แล้ววันนี้.......ฉันก็ได้รู้ว่า ผลที่ฉันได้ตอบแทนกับ
คือความเจ็บปวดแสนสาหัส กับหยาดหยดน้ำตา ที่ไหลมาเทมา
ไม่เลือกที่เลือกเวลา.......ความเสียใจที่จะคงอยู่ตราบนาน
และไม่มีทางรู้ได้เลยว่า.......
วันไหน....ฉัน.....จะ.....ลืม.....เธอ
มันก็คงมีสักวัน.....แต่สักวัน วันนั้น ไม่รู้ว่ามันจะนาน.........
....................เท่าไหร่........................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวงเวียน
หน้าส่วนตัว
2010
