7 สิงหาคม 2549 11:41 น.

เธอ...ฉัน...กับ...สัญญา

อย่ามาสัญยิง สัญญาอะไรให้มันเปลืองน้ำลาย
เอาร่างกายที่ไม่มีหัวใจของเธอไปให้ไกล ๆ ฉันดีกว่า
ไม่อยากฟังอะไร ฉันไม่เชื่อน้ำยา
ไม่อยากต้องการความหวัง ที่แค่พูดมาบังหน้าแก้ตัวไป

ก็รู้ ๆ กันอยู่เธอไม่มีหรอกความสำนึก
ไม่มีกระทั่งความรู้สึกอยากจะรักใครคนไหน
ไม่มีความพอดีไม่มีพื้นที่ ที่เรียกว่าหัวใจ
มีแต่สมองที่สั่งให้เอาเปรียบใคร ๆ ที่มีหัวใจต่างกับเธอ

แค่อ้าปากก็รู้ ๆ กันอยู่ว่าจะมาไม้ไหน
สันดานไม่เคยจริงใจ มันฟ้องว่าไม่รู้ตัวเลยเหรอ
กับคนไม่เคยจริงใจ กับคนไร้ยางอายอย่างเธอ
นึกอะไรอยากจะมาพร่ำเพ้อ ว่าเธอจะรักกัน

สัญยิง สัญญา สาบาน สารภาพบาป อะไร ฉันไม่สน
แค่รู้ว่าออกมาจากปากคนอย่างเธอ ก็รู้แล้วว่าฝัน
อย่าเอาอะไรที่ไม่จริงใจมาพูดเรย ฉันเบื่อที่จะฟังมัน
เอาเป็นว่าสัญญามาดีกว่าว่าเธอจะเลิกกับฉัน แล้วเราจะไม่มีวันกลับไปรักกันก็พอ