ธาตุแท้ของมนุษย์

วารี ที่สลาย

..........มนุษย์เอ๋ย มนุษย์
บริสุทธิ์....ของเจ้า...นั้นมีไหม
ความพอดี.....สิ่งของตน...คนใดใด
ก็สิ้นไร้.......ปัญญา....พาอัปรีย์

มนุษย์นี้...มีทุกข์...ปลุกกำเนิด
มนุษย์นี้....ทำเลิศ..ย่ำศักดิ์ศรี
มนุษย์เลย..เคยสนใจ..ไหมชีวี
มนุษย์นี้...เนรคุณ...สกุลเอย...

_________________________


เน เอ๋ย..เนรคุณ
พ่อเฒ่า การุญ แม่เติบใหญ่
หวังชีวิต ภายหน้า ลูกกล้าไกล
ตอบแทนใจ พระคุณ ดุลประคอง

คิดผิดแล้ว ลูกดี หามีไม่
ทำตัวไร้ คุณค่า พาหม่นหมอง
อยู่ได้แล้ว ทิ้งพ่อแม่ แต่กับคลอง
ทิ้งให้ทุกข์ ลอยล่อง ของถิ่นเอย

_________________________
หยั่งในลึก นึกคำ นำปราศัย
ความจริงใน มนุษย์ ที่พบเห็น
สร้างทุกข์ยาก พรากใจ ให้ลำเค็ญ
มิใช่หรอก ไม่ใช่เป็น มนุษย์เรา

เนรคุณ บุพการี มีหรือไม่
ดั่งตั้งใจ ทิ้งให้ท่าน ในความเศร้า
อยู่กับความ เริงรีย์ ให้มัวเมา
ช่างโง่เขลา เหย้าเตือน เรือนดวงใจ

พอเถอะ................
ยิ่งคิดยิ่งเลอะเทอะ เข้าไปใหญ่
หรือจะมี ความจริงในข้างใน
หรือจะ มีอะไรในใจคน

ดั่งสึนามิ เข้าโหมใส่
ดวงใจ เช่นเดียว หมองม่น
เวียนว่ายตายเกิด เหมือนสายชล
อย่างเล่ห์กล มนุษย์ หยุดเท่าดี
__________________

ไม่เหลือตัวตนที่มนุษย์ จะได้ขึ้นชื่อว่ามนุษย์อีกต่อไป
คำว่า กตัญญู จะไม่มี ที่เข้ามาแทนที่  คือ.........เนรคุณ