23 มกราคม 2554 11:00 น.
วิทย์ ศิริ
ช่างทำตัวเป็นคนดีที่น่ารัก
คอยทายทักรักคนโน้นคู่คนนี้
เคยรู้ไหมจุ้นจ้านไม่เข้าที
คอยเจ้ากี้เจ้าการบนลานใจ
ทำตัวเก่งรู้ใจใครไปหมด
แถมกำหนดเวลาเทหมดไห
ไม่ถามไถ่สมัครใจรักเช่นใด
ขอแค่ได้โก่งคันศรตอนซุกซน
ยิงไปทั่วผิดตัวใครรับผิด
สปิริตน่าชมเชยใครเคยสน
เกิดยิงคลาดพลาดเป้าเข้าสามคน
คงหน้าม้วนซ่อนตนในคนที
หากสักวันจับได้จะงับปีก
หมดสิทธิ์หลีกหนีพ้นจนศักดิ์ศรี
เก็บอาวุธมาจำนำหนำใจดี
ครั้นเสียทีหาเงินไถ่ทำไงดี
15 พฤศจิกายน 2553 13:02 น.
วิทย์ ศิริ
จด...อักษรกลอนกานท์ ตอนคิดถึง
จด...ถ้อยคำรำพึง ซึ้งหทัย
จด...จารึกรำลึก สำนึกไว้
จด...ลิขิตสนิทใจ ในดวงจินต์
จด...บันทึกตรึกตรอง ใส่ซองไว้
จด...เรื่องราวคราวชิดใกล้ ให้ได้ยิน
จด...คำมั่นสัญญา คราถวิล
จด...คำหวานซ่านประทิน กลิ่นบุปผา
จด...เหตุการณ์ผันผ่าน กาลครั้งหนึ่ง
จด...เรียงรายร่ายคนึง ถึงหนักหนา
จด...จำได้รอยยิ้ม พริ้มน้ำตา
จด...กระทั่งวันลา หัตถาลอย
หมาย...แสดงเส้นสาย ลายขีดเขียน
หมาย...ร้อยเรียงเคียงเล่า รักเฝ้าคอย
หมาย...บอกเจ้าเข้าหทัย ไม่ใจน้อย
หมาย...ปลดปล่อยอารมณ์ ปมครวญใคร่
หมาย...ส่งเสียงสำเนียง เลี่ยงสายตา
หมาย...สำเหนียกเรียกหา วันฟ้าใหม่
หมาย...ระลึกรู้สึก นึกตัดใจ
หมาย...เปิดเผยเฉลยนัย ใช่ใหลหลง
หมาย...ยอมรับเสกสรรค์ สวรรค์สร้าง
หมาย...เก็บงำจำใจร้าง ห่างพะวง
หมาย...สำคัญกรรมผันผวน ล้วนประสงค์
หมาย...ปลดปลงเสน่หา และอาลัย
4 ตุลาคม 2553 23:40 น.
วิทย์ ศิริ
หากฉัน(ไม่)รู้......
ความรักที่เธอมอบให้
อยู่ภายใน.....ไม่เคยเป็นคำพูด
แต่.....เพียงการกระทำที่เข้าใจ
หากฉัน(ไม่)รู้.....
ความดีที่เธอกล่าวไว้
อยู่เหนือสิ่งใด.....ไม่มีคำบรรยาย
แต่.....เพียงรู้แล้วควรกระทำทันที
หากฉัน(ไม่)รู้
ความสุขที่เธอจารึก
อยู่ข้างใน.....ไม่ต้องไขว่คว้า
แต่.....เพียงอยู่กับความสุขเล็กๆทุกวัน
หากฉัน(ไม่)รู้
ชีวิตที่เธอว่าสำคัญที่สุด
อยู่หมุนเวียน.....ไม่เคยใส่ใจ
แต่.....เพียงแค่ปลายจมูกของฉัน
หากฉัน(ไม่)รู้
'การให้' ที่เธอกระซิบ
อยู่เหนือหล้า.....ไม่มีคำเปรียบเปรย
แต่....เพียง 'ให้อภัย' เป็นฉากสุดท้ายของหลักเมตตาธรรม
25 กันยายน 2553 09:52 น.
วิทย์ ศิริ
คนมากมาย ไม่คลาย หายกังขา
สิ่งข้างหน้า คอยท่า หาความเห็น
เรื่องราวต่าง เพียงห่างตา หาประเด็น
ทุกอย่างเป็น อนาคต กำหนดไว้
หากลไก ไขปม คมซ่อนเงื่อน
แม้คำเตือน กลับเชือนแช แลหาไม่
เมื่ออยากรู้ สู้ดั้งด้น ค้นความนัย
ใครต่อใคร ใคร่จับวาง กลางเวหน
ในความจริง ยิ่งตระหนัก จักเข้าใจ
สิ่งที่ไม่ เปิดเผย เฉลยผล
เป็นความลับ อนาคต ปรากฏดล
ล้วนระคน ปนจริงเท็จ เกร็ดผวนผัน
ชนวนเหตุ เลศนัย ใคร่อยากรู้
หวังกอบกู้ มองลู่ทาง ท่ามกลางฝัน
เมื่อบัญญัติ มัดชะตา แห่งสวรรค์
หวังก้าวพ้น โทษทัณฑ์ โปรดบัญชา
เมื่อล่วงรู้ สู้ข่มใจ ในความเที่ยง
อาจหลีกเลี่ยง หรือเพลี่ยงพล้ำ กล้ำกลืนหา
ดูให้แน่ แท้แก่ใจ ในชีวา
ทุกสิ่งหนา กมลไซร้ ใคร่ไตร่ตรอง
คิดผูกดวง แก้เคล็ด ช่างเด็ดนัก
หมายประจักษ์ ถักทอได้ ในครรลอง
ดูง่ายดาย กลายจริต คิดครอบครอง
ท่วงทำนอง สนองใจ ในอารมณ์
ความลับอยู่ คู่ชีวิต ลิขิตไว้
อนาคต นั่นไซร้ ใช่งามสม
เหตุผันแปร แผ่ซ่าน ผ่านสายลม
เหตุนิยม ชมชื่น ฝืนต่างกัน
อนาคต แห่งความลับ ประดับไว้
เป็นนิมิต แห่งสมัย ใจเสกสรรค์
เมื่ออดีต ปั้นแต่ง แห่งปัจจุบัน
ทุกเหตุพลัน สานต่อ ทอฟ้าใหม่
19 สิงหาคม 2553 22:29 น.
วิทย์ ศิริ
สารัตถะ ตกตะกอน นอนก้นบึ้ง
อยู่เงียบงัน ตรึงขึง ถึงไร้เสียง
เฉกดินแดน เร้นลับ ดับพะเนียง
อยู่ข้างเคียง สัจจะ ตระหนักหาย
สารัตถะ สู่สัจจะ ประจักษ์ได้
เอกปัจจัย ยิ่งใหญ่ ในความหมาย
ความเป็นคน ยลให้ลึก สำนึกฉาย
สิ่งทั้งหลาย คล้ายดวงแก้ว ผ่องแผ้วใจ
ใจหล่อหลอม อ้อมกอด ปรารถนา
ธรรมเมตตา พาสุข ทุกข์ห่างไกล
โลกอดีต ปัจจุบัน พลันสดใส
อนาคต ณ.แห่งใด ไร้กังวล
กระแสเปลี่ยน เวียนหมุน ที่หนุนเนื่อง
กลายก่อเรื่อง ยุ่งเหยิง ระเริงตน
กลายโซ่ตรวน ป่วนปั่น อันทุกข์ทน
กลายอับจน หมองหม่น จนชีพวาย
เพียงเพ่งชัด สารัตถะ สู่สัจจะ
เพียงลดละ อวิชชา กังขาคลาย
เพียงสู่ทิศ สถิตธรรม นำบั้นปลาย
เหตุอบาย ทั้งหลาย มลายครัน
มองย้อนดู สู่วิถี ที่ฝันใฝ่
เคยตั้งธง แห่งชัย ใจหมายมั่น
เคยบทเรียน เพียรซ้ำ ย้ำฝ่าฟัน
เคยผูกพัน สรรสร้าง อย่าร้างลา
เมื่อกำเนิด เกิดก่อ หน่อชีวิต
ล้วนลิขิต จิตถวิล ยินปรีดา
โอกาสเดียว ข้องเกี่ยว เที่ยวเสาะหา
หวังปัญญา สารัตถะ สู่สัจจะ
หน้าส่วนตัว
1150
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิทย์ ศิริ
