31 กรกฎาคม 2552 21:03 น.
วิเชียรมาศ
ทวงบุญคุณสถุนกว่ามาเปลี่ยนจิต
คนคดคิดคิดได้ดั่งใจฝัน
กุเรื่องเก่าเล่าเรื่องราวสาวร่วมกัน
ผูกติดมั่นมารวมร่วมรวมแลนด์
คิดไม่ได้ไม่ได้คิดจริตกลับ
จิตย่อยยับยับย่อยร่อยนับแสน
วางเรื่องราวเล่าไล่ไปตามแปลน
ทำตามแผนตามความคิดจิตอะไร
หรือเพราะคงไร้วิธีตามมรรคแปด
รวมฝาแฝดแปดคนจนแก้ไข
อริยสัจจะสี่มีที่ไป
ถ้าคิดได้แก้ไปตามขั้นตอน
คือมีทุกข์ทุกข์คือเพื่อนไม่คบ
จึงประจบเพื่อนไปตามใครสอน
สมุทัยเหตุทุกข์ปลุกบังอร
อย่านิ่งนอนหาไปคงได้เจอ
นิโรธธังทางดับทุกข์ปลุกดวงจิต
ให้ได้คิดแก้ไปอย่าได้เผลอ
มรรคองค์แปดทำได้ให้ได้เจอ
วันที่เธอคืนดีคงดีใจ
ฉันมะอยากซ่อนคำอำใครอีก
แบ่งเป็นซีกสองฝ่ายละลายไหล
ผิดที่เธฮทำเธอละเมอไป
แล้วเผลอไผลพลั่งไพลใส่ร้ายคน
คนเขารู้ดูดู่อีนู่แซด
มันมาแควดชักใยให้สับสน
เล่ห์ร้อยเล่ห์เหลี่ยมเล่ห์ร้อยเล่ห์ตน
ทำสัป-ดนวิกลนาน
31 กรกฎาคม 2552 19:56 น.
วิเชียรมาศ
ด้วยเล่ห์เหลี่ยมหลอมรวมให้เริ่มแรด
ถึงเริ่มแควดชั่วช้ามาตอแหล
ทำตัวเป็นคนดี อีกระแต
ชอบกระแนะกระแหนแหมอีควาย
โทรมาหาปรึกษาเรื่องเพื่อนรัก
ก้อประจักษ์ความชั่วช้ามาหลังสาย
บันทึกถ้อยร้อยคำพูดขูดละลาย
ฉันแทบวายในความคิดจิตจัญไร
นี่แค่โทรมาปรึกษาพาวิตก
เรื่องโกหกของคนจนวิสัย
ตอแหลแหล่เล่ห์เหลี่ยมเลี่ยมเรื่อยไป
พาทุกข์ใจในสันดานขานกันจริง
จะกล่าวต่อคือว่าซึ่งเพื่อนรัก
นามประจักษ์คือปอมิสุงสิง
เปรียบนางเสือเหลือร้ายระอายยิ่ง
ในหมุ่มิ่งมังกรสี่มีตัวตน
แปลโดยนัย แถลงไขใช้ต่อว่า
คือธิดาในชายสี่มีสับสน
เพื่อนกล่าวขานอลหม่านม่านวกวน
เพราะคำคนชื่อฉัตรดัดจเร
เพราะมีซึ่งจริตคิดฝันใฝ่
เพราะในในฝันใฝ่ใช่ตาเข
อีกประกอบด้วยจิตคิดเป็นเกย์
ใจเสเพลคิดฝันฟันเพื่อนตน
คนหนอคนหนึ่งคนหนึ่งคนหนอ
ช่างสอพลอชักใบให้สับสน
เพื่อนเสียเพื่อนเสียเพื่อนเสียเพื่อนตน
ด้วยจิตคนจิตคนพาพาผลโพย
หรือเพราะเค้าช่างเศร้าเขลาจริต
ได้แต่คิดจะกินเพื่อนจิตหิวโหย
แค่ริมฝีปากเพื่อนระริ่วโรย
บอกหอมโชยเยี่ยงหมูทอดคิดดอดกิน
ทั้งบอกว่าเจ็ดวันจะไม่พูด
เหมือนใส่สูทออกมาตอแหลสิ้น
เค้านั้นเพ้อเพ้อเหรอละเมอดิน
จะตบให้สูญสิ้นทั้งอินทรีย์
หรือเพราะเธอมีสันดานคนตอแหล
จิตคนแก่ย่ำแย่ชะนีผี
จิตสกม๊กสกปรกนรกลี้
จิตอัปรีย์จิตเหี้ยต่ำเตี้ยใจ
สมองเมิงส์ คิดได้แค่เป่าหู
สมองกูใช้ปัญญาแถลงไข
ชะล้างข่าวเรื่องราวล้วนจัญไร
จากพวกหมาบ้าใบ้ใจเสื่อมทราม
ค่อยยุแยงกระแคงรั่วมามั่วจิต
ให้เพื่อนคิดเห็นค่ามาไถ่ถาม
เห็นฤกษ์ดีมีโอกาสประกาศยาม
ถึงความงามคนตอแหลแหล่เรื่องเลว
ถ้าได้ไปภูกระดึงถึงความคิด
จะสะกิดให้ได้ไปอยุ่ใต้เหว
มันสันดานชั่วช้าสารเลว
นำพาเรื่องแหลกเหลวสู่ภาคี
สรุปคือเรื่องเกิดจากเหลี่ยมเล่ห์
สารพันสารเพเทแต่สี
ใส่ร้ายเพื่อนเตือนจิตคิดมิดี
สรุปคือมันผิดที่คิดเลว
7 กรกฎาคม 2552 19:29 น.
วิเชียรมาศ
ปัญหาสัตว์สารพัดจะจัดแจ้ง
จะจัดแจงแถลงหนึ่งคือเรื่องช้าง
ที่ถูกใช้เร่ร่อนว่อนข้างทาง
ซึ่งจะสร้างปัญหาพาหนักใจ
คนเลี้ยงช้างช้างเลี้ยงคนอีกทอดหนึ่ง
คุณอย่าพึงนั่งว่าน่าสดใส
ช้างสัตว์คู่ผืนแดนแผ่นดินไทย
ช้างถูกใช้เร่ร่อนไปให้ได้เงิน
คุณเลี้ยงช้างช้างช่างน่าสงสาร
ต้องมาเลี้ยงพวกคนที่เขลอะเขิน
ช้างเดินว่อนร่อนไทยให้หมางเมิน
ปัญหาที่หนักเกินไปใครจะทน
ช้างต้องมาเลี้ยงคนวนเวียนว่อน
ต้องตะล่อนล่อนเล่น่าสับสน
คุณเสียเงินเลี้ยงช้างช้างเลี้ยงคน
สัปดนคนไทยใจวนเวียน
7 กรกฎาคม 2552 18:39 น.
วิเชียรมาศ
กระต่ายน้อยค่อยวันพระจันทร์ยิ้ม
มันช่างอิ่มเอิบในหัวใจยิ่ง
กระต่ายน้อยรักพระจันทร์มั่นใจจริง
หวังในสิ่งที่ไม่ได้ไม่มีวัน
ทุกวันเจ้ากระต่ายเฝ้าดูเสมอ
หวังเธอ ดวงจันทรา มาคู่ฝัน
ได้แต่นึกร่ำไปสารพัน
มันหมายมั่นเอาจันทรามาชมเชย
ทุกวันคืนเฝ้ามองคนเมื่อยหล้า
ได้แต่มองจันทราหน้านิ่งเฉย
หลงรักของสูงค่ากว่าระอาเอย
มันก็เลยต้องช้ำระกำใจ
เฝ้าจนตัวของมันนั้นแกเฒ่า
กระต่ายน้อยที่เจ้าเคยสดใส
รักจันทราเฝ้ามาน่าอาลัย
เพราะรักในสิ่งใหญ่กว่าน่าเสียดาย
จึงนำมาเป็นกลอนสอนชีวิต
ถ้าจะคิดรักต้องตั้งเป้าหมาย
อย่าสูงค่าต่ำกว่าระอาอาย
จะไม่กลายเป็นกระต่ายที่หมายจันทร์
6 กรกฎาคม 2552 20:25 น.
วิเชียรมาศ
อยากให้โลกใบมีความรัก
คงประจักษ์ภาวะโลกสดใส
เป็นยาดีที่สีสวยช่วยย้อมใจ
ให้อยู่ได้อย่างสดใสได้อารมณ์
อยากให้โลกอุดมด้วยรักแท้
เป็นหลักแก่ชีวิตได้ใจสุขสม
รักสวยใสรักยิ่งใหญ่ใจชื่นชม
เป็นยาดม ลมสดใสชื่นใจนาน
เหมือนยามใดโลกใบใหญ่ไร้ซึ่งรัก
ซึ่งเป็นหลักหลอมใจให้สุขศานต์
คนไร้รักมักทำให้ไม่เบิกบาน
เกิดเป็นกาลวุ่นวายในบัดดล
เมื่อไร้รักมักพบศึกครั้งยิ่งใหญ่
พบกับภัยครั้งใหญ่ใจสับสน
โลกฉิบหายวุ่นวายอลวน
เมื่อทุกคนไร้รักสามัคคี
ค่าของรักนั้นดีมีประเสริฐ
ทำให้เกิดความสุขใจให้สุขี
รักล้อมโลกโลกอยู่ได้ภัยไม่มี
รักนั้นมีคุณค่าสารพัน
สรุปรักคือพลังครั้งยิ่งใหญ่
รักช่วยให้ทุกชีวีมีสุขสันต์
รักคือกำแพงใหญ่ช่วยคุ้มกัน
รักคำนั้นมีค่ากว่า มา บรรยาย
หน้าส่วนตัว
6170
