22 ธันวาคม 2554 08:35 น.

ศีลเปรอะ

ศรีสมภพ

ศิลปิน..ศีลเปรอะเลอะเทอะใหญ่
เผยความร้ายในความดีที่บังหน้า
เป็นไอดอล เป็นฮีโร่ ..โอ่นักหนา
แต่นำพาสังคม..โสมมสามานย์

จึงเฉกเช่น..เห็นกงจักรเป็นดอกบัว
เอาสิ่งชั่วกลั้วกลบ สยบผลาญ
เปื้อนตัวโน้ตแห่งคนตรีคีตการ
แล้วขับขาน เพลงลวง ..แห่งบ่วงยา

เอาความคลั่ง..ที่คนคลั่งมาสร้างภาพ
เอาสิ่งบาปที่ซับซึมฮึ่มออกหน้า
นักร้องเด่น เล่นบทร้ายไม่อายตา
หลงฤทธิ์ยา ยังบ้าบอต่อวาที

เสียดายความสร้างสรรค์ งานเพลงร้อง
ด้วยเจ้าของต้องใช้ยาฝ่าวิถี
เพลงสนุกคลุกอบายในวิธี
สวรรค์กลับ ..เป็นอัปรีย์คีตชน

ศิลปิน ศีลเปรอะ  เลอะด้วยบาป
ต้องกำราบ ปราบป้องมองเห็นผล
เจ้ายักษ์ยิ้ม ลิ้มหลอกเอาเยาวชน
ให้หลงมนต์ พ่นพิษร้าย.. ภัยสังคม !				
18 ธันวาคม 2554 22:51 น.

ปริญญามหาบุตร

ศรีสมภพ

พรุ่งนี้.. มีพิธี มีงานใหญ่
แห่งมหาวิทยาลัย .. ในปีหนึ่ง
หลายคน หลายครอบครัวคอยวันถึง
เป็นวันหนึ่งซึ่งสำคัญ ใช่วันผ่าน

ใจพ่อปลื้ม แม่ยิ่งปลื้ม  ..ต่างลืมทุกข์
รับความสุข แม้เกลือกทุกข์..ยังสุขสันต์
คราบเหงื่อแห้ง ที่แฝงล้า มานานวัน
อันตรธาน...เร่งวันนับ รับปริญญา !

จอเก่าๆ ..ข่าวคงมี นับนี้จ้อง
เสื้อครุยครอง มองลูกใส่ นัยน์ตาพร่า
ภาพองค์ท่าน ประทานให้ได้ปริญญา
ที่แลกมา ด้วยน้ำตา และคราบไคล

เห็นพ่อแม่ และพี่น้อง ฉลองลูก
สนานสนุกปลุกรอบบ้านจัดงานใหญ่
เหมารถบัส จัดฟรีทัวร์ จนกลัวใจ
มีเครื่องไฟ ให้เกริกก้องฉลองกัน

อยากกระทำอย่างเขา ..แต่เจ้าย้ำ
อย่ากระทำอย่างเขา  ..เขลาทั้งนั้น
บ้านของเขา บ้านของเรา ..จนเท่ากัน
คำเจ้านั้น  บอกให้คิด  ..ผิดแนวทาง

เงินเดือนแรก.. เจ้าทูนให้เก็บไว้อยู่
กตัญญู รู้คุณ  ..จึงหนุนสร้าง
ดูในจอ พอเห็นได้ ไม่แตกต่าง
ก็แค่ร่าง สร้างครุยสวม ..ร่วมปรีดา 

ต่อแต่นี้ ..หน้าที่ลูก  ทุกๆอย่าง
ให้พ่อวาง  ให้แม่อุ่น แทนคุณกล้า
หยาดเหงื่อเจ้าจะทดแทน อย่างแน่นหนา
เช็ดน้ำตา เช็ดคราบไคลให้ใสงาม

พรุ่งนี้ ..มีงานใหญ่ในบ้านเก่า
ฉลองเรา พ่อแม่ลูก ..ผูกพันสาม
พร้อมปริญญา  มหาบุตร  ที่สุดงาม
ตามคำปราม ..ธรรมนำทาง อย่างเจ้าทำ !				
15 ธันวาคม 2554 14:20 น.

ฉันไม่ใช่กวี

ศรีสมภพ

หากกวี   ..มีความหมายในความมั่น
หากกวี   ..มีเชิงชั้นเกินฝันถึง
หากกวี   ..ชี้ไม่เห็นเช่นคะนึง
หากกวี   ..ที่หมายถึงซึ่งความอยาก

หากกวี   ..มีที่มาเพราะก๋ากั่น
หากกวี   ..คือนักฝันปั้นคำยาก
หากกวี   ..มีที่หมายแค่ในฉาก
หากกวี   ..ปราศจากตระหนักตน

หากกวี   ..มีวางขายในตลาด
หากกวี   ..ยังอุจาดกำหนัดล้น
หากกวี   ..อวดอ้างดีไม่มีในตน
หากกวี   ..ยอมจำนนเพื่อผลตัว

หากกวี   ..ทบทวีอยากมีศักดิ์
หากกวี   ..ยังลี้จากหลักดีชั่ว
หากกวี   ..มีกายกล้าแต่ใจกลัว
หากกวี   ..มีคำชั่ว กลั้วความดี

หากกวี   ..มีกิเลสไร้เศษธรรม
หากกวี   ..ตัวถลำ ยังนำชี้
หากกวี   ..ที่รู้ธรรมไม่ทำดี
หากกวี   ..มีเช่นนั้น ฉันไม่ใช่ !

หากกวี   ..คือที่มาที่ว่านั้น
หากกวี   ..คือนักฝัน มั่นอยากใหญ่
หากกวี   ..ต้องหนีคนให้โพ้นไกล
ฉันไม่ใช่  ฉันไม่เป็น ..เช่นกวี !  

เออ..  แล้วฉันคือใคร ?				
13 ธันวาคม 2554 12:39 น.

ข่มขืนปาย

ศรีสมภพ

แอ่วปาย..ในวันก่อน  
เพื่อพักผ่อนนอนรับหนาว
บัวตอง คงมองพราว
กว่าน้ำเน่าในกลางกรุง
                            
ขึ้นเหนือเพื่อหนีน้ำ
ทิ้งความช้ำทำใจมุ่ง   
นรกใหญ่ใจกลางกรุง
ไม่จรุงยุ่งทุกวัน

  วีคเอ็น..เห็นโอกาส   
ซื้อทัวร์จัดนัดแม่นมั่น                        
ไปปายให้เห็นกัน   
.. แดนสวรรค์โลกลั่นลือ
                         
สายธารเลาะผ่านป่า  
ไพรพงหนาน่านับถือ                                       
บริสุทธิ์สุดเลื่องลือ    
นามระบือเชื่อถือจริง

   หุบเขาและสายน้ำ   
วัฒนธรรมสงบนิ่ง                                             
ชนเผ่าเข้าพึ่งพิง   
เชื่อมน้ำปิงและน้ำปาย 
                          
หมอกสานเป็นม่านฟ้า  
ซ่อนผืนป่าภูผาใหญ่                                           
ใฝ่ฝันบันดาลใจ  
แห่แหนไปไต่ดงดอย

 ตกคืนฝืนวิถี. !.  
แต้มแสงสีที่ถดถอย                                   
วัฒนธรรมคนต่ำถ่อย   
แปดเปื้อนดอยปล่อยประจาน 
            
หลากลีลา ท่ารำร่าย    
เละหลากหลายไร้สร้างสรรค์                                             
บาร์ผลับนับประมาณ  
เสียงดังลั่นยันฟ้าสาง

สัจธรรม นำเปลี่ยนถ่าย   
ต้องหดหายไปตามอย่าง                        
ธรรมชาติมัดตราสังข์   
คนมัดกร่าง..นั่งชมชื่น

 สงบสยบหาย. ..  
นี่หรือปาย ? ที่ใครตื่น                                 
หลั่งไหลไปค้างคืน 
ถลกผืน..ข่มขืนปาย !

ไม่ปายปาย  (อีกแล้ว)				
12 ธันวาคม 2554 05:25 น.

ป.เอ๋ย ป.ปาก

ศรีสมภพ

ป.เอ๋ย ป.ปาก  เรื่องมากหลากหลาย
ปากดีปากร้าย  ปากปราศรัยใจเชือดคอ

ปากคนปากหมา  ปากกล้าท้าต่อ
วุ่นวายจริงหนอ  ปากคอเราะราย

ปากหวานก้นเปรี้ยว  ซ่อนเขี้ยวคมร้าย
ปากคมชมนาย    สบายปลายมือ

ปากเปียกปากแฉะ  ชี้แนะยังดื้อ
บิ๊กแบ็กแตกรื้อ    ลุกฮือถือฝ่าย

ปากหอยปากปู   เอาอยู่ต้องย้าย
ตับแลบแทบตาย  น้ำร้ายไล่คน

ปากเหยี่ยวปากกา   รอดมาว่าพ้น
หมดตัวหมดตน   ความจนกระจาย

ปากเปราะปากโปร่ง  ปากโป้งโยงใย
ปล้นเงินให้นาย   หนีตายไข้โป้ง

ปากว่าตาขยิบ    งุบงิบในโอ่ง
หน้าใสใจโกง    หน้าตรงใจคด

ปากจัดซัดแหลก  ยุแยกแตกหมด
น้ำลายไหลหยด   ปรากฏในจอ

ปอกกล้วยเข้าปาก ไม่ยากเลยหนอ
เต็มปากต็มคอ    ยังขออีกคำ

ปากใจไม่ตรง   ปากโปร่งโยงย้ำ
ปรองดองแต่คำ  พฤติกรรมกลับกัน

ปากว่ามือถึง   ต่างดึงต่างดัน
เล่นลับ บลั๊พสนั่น   สาวกันหมั่นใส้

ปากคมล้มชาติ     ปากตลาดสาดใส่
ปากกาตวัดไหว   สุดร้ายในปากคน

ป.เอ๋ย ป.ปาก   หลายหลากมากล้น
อาจตายเพราะปากตน   อับจนเพราะปากมัน! 


..ปากดีต้องสร้างสรรค์ ..สมานฉันท์จำนรรจา				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟศรีสมภพ
Lovings  ศรีสมภพ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟศรีสมภพ
Lovings  ศรีสมภพ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟศรีสมภพ
Lovings  ศรีสมภพ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงศรีสมภพ