17 พฤษภาคม 2545 08:05 น.

...เจียมใจ...

ศาลาไทย




เคยแกร่งกล้าท้าชีวิตตามคิดหวัง
เปี่ยมพลังศรัทธาใจแห่งไฟฝัน
ไม่หมายปองต้องมีใครไปพร้อมกัน
จนถึงวันเธอบังเอิญเดินเข้ามา

....

อยากเป็นดาวประจำใจของใครบ้าง
เพราะเคว้งคว้างไร้ถิ่นพักมานักหนา
แต่เจียมตนเพียงกรวดน้อยด้อยราคา
มิควรค่าประดับกลางนิ้วนางใคร ...

				
15 พฤษภาคม 2545 08:20 น.

๏ ๏ ๏ ตกสวรรค์ ๏ ๏ ๏

ศาลาไทย

๏ จาตุมหาราชิกชั้น             เลิศสถาน
ท้าวจตุโลกบาล                    สถิตรั้ง
หากเรียมจักเหิมหาญ           เหินสวาท
สี่ท่านย่อมยับยั้ง                   สู่ห้วงนรกเหว ๚
 
๏ เปลวกามาล่วงพ้น                       ดาวดึงส์
สูงยอดพระสุเมรุถึง                         เทียบได้
ทะยานอยากเหยียบไตรตรึงษ์         วานตรึก  ตรองพี่
อินทร์ท่านพิโรธให้                        ตกห้องอเวจี ๚

๏ ลีลาศผาดเผ่นโพ้น          ยามา
ทิพย์พระสยามเทวา            ธิราชไท้
พรหมจรรย์มุ่งรักษา            เสมอมั่น
เทพท่านคุ้มครองไว้           ปราศน้ำมือเรียม ๚

๏ หมายเทียมดุสิตด้าว          เด่นสรวง
วางเล่ห์คารมลวง                  กล่าวแก้
ท้าวสันดุสิตระลึกปวง            คำปด  นาพี่
เธอท่านบันดาลแล้              ว่ายเวิ้งโลกันตร์ ๚

๏ กระสันสูงเสพเบื้อง                วิมานแมน
ท้าวสุนิมมิตแสน                    วิเศษพร้อม
นิมานรดีแดน                        นิรมิต
ทิพย์ท่านจักช่วยห้อม              ห่างไห้ไฟกระหาย ๚

๏ มิวายตามมุ่งเนื้อ                ปรนิมฯ
เสมอชีพหลงพลีชิม                กิเลสล้น
เพลิงกามก่อกองริม                 รอบจิต  ใจเอย
พี่ท่านเกินดับพ้น                 ย่อมไหม้ไฟเอง ๚ ๛				
13 พฤษภาคม 2545 12:44 น.

๏ ๏ ๏ เพราะ...อาศัย...อาศรม...จึงอาสา ๏ ๏ ๏

ศาลาไทย


๏ เพราะดาริกาเก็จแก้ว           ประกายฝัน
จึงเสกสรวงหฤหรรษ์                เสน่ห์หล้า
ดาวจรหยาดเพ็ญจันทร์            แสงจรัส
เรืองสุขระยับระย้า                   ทุกข้างขึ้นแรม ๚

๏ อาศัยแซมเศษเสี้ยว             วิเศษธาร
คำทิพย์โอดอนันตกาล             โศกซึ้ง
ปรุงฝันรสหอมหวาน                 กระซิบแผ่ว
วิบแว่วถึงก้นบึ้ง                       บ่วงถ้อยถนอมขวัญ ๚

๏ อาศรมฯอันซับซ้อน              แหงนชะโงก
เพียงหุบเหวตรวยโตรก            วิเวกว้าง
เสียงเพรียกเพื่อนในโลก         แพงลิ่ว
ปลิวปลิดลงคว้าคว้าง                หว่างเวิ้งปะทะผา ๚

๏ จึงอาสาเคลื่อนฟ้อน              ระบำฝัน
เริงร่ายสุหร่ายสวรรค์                ร่วงรุ้ง
มิตรภาพดับอาถรรพณ์             ขับกล่อม
ธารทิพย์จากใจฟุ้ง                   ฝากฟื้นมิติแฝง ๚ ๛				
7 พฤษภาคม 2545 12:29 น.

๏ ๏ ๏ เก็บแก้วเพรงกาล ๏ ๏ ๏

ศาลาไทย

๏  เก็บสมบัติแต่เบื้อง                 ปางบรรพ์
โคลงกาพย์กลอนรังสรรค์         กล่อมหล้า
ดังถนิมประดับกรรณ                ประกายเก็จ
เทียบเพชรเจิดจรัสฟ้า               เทิดถ้อยทางกวี ๚

๏  แก้วมณีประดับด้าว             แดนสยาม
ผ่านยุครุ่งเรืองราม                  สืบเชื้อ
เลิศลักษณ์อักษรงาม              บ่งแบบ  
จารบทจรดบาทเกื้อ                 สู่สร้อยลายสือ ๚
                       
๏  เพรงกาลฤๅดับได้              แววฉาย
คำทิพย์ส่องประกาย              ปราชญ์รู้
ยงยศศักดิ์ห่อนหาย               ศิลป์เสก
ศาสตร์ส่งดิ่งใจผู้                    ดื่มซึ้งโสตกระแส ๚
    
๏  กาลแลจักเพิ่มพ้น            ค่าทวี
ทิพย์มธุรสวาที                    ร่วงรุ้ง
งดงามเงื่อนสง่าศรี              สานต่อ    
บรรณพิภพเฟื่องฟุ้ง             ฝึกฟื้นฝากสวรรค์ ๚				
19 เมษายน 2545 09:21 น.

๏ ๏ ๏ บุญสงกรานต์ที่บ้านเกิด ๏ ๏ ๏

ศาลาไทย


บุญสงกรานต์ผสานสุขทุกถิ่นเหย้า
กลับบ้านเราได้ค้างคืนแสนชื่นฉ่ำ
กราบพระธาตุลือเลื่องเมืองพระธรรม
ร่วมสรงน้ำพระพุทธสิหิงค์มิ่งมงคล

วันสิบสามสาดน้ำเล่นเห็นสนุก
ทั้งรับรุกคลายร้อนบ้างสร้างสู่ผล
ญาติพี่น้องพร้อมหน้าสาละวน
ยามยินยลยิ้มแย้มแต้มรอยทาง

วันสิบสี่รดน้ำท่านเป็นงานใหญ่
ขอพรให้ประสบสุขทุกสิ่งสร้าง
อวลน้ำอบน้ำปรุงไทยไม่เคยจาง
หอมอยู่ข้างหัวใจเรามาเนานาน

วันสิบห้าตื่นแต่เช้าต้องเข้าวัด
ร่วมกันจัดสำรับกับคาวหวาน
ประเพณีมีมาแล้แต่โบราณ
บุญสุนทานยังคงเห็นมิเว้นวาย

ริมนอกชานบ้านเราเคล้าลมแผ่ว
ยังยินแว่วตาให้พรเมื่อตอนสาย
และคำหนึ่งยังจดจำย้ำไม่คลาย
นอนกับยายเถิดสักคืนให้ชื่นใจ...				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟศาลาไทย
Lovings  ศาลาไทย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟศาลาไทย
Lovings  ศาลาไทย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟศาลาไทย
Lovings  ศาลาไทย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงศาลาไทย