28 มีนาคม 2545 08:38 น.
ศาลาไทย
ดาวพริบวิบวับระยับฟ้า
นำพาห้วงงามสู่ความฝัน
พรายพรมคมคำเริงรำพัน
คืนวันเสกสวยด้วยเยาว์วัย
ดาวพริบวิบวายแลหายสูญ
อาดูรแดโดยห่างโหยไห้
เก็จดาวร่วงกลางหว่างทรวงใน
เศษใจเท่านั้นที่ฉันเป็น...
28 มีนาคม 2545 08:09 น.
ศาลาไทย
อยากกระซิบกับหัวใจใครคนนั้น
ในคืนวันแห่งความรักถักทอหวัง
ให้อิ่มอาบพร้อมซาบซึ้งตรึงพลัง
ว่ารักยังอยู่คงมั่นนิรันดร์กาล
ฝ่าผืนน้ำข้ามแผ่นฟ้ามาส่งข่าว
บอกเรื่องราวความนึกคิดจิตผสาน
คือสัมผัสแห่งความเงียบเกินเปรียบปาน
วะแว่วหวานท่วงทำนองของสองเรา
ยังศรัทธาความเป็นเธอเสมอมั่น
คิดถึงกันแสนห่วงใยในยามเหงา
ติดตรึงตราคราอิงแอบยามแนบเนา
ยินแผ่วเบาอุ่นคำรักประจักษ์จาร ...
กุมภาพันธ์ ๒๕๔๔
27 มีนาคม 2545 15:50 น.
ศาลาไทย
หมื่นฝันและพันดาว พร่างพริบพราว ณ ราวสรวง
เกินคว้ามาแนบทรวง สะท้อนอกสะทกใจ
ค่ำคืนสะอื้นอ้อน ทิวากรละจรไป
แม้จันทร์อันอำไพ มิฉายนวลให้ชวนชม
ยิ่งคิดยิ่งผิดซ้ำ ในคราช้ำของคนขม
จมจ่อมความตรอมตรม เหมือนดาวพริบริบหรี่ลง
สิงหาคม ๒๕๔๔
27 มีนาคม 2545 12:57 น.
ศาลาไทย
ณ ตรงนี้ที่ตัวเราช่างเปล่าว้าง
ในท่ามกลางสรรพสิ่งเหมือนนิ่งเฉย
เกินถามทวงห้วงแห่งกาลได้ผ่านเลย
โอ้ใจเอยราวพ่ายยับกับผืนทราย
ภาพคราอดีตคราทบทวนหวนรำลึก
รับรู้สึกสารพันอันหลากหลาย
รอยยิ้มแย้มแต้มสิ่งสรรค์อันโอบกาย
ลับละลายวิบวับกับชั่ววัน
ไม่เคยคิดใส่ใจในวันพรุ่ง
ไม่หมายมุ่งก้าวไปให้ถึงฝัน
ไม่แยแสแม้จิตคิดจาบัลย์
ไม่เคยหวั่นภายหน้าว่าเปล่าดาย
มองรอยทางย่างเดินเผชิญโลก
ทั้งสุขโศกลับเลือนเหมือนจางหาย
ศัพท์สำเนียงเพียงแผ่วแว่ววับวาย
ไร้ความหมายแก่ใครในแผ่นดิน
หากแต่งเพียงหยุดคิดจะนิดหนึ่ง
ว่าชีพซึ่งแสนสั้นจะสุดสิ้น
จักหมายมั่นเป็นคนดีที่โลกยิน
ก่อนชีวินลาลับดับสูญลง
มองดูเถิดสิ่งเหล่านี้ที่เธอเห็น
เธอจักเป็นหากหัวใจยังใฝ่หลง
ปล่อยชีวิตเรื่อยไปไม่เจาะจง
สุดท้ายคงพูดได้แค่...หากแต่เพียง
27 มีนาคม 2545 12:43 น.
ศาลาไทย
วาดความฝันฝังไว้ในส่วนลึก
รับรู้สึกเกินไกลใครพบเห็น
กระซิบเสียงเพียงแผ่วแว่วว่าเป็น
อุ่นไอเย็นแดนดินจินตนา
ติดปีกฝันพลันขยับรับสิ่งใหม่
ผกโผไปด้วยจิตจักคิดหา
ทุ่งดอกไม้แห่งนั้นอันตรึงตรา
ล้วนบุปผางดงามตามต้องใจ
หอมเอยหอมดอมดมชมเชยชื่น
แสนเริงรื่นแดดจางกลางฟ้าใส
ราวพิราบลอยล่องท่องเที่ยวไป
โพ้นฝั่งไกลแต้มเตือนเหมือนอยู่เคียง
โน่นดอกหญ้ายั่วย้ำระบำร่าย
รุ้งทอดกายหยอกเย้ากระเซ้าเสียง
ท้องทะเลสีครามยามมองเมียง
หาดทรายเพียงผืนทองผ่องอำไพ
โอ้อาทิตย์บอกลาจันทราแล้ว
แสงทอแถวงามจริงยิ่งหลงใหล
แลหมู่ดาวทักทายหมายจงใจ
ดื่มด่ำในความสุขสนุกนาน
...
เธอที่รัก...สัมผัสไหมในความฝัน
ณ แห่งนั้นล้อมสายใยใจผสาน
หวังเธออยู่คู่กันนิรันดร์กาล
หมายดวงมานอาทรอ้อนอุ่นไอ
ผืนฟ้ากว้างเราห่างกันในวันนี้
เธอคนดีเป็นสุขทุกข์ไฉน
อธิษฐานผ่านกระซิบทิพย์แห่งใจ
คุ้มครองให้ฝันเธองามตามต้องการ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศาลาไทย
หน้าส่วนตัว
631
