ฟ้าเดียวกันจันทร์ดวงเดียวแสนเปลี่ยวเหงา นั่งคอยเฝ้านับคืนวันที่ผ่านพ้น จะได้อิงแอบแนบชิดในกมล ใจอีกคนก็เฝ้ารอขออ้อนดาว จากกันไกลให้อาลัยหวาดไหวหวั่น กลัวต้องพรากจากกันนิรันดร์ร้าว หากจำจากพรากกันเพียงชั่วคราว คงไม่เศร้าอาลัยเมื่อไกลกัน จะใช่ไหมคนที่ใจร่ำเรียกร้อง ยังกู่ก้องมองดูฟ้านภากั้น หากฟ้าแกล้งแยกเธอจากฉันชั่วนิรันดร์ ห่างแค่กายใจชิดกันทุกวันคืน
หน้าส่วนตัว
879
