7 ธันวาคม 2550 01:53 น.
สวนศิลป์
ใครหนอใครเปรียบครูดั่งเรือจ้าง
คอยนำทางพาศิษย์รักถึงหลักฝัน
กาลเวลาเปลี่ยนผ่านนานนับวัน
เรือลำนั้นยังสานต่อก่อศรัทธา
เรีอลำใหม่หย่อนลงน้ำย้ำทางเก่า
ถึงหนักเบาไม่เคยซ้ำพร่ำเรียกหา
หวังเพียงเพื่อศิษย์เรียนรู้คู่ปัญญา
แม้นน้ำตาและหยาดเหงื่อตกเกลื้อดิน
ใครกันเล่าเฝ้าสอนสั่งเมื่อพลังผิด
คอยชี้ทิศบอกทางมิสร่างสิ้น
งามพระคุณสูงค่าอยู่อาจิณ
มิวายสิ้นสืบสานธารน้ำใจ
หลากสีสันเลื่อมลายม่านสายหมอก
กระซิบบอกกระแสสินธุ์ระรินไหล
ส่งเรือจ้างเทียบท่าบุปผาไพร
กรองมาลัยเกลียวมะลิ "มุทิตา"
7 ธันวาคม 2550 01:35 น.
สวนศิลป์
อันดอกไม้ในโลกล้วนสวนพฤกษา
เปรียบคุณค่าของคนชนทั้งหลาย
ดอกไม้บานเช้าจดค่ำมิกร้ำกราย
ดั่งอบายสิ่งเร้ายั่วมิมัวเมา
ดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมย่อมต้องจิต
ดั่งคนดีมีสิทธิ์ไม่อับเฉา
และถ้าเปรียบดอกไม้เป็นเช่นตัวเรา
อย่าขลาดเขลาทำให้หอมย่อมต้องใจ
หน้าส่วนตัว
3048
