20 ตุลาคม 2551 12:53 น.
สายลมเดือนตุลา
บนหนทางที่ต่างต้องก้าวย่าง
มีกี่คนแล้วบ้างที่ย่างก้าว
บนถนนหนทางที่ทอดยาว
ใครหรือเราที่ก้าวย่ำซ้ำรอยใคร
หลายคนเลือกทางที่คิดว่าดี
ทางที่มีผู้ชี้ผู้ขีดให้
แต่บางคนบุกบากถากทางใหม่
เพื่อคว้าไขว่จุดหมายอย่างใจตน
รอยทุกรอยบนพื้นที่ก้าวย่ำ
เธอชี้นำหรือเฝ้าตามทุกแห่งหน
ภูมิใจไหมเมื่อหันดูทางเวียนวน
มีร่องรอยของตนให้จดจำ
20 ตุลาคม 2551 12:42 น.
สายลมเดือนตุลา
ชีวิตนะกี่หน จะพจญกับความรัก
ฝั่งลึกดังศรปัก ยากจะหักจะทานทน
กี่หนล่ะรักร้าว เจ็บจะกล่าวเกินพร่ำบ่น
ยังยอมยังเฝ้าทน จะรักจนไม่เหลือใจ
ถึงคราวที่รักสุข ก็ละทุกข์โถมหทัย
เป็นน้ำทิพย์หยดใส ชะล้างได้ควาหมองมัว
รักแล้วจะเป็นไง บ่มีใครผลักพ้นตัว
จะดีหรือจะชั่ว ก็พันพัวกิเลสนั้น
รักใดไหนจะแท้ ย่อมแน่วแน่จะคงมั่น
สละแม้ชีวัน และผูกพันไม่ยอมคลาย
รักใดที่ฉวยฉาบ ก็เคลือบคราบโลกีย์ร้าย
ลุ่มหลงเทียบวางวาย ทั้งหญิงชายยังอยากลอง
รักโลภจะโกยกอบ ก็กราบหมอบให้สิ่งของ
หลงใหลใฝ่เงินทอง และจมกองสิ่งยั่วใจ
บ้างรักเพราะอำนาจ อยากองอาจอยากยิ่งใหญ่
หลงตัวไม่เกรงใจ แต่จะให้ใครเกรงกลัว
หรือรักเพราะสงสาร อยากให้ทานไปจนทั่ว
หาใช่ด้วยตนตัว แต่เพราะมัวจะเกรงใจ
รักเพื่อนรักพ่อแม่ และรักแม้สัตว์ทั้งหลาย
รักน้ำรักแมกไม้ ก็ล้วนใช่รักทั้งปวง
ให้รักย่อมรักตอบ ถ้าต่างชอบใยต้องหวง
เผื่อแผ่แด่ชนปวง ทุกแดนดวงร่มเย็นใจ
เธอล่ะที่มีรัก ได้รู้จักรักแบบบไหน
ใช่รักจรรโลงใจ โลกสดใสยิ้มยินดี
16 ตุลาคม 2551 16:41 น.
สายลมเดือนตุลา
ไม่เคยมีเหตุผลที่จะรัก
เพียงหัวใจประจักษ์ว่ามันใช่
ไม่เคยคิดว่ารักไปทำไม
แค่อยากรักเรื่อยๆไปเท่านั้นพอ
ไม่เคยมีเหตุผลของการห่วง
เหมือนรักลวงล้อใจใช่ไหมหนอ
อะไรกันกำหนดให้เกิดก่อ
ความเพียงพอของใจแต่ละคน
แต่ชีวิตมีเหตุผลของการดำเนินอยู่
ใช่ปิดหูปิดตารักได้ทุกหน
เมื่อรักนั้นสวนทางการดำเนินตน
ควรจะใช้เหตุผลหรืออารมณ์
14 ตุลาคม 2551 17:53 น.
สายลมเดือนตุลา
คุณอยากเป็นบ้างไหมใครซักคน
ช่วยพื้นดินให้พ้นความหม่นไหม้
ให้มีน้ำใสไหลเอื่อยเรื่อยๆไป
มองทางใดก็ชุ่มใจชื่นฉ่ำตา
หรือคุณเพียงพอแค่นี้แล้วชีวิต
แค่อยากคิดฉกฉวยแสวงหา
ตักตวงเอาแล้วทิ้งไว้อย่างไร้ค่า
ตอบแทนมาเพียงแค่การทำลาย
หยุดซักนิดคิดอย่างมีสำนึก
ลองตรองตรึกให้ซึ้งถึงความหมาย
ที่เหยียบยืนคือพื้นดาวดวงใด
ทำอะไรให้โลกไว้บ้างหรือยัง
มาร่วมเป็นหนึ่งแรงที่สร้างสรรค์
มาร่วมกันช่วยโลกให้มีความหวัง
ให้ป่าฟื้นสมดุลย์คืนเป็นพลัง
ให้โลกยังงดงามตามควรเป็น
25 พฤษภาคม 2551 16:04 น.
สายลมเดือนตุลา
เพราะชีวิตต่างดิ้นร้นจึงไขว่คว้า
เฝ้าฟันฝ่าขวากหนามตามหาฝัน
อยากลงหลักปักไว้ที่หมายมั่น
แต่ข้ามวันฝันนั้นอาจพลันพัง
......................
ด้วยอำนาจแรงลมที่ฉุดยื้อ
เข้ามารื้อทำลายที่หมายหวัง
ด้วยดินเลนโอนอ่อนผ่อนกำลัง
จะยับยั้งก็ยังขาดอำนาจยัน
........................
เป็นเพียงหนึ่งปุถุชนคนน้อยๆ
ดูต่ำต้อยแต่หาด้อยด้วยความฝัน
สองขาก้าวสองมือเข้าฝ่าฟัน
เฝ้าบุกบั่นเพื่อหาความมั่นคง
..........................
แต่เส้นใหญ่สายหนักเข้าดักขวาง
ถูกตัดทางดักหน้าคว้าสิ่งประสงค์
ไร้อำนาจต้านทานคัดค้านลง
ได้แค่ปลงความซื่อตรงหาไม่มี
.......................
กี่ครั้งหนของคนชั้นปัญญา
ถูกอำนาจเงินตราเข้ากดขี่
ยุติธรรมอยู่ไหนในเสรี
หรือจะมีเพียงที่ปลายปากกา
.....................
หน้าส่วนตัว
994
