27 กันยายน 2552 16:01 น.
สายวารินทร์
ลูกแมวน้อยกำพร้าแม่ตั้งแต่เกิด
แต่ตาเปิดถูกดูแลโดยแม่หมา
ให้ดูดนมหล่อเลี้ยงกายเติบใหญ่มา
จนคิดว่าหมาที่เห็นเป็นแม่ตน
กิริยาท่าทางเลียนอย่างหมา
ลืมที่มาคืออะไรเหมือนไม่สน
รูปร่างแตกต่างไหมไม่เคยยล
ยังดิ้นรนหอนเห่าเฝ้าลอกเลียน
แล้วจะหอนอย่างไรขัดใจแท้
จะเห่ายังย่ำแย่เกินแปรเปลี่ยน
พยายามหลายหนฝึกวนเวียน
ยังผิดเพี้ยนแม้นมีหมามาเป็นแนว
หมาเลี้ยงเหมียวเหมียวอยากเป็นเฉกเช่นหมา
เห็นทีว่าหวังที่วาดจะคลาดแล้ว
สัญชาติญาณสายพันธุ์นั้นคือแมว
แม้นแน่แน่วมิอาจกลายเปลี่ยนสายพันธุ์
ขออภัยทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ
เพราะมีมารมาผจญแถวนี้ครับ
จึงขอความกรุณอย่าไปอ่านคอมเม้นท์ด้านล่างๆนะครับ
อยากรู้จังครับว่าด่าไปถึงไหนแล้ว เราไม่ไปอ่านก็เหมือนเค้าด่าตัวเองแหละครับ
24 กันยายน 2552 12:28 น.
สายวารินทร์
กลการเมืองเบื่อแท้ หนอเรา
หลากเรื่องเคืองขัดเอา ต่อสู้
จริงเท็จซ่อนบังเงา เห็นแค่ ภาพลวง
รุกไล่ใครหนอรู้ ที่แท้ฉันท์ใด
โยงใยหวังใส่ไคล้ อดสู
เห็นดั่งชาติศัตรู แห่งข้า
ถูกผิดมิตรองดู ถึงแก่น
พลไพร่มิรอช้า พรั่งพร้อมยอมตาย
สามัคคีแน่แท้ ลืมเลือน
ถือศักดิ์เกินตักเตือน ก่อกู้
ยุแยงยิ่งแชเชือน ห้ำหั่น กันเฮย
ฤๅไม่เปิดใจรู้ พล่ามซ้ำวกวน
วิงวอนเถิดพี่น้อง ผองไทย
เถิดอย่าปิดกั้นใจ อุดอู้
ชาติศาสน์กษัตริย์ให้ ภักด์แน่
ไทยจึ่งธำรงรู้ แน่วแหน้สามัคคี
21 กันยายน 2552 21:22 น.
สายวารินทร์
แม้นเลือดเนื้อเชื้อไขใช่ไทยแท้
ทั้งดวงแดมอบให้ไทยหมดแล้ว
ประกายตามาดหมายที่ฉายแวว
ความแน่แน่วส่อให้เห็นจิตเป็นไทย
การแทนคุณแผ่นดินถิ่นที่เกิด
นั้นประเสริฐเหนือยิ่งกว่าสิ่งไหน
แม้นสัญชาติเลือดเนื้อเชื้อชาติใด
แต่หัวใจยึดแน่นคุณแผ่นดิน
ทรัพย์ในดินสินในน้ำสยามนี้
ได้หล่อเลี้ยงชีวีมิมีสิ้น
ได้อาศัยได้ศึกษาได้หากิน
ได้ยลยินประสบการณ์ผ่านชีวิต
ใต้ร่มโพธิสมภารเจ้าผ่านฟ้า
พระกรุณาธิคุณอบอุ่นจิต
ทุกเชื้อชาติศาสนา ธ ดั่งมิตร
มิรอนสิทธิ์กีดกันแบ่งชั้นชน
แม้นหน่อเนื้อเชื้อไขใช่ไทยแท้
ทั้งดวงแดน้องหม่องผุดผ่องล้น
งดงามกว่าเชื้อชาติไทยอีกหลายคน
ที่ฉ้อฉลวางแผนโกงแผ่นดิน
15 กันยายน 2552 22:34 น.
สายวารินทร์
จะขัดแย้งกี่หนพอทนอยู่
แม้นอดสูกี่ครั้งพอฟังได้
หากคิดแบ่งแยกเขตประเทศไทย
จงจำไว้ใช่เล่นได้เห็นดี
ด้วยสมองสองมือคืออาวุธ
ด้วยหัวใจบริสุทธิ์สู้เต็มที่
ด้วยจงรักพรักพร้อมชีพยอมพลี
ด้วยศักดิ์ศรีจะสู้อยู่ทุกยาม
จะร่วมพ้องเพื่อนไทยผู้ใจภักดิ์
จะปกปักรักษาเมืองสยาม
จะมิให้เสียสักเศษของเขตคาม
จะติดตามต่อสู้ให้รู้กัน
สถาปนารัฐใหม่ใครบังอาจ
ข้าจะเข้าพิฆาตให้อาสัญ
มิเสียดายแม้นพลีด้วยชีวัน
จะห้ำหั่นเอ็งทั้งผองหากลองดี
12 กันยายน 2552 20:55 น.
สายวารินทร์
บนสังเวียนต่อสู้เหล่าผู้กล้า
ร่ายลีลาโลดลิ่วดูพลิ้วไหว
ทุกแข้งเข่าหมัดศอกที่ออกไป
คือหัวใจศิลปะใช่ระราน
แม้นปั้นหน้าถมึงทึงมาดขึงขัง
แววตายังไร้ซึ่งสิ่งหยาบกร้าน
ความอ่อนโยนหาสิ้นจากวิญญาณ
อุดมการณ์แลศักดิ์ศรีมิแชเชือน
มิมุ่งหมายพิฆาตใครให้ดับดิ้น
มิบ้าบิ่นเตะต่อยเช่นถ่อยเถื่อน
สุภาพบุรุษนักสู้มิรู้เลือน
งามเสมือนนามตั้งจ้าวสังเวียน
สำหรับผู้สันดานไพร่หัวใจพาล
มักก่อการห่ามหื่นชวนคลื่นเหียน
ทำร้ายสตรี คนชรา ชวนอาเจียน
ผู้ผิดเพี้ยนเหล่านั้นอันธพาล
หน้าส่วนตัว
2748
