
ฉันพึ่งรู้ก็วันนี้
                         ว่าสิ่งดี ๆที่เธอให้
                         ว่าความรักจากหัวใจ
                         coppy จากใครเค้ามา
                                   ซึ่งหัวใจที่แท้ของเธอ
                         มันอยู่ที่เค้าเสมอทุกครา
                         ทุกวัน ทุกคืน ทุกเวลา
                          แต่สิ่งที่ฉันได้มาคือสำเนา
                                    กรุณารับรองสำเนาให้ถูกต้อง
                          แล้วก็เดินจากไปอยู่กับเค้า
                          ส่วนลายเซ็นและสำเนา
                          ฉันจะเผาอุทิศไปให้คืน				
			
                                      ลมพัดต้นไผ่พลิ้ว
                           ใบไผ่ปลิวร่วงหล่นหาย
                           ดอกไผ่แห่งความตาย
                           เยื้องย่างกลายเข้ามารอ
                                         สายลมพานพัดผ่าน
                           ไผ่สะท้านน้ำตาครอ
                            เปียกชุ่มฝนพนอ
                            กระทบกอไผ่กระเซ็น
                                        ดอกไผ่ดูงามช่อ
                            งามละออยามได้เห็น
                           แต่ความหมายไม่ได้เป็น
                            อย่างเช่นความงามตา
                                       ความหมายคือดับสิ้น
                           ดับชีวินไผ่พนา
                          ไฝ่กอแห่งผืนป่า
                          ร่วงโรยราเมื่อถึงคราว
                                       ไผ่เฒ่าหยัดยืนต้น
                            ผ่านสายฝนสายลมหนาว
                             แสงแดดระยิบพราว
                             เมื่อครั้งคราวสายฝนพรม
                                      เขียวชะอุ่มพุ่มขจี
                             ยามดินมีอุดม
                             ออดแอดยามต้องลม
                             พราวพร่างพรมยามลมมา
                                       แสงแดดในตอนเช้า
                              ไผ่สกาวดูเริงร่า
                               แดดส่องแสงลงมา
                               ดูงามตาทิวไผ่ไกว
                                       ถึงเวลาแล้วสิหนา
                            กับการมาของดอกไผ่
                            หมดสิ้นความไสว
                            ที่เหลือไว้ไผ่รัญจวน
                                      นกน้อยเกาะกิ่งไผ่
                              ด้วยหัวใจอาลัยหวล
                              ฟังเสียงไผ่เฒ่าครวญ
                              ฟังแล้วชวนระทมใจ
                                     คิดถึงต้นไผ่เฒ่า
                              ยามแผ่เงาร่มไสว
                              ยามนี้จะจากไกล
                              จากป่าใหญ่ไม่กลับมา
                                      ร่มเงาแห่งผองเรา
                               ต้นไผ่เฒ่าที่กลางป่า
                               ต้นใหญ่คลุมอาณา
                               ทิ้งผืนป่าแล้วจากไป                               
                                     จากถิ่นดินแดนป่า
                              จากนกกาเคยอาศัย
                             จากมอดเคยซอนไช
                             จากป่าใหญ่แห่งพวกเรา
                                    เสียกเพรียกจากผืนป่า
                              การจากลาของไผ่เฒ่า
                              จากถิ่นพนาเรา
                              ขอให้เจ้าจงกลับมา				
			
วันวานผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
                            ใยไม่หอบเอาความช้ำใจฉันไปด้วย
                            ทิ้งไว้เพียงเศษความรักที่เฮงซวย
                            เต็มไปด้วยคราบน้ำตา..ความรำพึง
                                  วันวานวันหวานวันหว่านรัก
                            สุดจะหักห้ามใจให้คึดถึง
                            ความรักที่เคยทราบซึ้ง
                            ใยจึงจากฉันไปกับวันวาน				
			
กง   กรรมนำสู่เนื้อ                       กรรมตน
                       เกวียน      หนึ่งเกวียนกรรมกล              คั่งค้าง
                       กำ            กรรมเก่ากรรมบ่พ้น               กรรมก่อ  ไว้นา
                       เกวียน      หนึ่งเกวียนกรรมสร้าง           ย่อมไซร้สนองกรรม
                                 ทำ   ความดีย่อมได้                        ความดี
                       ดี                บ่มนำชีวี                               จักไว้
                       ได้              ดีเนื่องผลดี                           กรรมเก่า
                        ดี               บ่งค่าคนไซร้                         ค่านี้คนดี
                                ทำ   อกุศลผลชั่วได้                        กรรมชั่ว
                        ชั่ว              อยู่กับจิตตัว                         หม่นหมอง
                       ได้               ชั่วเนื่องผลชั่ว                      เนื่องชั่ว  ตนทำ
                        ชั่ว               บ่มสะสมต้อง                        รับไซร้ หนี้กรรม				
			
เฟื่องฟ้าเฝ้าเฟื่องฟุ้ง             เฟื่องฝัน
                       ฟุ้งเฟื่องเฝ้าฝ่าฟัน                      เฟื่องฟ้า
                       เฟื่องฟ้าเฟื่องฟุ้งฝัน                    ฟ้าฟาก
                       ฝันเฟื่องฝันเฟื่องฟ้า                    เฟื่องฟุ้ง ฝันเฟื่อง