25 มีนาคม 2547 12:31 น.
สิดามัน
ลาลับลาแล้วโลก ลุ่มหลง
ลาแล้วลาปลดปลง ดับสิ้น
ลาแล้วดับ ลาแล้วใจ สู่ดิน
ลาแล้วสิ้นลาแล้วร่าง รักร้างจางไป
ลาลงลาแล้วลอย เลือนลับ
ลาเดือนดับเพื่อนมิตร ถิ่นถาร
ลาแล้วลาลับกับ วันวาน
ลาเนิ่นนานลาจาก ฝากให้ อาลัย
25 มีนาคม 2547 11:52 น.
สิดามัน
เป็นร้อยพันหมื่นถามตาม คำรัก
แปลกใจนัก ซักถามตามสงสัย
แค่อยากรู้ จักรักจักรักเป็นไร
แค่รู้ไว้ รู้หนัก จักได้จำ
แม้หมื่นคำ บรรยายไม่ หมดโลก
ถึงแสนโศก โศกาให้อาสันต์
ถึงแสนล้าน ร้อยหมื่น คำรำพัน
ก็อยากฟัง คำว่ารัก สมัครใจ
25 มีนาคม 2547 11:52 น.
สิดามัน
เป็นร้อยพันหมื่นถามตาม คำรัก
แปลกใจนัก ซักถามตามสงสัย
แค่อยากรู้ จักรักจักรักเป็นไร
แค่รู้ไว้ รู้หนัก จักได้จำ
แม้หมื่นคำ บรรยายไม่ หมดโลก
ถึงแสนโศก โศกาให้อาสันต์
ถึงแสนล้าน ร้อยหมื่น คำรำพัน
ก็อยากฟัง คำว่ารัก สมัครใจ
24 มีนาคม 2547 18:54 น.
สิดามัน
แม้เหนื่อยนักพักใจไว้ที่ฉัน
พักเอาไว้แม้เหนื่อยกายไร้กำลัง
รู้ไหมฉันนั้นยังอยู่ เฝ้าดูเธอ
อาจไม่อยู่คู่กายอย่างที่คิด
อาจไม่ติดเธอไปทุกแห่งหน
ฉันเป็นเหมือนแค่คน ให้พักใจ
23 มีนาคม 2547 16:35 น.
สิดามัน
หนักแน่นหนักเนิ่นนาน หินผา
ฟ้ากางฟ้ากั้นด้วย เมฆา
สกุณาร่ำเรียกร้อง ปกป้อง
รักสองรักรู้ได้ เยี่ยงใด ไม่ถาม
รักเกิดรักไม่ตาม ดับด้วย
ชลนทีชลธาร ไหลริน
ทุกพื้นดินพสุธา ทุกถ้วน
รักล้วนก่อกำลัง ด้วยดัง น้ำทิพย์
หน้าส่วนตัว
896
