2 มกราคม 2554 16:05 น.
สีเมจิก
พู่ระหงดาวเรืองดอกเฟื่องฟ้า
หน้าศาลางามแท้ยามแลเห็น
แก้วพิกุลราตรีศรียามเย็น
บานแผ่เป็นกิ่งข้างหน้าต่างเทา
ฉันวนเวียนเพียรเฝ้าอย่างเหงาหงอย
เดินจ๋องจ๋อยตัวเดียวหน้าเหี่ยวเฉา
พลางคิดอยากหล่อบ้างอย่าง จั่นเจา
ในเรื่องเปาบุ้นจิ้นเท่ห์สิ้นดี
กลีบเฟื่องฟ้าตรงนั้น นั่น! ดอกฟ้า
ร่วงลงมาเกลื่อนกล่นปนหลายสี
ดมหาที่กินได้นั้นไม่มี
ดอมนี้ทีโน้นทีไม่มีเลย
อยากเป็นอย่าง จั่นเจา เอาเสียจริง
ไม่ต้องวิ่งเหนื่อยกายสบายเฉย
อยู่กุฏิหลวงพี่ดีจังเลย
นอนคางเกยไร้แมลงแข่งกันตอม
ดอกฟ้างามฉันไม่สนใจหรอก
ชอบใส้กรอกลูกชิ้นปิ้งกลิ่นหอม
สิ่งสวยงามเหล่านั้นมันของปลอม
ปิ้งย่างพร้อมไก่หมูดูของจริง
ป.ล. จั่นเจา มันเป็นชื่อของสุนัขพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์อยู่ที่วัดพระราม 9 (กรุงเทพฯ)
เวลามันนอน หลวงพี่ต้องเอาพัดลมมาตั้งเปิดเป่าตัวให้มันด้วย (กลัวมันจะร้อน)
29 ธันวาคม 2553 10:38 น.
สีเมจิก
เก้าอี้ร้างว่างเปล่าเฝ้ารอใคร
ห้วงดวงใจของเราช่างเหงาหงอย
ทุกพื้นที่แห่งอณูรู้แค่คอย
เดือนดาวคล้อยเลือนลาขอบฟ้าไกล
หัวใจเจ็บจนล้ามากี่ครั้ง
หาเงี่ยฟังยั้งถามยามอ่อนไหว
แล่นถลาอารมณ์เกินข่มใจ
ทุ่มเทให้เขาหมดไม่จดจำ
ความรักเจ้าอยู่ไหนใยนิ่งเฉย
พร่ำเอื้อนเอ่ยร้องหาช่างน่าขำ
เพ้อจนน้ำตาหลั่งดังฝนพรำ
ถ้อยลำนำบทเศร้าเฝ้าวนเวียน
มีแล้วมาหายไปในวันหนึ่ง
ปานน้ำผึ้งบาดใจไร้คำเขียน
แสงสว่างสุดสายปลายแสงเทียน
หวังแค่เปลี่ยนคนเหงาเฝ้ารอเธอ
หน้าส่วนตัว
1588
