7 มีนาคม 2553 12:45 น.

ถึงคนดี..(ทุกคน)

สุขสุขทุกข์ทุกข์

ในโลกนี้มีแต่....คนดีทั้งนั้น

ทุกทุกวันคนดีมีถูกผิด

ตามวงล้อข้อเหตุผลวนอยู่นิตย์

คล้ายลิขิตจากฟากฟ้ามาดาลดล


        ดลฤดีหรือดลใดในโลกหล้า

กรรมนั้นมีเจตนามาผูกสนธิ์

หรือเทพไทหรือภูตผีมีสิทธิ์ดล

เปี่ยมกุศลอกุศลแต่กลใด


       ขอคนดีมีเวลามาพินิจ

กรรมลิขิตแต่แรกเริ่มเสริมจากไหน

หากมิใช่ห้วงความคิดในจิตใจ

หากมิใช่จิตในใจแห่งไตรทวาร

       
        เป็นคนดีใช่ลิขิต....ประกาศิตฟ้า

ใช่ดาราสูรย์จันทร์มาบรรหาร

ใช่ลายมือชื่อสกุลหนุนดวงมาน

พระพุทธเจ้า...มีกาล...บันดาล(ของ)ใคร

        
         ถ้าคนดีมีเวลามาพินิจ

ถูกหรือผิดเหตุผลเป็นกลไหน

มีเหตุผลสนธิ์สร้างแต่ปางใด

จึงหวั่นไหววนเวียน...เพียรก่อกรรม

        
         ขอให้โลกนี้....ดีทั้งนั้น

ไม่มีถูกและผิดผัน...พันถลำ

ไม่มีรู้และไม่รู้เป็นผู้นำ

ไม่มีขาวไม่มีดำ................จำเริญเทอญ


........................................................................

สวัสดีเพื่อน ๆ ทุกคน

คิดถึงนะครับ

กลอนนี้แต่งเพราะความงง
เพราะผมเป็นคนงงงง..........คุณงงไหม (ใครคนดี)				
28 กุมภาพันธ์ 2553 15:31 น.

ในตมเน่า...อาจมีเหง้าบัว

สุขสุขทุกข์ทุกข์

เอมอารมณ์สมสวาทประหลาดจิต

ครู่ยังคิดครุ่นกระสันให้หวั่นไหว

สิ้นราคะสิ้นอารมณ์เมื่อสมใจ

เอ๊ะ!อะไร...เป็นกลเริ่มเจิมกมล

.
.
.
.
.


ก้มดูคราบคาวบาปซึมซาบเหตุ

เกิดอารมณ์ทุเรศไร้เหตุผล

ทั้งสังเวชวาสนา...นิจจาคน

หลงในห้วงวังวน...ชนชาวดิน


   เพราะเชื้อเถาเหล่าวงศ์เป็นพงศ์พรรค

ธรรมชาติจึงมีรัก...แรงถวิล

มีราคะคอยลวงหลอกเราชาวดิน

ให้ไม่สิ้นสายพันธุ์...กำนัลใจ

  กลับมาคิด...เราผิดทาง....ระหว่างเริ่ม

หลงต่อเติมราคะ...โมหะได้

เพราะไม่รู้เท่าทัน...การณ์ภายใน

การภายนอกจึงเพี้ยนไพล่...ไม่ตรงทาง


ในภาวะหลงผิด..จิตวิตก

วิจารยกใจวิปริตผิดแบบอย่าง

อ้อ...เพราะเจ้า...ไม่มีตัว...กลัวปล่อยวาง

จึงวิ่งวุ่น...วนกัดหาง...ไม่วางลง

   จงสงัดและสงบจบเสียเถิด

ทั้งความเกิดความดับ...อย่ากลับหลง

เจ้านั้นมี...เพราะไม่มีเป็นมั่นคง

อย่าเชื่อคำยุยง...หลงความคิด



  เมื่อคิดได้...ใจเริ่มดับ...กลับปกติ

ต้องเริ่มริ...รับมือ... ผู้สื่อจิต

อุปทาน...ที่ผลาญเผา...เราเนืองนิตย์

จะขอปลิด...ก่อนวายปราณ...เป็นงานธรรม

...............................................................
อ่านแล้วอาจรู้สึกรังเกียจ

เพราะไม่รุ้จะปั้นแต่ง รังสรรค์ อย่างไรให้ไม่น่าเกลียด

ผู้ใดอ่านก็ขอให้เอาแต่สิ่งชอบไปนะครับ

จริง ๆ แล้วอยากบอกอะไรอีกมาก

เพื่อให้หลาย ๆ คนแนะนำ และกำนัล

แต่แต่งไม่เก่ง  ยังไงก็ขอบคุณนะครับ..เพื่อน				
8 กุมภาพันธ์ 2553 14:18 น.

เพลงกล่อม...(กลอนผีบ้า)

สุขสุขทุกข์ทุกข์

โอละเห่ ...เห่ช้ามานั่งแท่น          
ลอยล่องลงฟ้าจากเมืองแมน
อยู่ดินแดนเมืองฟ้าศิวาไลช์

เจ้าเนื้ออ่อนนอนอู่มาอยู่แท่น
บนเมืองแมนมวลมนุษย์ดุจแขไข
มาว่าการเกมรัฐขจัดภัย
หรือว่าการเกมอะไร...จงไตร่ตรอง

จงไต่ตามเบื้องถนนนบทางเถิด
จะได้เกิดรอยเท้าเป็นวาวส่อง
ว่าศักดิ์ศรีเรี่ยทางตามครรลอง
ให้คนมองทั้งเมือง...ให้เลื่องลือ

มื้อวันนี้กินอะไรจะให้พ่อ..
เดินไปขอจากแผ่นดินถิ่นนับถือ
เอามาเลี้ยงลูกน้อยคอยฝึกปรือ
ไม่ให้ดื้อเรียนดีมีหนทาง

บนหนทางกลางไทแม่ให้เจ้า
ไปคว้าเอาธงชัยไปร่วมสร้าง
ถนนใหม่มีธรรมเป็นกรรมการ
ให้หมู่บ้านมีสุขสนุกสบาย

แต่หากเจ้าเปลี่ยนใจไม่นั่งแท่น
แม่ไม่แค้นเคืองขุ่นสูญสลาย
ยังรักเจ้าตราบจนใจพ้นกาย
ดีกว่าเจ้ากลับกลายทำลายไท

โอละเห่   เห่ช้า ...อย่านอนนิ่ง
ไม่ไหวติงปล่อยความตามวิสัย
ลูกต้องตื่นโตมาเติมค่าไท
ค่าคนเต็มหัวใจในใจคน				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุขสุขทุกข์ทุกข์
Lovings  สุขสุขทุกข์ทุกข์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุขสุขทุกข์ทุกข์
Lovings  สุขสุขทุกข์ทุกข์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุขสุขทุกข์ทุกข์
Lovings  สุขสุขทุกข์ทุกข์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงสุขสุขทุกข์ทุกข์