4 สิงหาคม 2549 22:02 น.
หม่อนไหมแก้ว
เชิญเธอทุกข์เสียให้พอ
เชิญเธอท้อให้หายอยาก
เชิญปล่อยน้ำตาให้ไหลพราก
เชิญเป็นซากเสียให้หนำใจ
เชิญเถอะเชิญเธอนั่งกลุ้ม
เชิญเธอสุมฟืนก้อนใหญ่
เอาน้ำมันราดเข้าไป
ฉันจะจุดไฟให้เธอเอง
เชิญเถอะพ่อเบื่อให้สุด
โปรดจงหยุดอย่ารีบเร่ง
หนีเข้าไปพ่อนักเลง
นึกว่าเก่งแก้ปัญหา
อยากทำอะไรเชิญทำ
ฉันขอย้ำอย่างคนกล้า
มาวันนี้ไม่มีแม้น้ำตา
นองใบหน้าเหมือนอย่างเคย
ถึงเวลาฉันต้องแกร่ง
ต้องเข้มแข็งมิอาจเพิกเฉย
สิ่งมีค่าที่ไม่อาจละเลย
กำลังจะเผยเปิดตัวเปิดตน
13 ตุลาคม 2547 12:11 น.
หม่อนไหมแก้ว
ไม่อยากถาม ความใด จากใครเขา
ถ้าอยากเล่า แจ้งมา อย่าสงสัย
จะไม่ถาม อะไรกัน นั่นทำไม
เพราะอะไร ใครกัน ฉันไม่รู้
แค่เพียรถาม คำหนึ่ง คิดถึงไหม
ถามจากใจ ไม่ตอบกลับ ให้รับรู้
เฝ้ารอคอย น้อยใจ ให้อดสู
ไม่เคยรู้ ความในใจ ของเธอ
ด้วยอยากบอก ว่าคิดถึง ตรึงดวงจิต
อยากให้รู้ ความเป็นมิตร มีเสมอ
ด้วยอยากมอบ ดวงใจ ใฝ่ละเมอ
แต่กลัวเผลอ ทำตัวเจ็บ เก็บมาจำ
ณ วันนี้ อยากขอย้ำ คำคิดถึง
เป็นสิ่งซึ่ง มาจากใจ ใช่แค่คำ
ไม่อยากบอก ให้เป็นเพียง คำเพ้อพร่ำ
มีสามคำ ย้ำในจิต คิดถึงเธอ.....
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=862
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=1239
10 ตุลาคม 2547 20:01 น.
หม่อนไหมแก้ว
กี่คืนวัน กี่ปีเดือน ที่เลื่อนผ่าน
กับอดีต ในวันวาน กาลล่วงผัน
กับความเจ็บ ความช้ำ กล้ำจาบัลย์
กับความรัก เคยหวานล้ำ ย้ำระทม
กี่เจ็บช้ำ กี่น้ำคำ ที่ย่ำเหยียบ
แสนเย็นเยียบ เฉียบบาด ปาดใจขม
สร้างรอยฉีก ที่ปีกใจ ให้ระบม
ต้องตรอมตรม หมกไหม้ ไร้ชีวา
กี่ความรัก ความคิดถึง ที่ฝากผ่าน
ถูกมองข้าม หยามหยาบ ไม่ปรารถนา
ปรามาสใจ ดวงนี้ ไร้ราคา
ด้อยคุณค่า พาระกำ ต้องช้ำทรวง
กี่หวังดี กี่ห่วงใย ที่ใจมอบ
ยังต้องหอบ กอบกลับ กลัวลับล่วง
สูญสลาย มลายจาก หากคนลวง
ไม่ห่วงหวง ดวงฤดี มิมีเลย
ต่อแต่นี้ จะไม่นับ ความคับข้อง
ทั้งสี่ห้อง ดวงหทัย จะนิ่งเฉย
เลิกใส่ใจ ไร้ห่วงหา คราละเลย
แค่คนเคย คุ้นกัน แค่นั้นพอ....
27 กันยายน 2547 00:04 น.
หม่อนไหมแก้ว
ลืมเสียเถิด ชลนา เคยหลั่งไหล
ลืมเสียเถิด บาดแผลใจ ให้เจ็บช้ำ
อย่าจดจำ ความเศร้า เคล้าระกำ
เลิกตอกย้ำ ซ้ำอดีต กรีดหทัย
เธอเคยผ่าน พานพบ จุดจบรัก
ที่หาญหัก ปักอก ตกใจไหว
สร้างความทุกข์ มัวหม่น จนหมองไหม้
ช้ำทรวงใน ใจร่ำ พร่ำตรอมตรม
ฉันคนนี้ พลีใจ ให้เธอแล้ว
ยอดดวงแก้ว ขอแผ้วผ่าน ความขื่นขม
ขอรักษา ใจแสนเจ็บ เก็บระทม
ทิ้งระบม ตรมรัก ที่ปักใจ
ในวันนี้ เธอมีฉัน ร่วมเคียงข้าง
จะร่วมสร้าง ความฝัน วันฟ้าใหม่
ลบอดีต รีดความช้ำ ให้พ้นไป
อย่าหวั่นไหว กับกาล ที่ผ่านมา
หัวใจฉัน เฝ้ารำพึง ถึงแต่เธอ
อยากให้รู้ อยู่เสมอ เธอสูงค่า
อยากมอบรัก ล้นใจ ล้นชีวา
แลกน้ำตา ที่หลั่งริน จากใจเธอ
มอบศรัทธา รักษา หัวใจช้ำ
จะคอยย้ำ คำรัก ฝากเสมอ
ลมหายใจ ของฉัน เป็นของเธอ
อย่าให้ฉัน ฝันเพ้อ ละเมอดาย.....
16 กรกฎาคม 2547 20:12 น.
หม่อนไหมแก้ว
อยากจะเก็บเกี่ยวบทกวี...
บทที่มีมากหลากความฝัน...
เพื่อเกี่ยวก้อยร้อยหัวใจรวมกัน...
มาผูกพัน โยงใย ใส่ความรัก...
อันตัวหม่อนไหมแก้วคนนี้
ขอสวัสดีแทบใจไทยโพเอ็ม
และฝากบทกวีไทยใสใสเย็นเย็น
ให้ชาวไทยโพเอ็มช่วยพิจารณา
ขอฝากเนื้อฝากตัวให้ช่วยสอน
ช่วยขับกล่อมให้เขียนงานดีดีหนา
อยากคิดเห็นแบบนักกวีเหลือประดา
แต่ทว่าประสบการณ์ยังด้อยและน้อยนิด
ขอขอบคุณเพื่อนเพื่อนพี่พี่น้องน้อง
ที่กู่ร้องต้อนรับหม่อนไหมแก้ว
ช่างแสนดีใจเป็นที่สุดแล้ว
ได้เป็นแก้วดวงหนึ่งในไทยโพเอ็ม...
สวัสดีค่ะ...ขอตู่เอาว่า เพื่อน เพื่อน พี่ พี่ น้อง น้อง...
ต้อนรับหม่อนไหมแก้วแล้ว ก้อแล้วกันนะคะ...
อยากเขียนงานได้เก่ง เก่ง เลยขอฝากเนื้อฝากตัวขอคำชี้แนะค่ะ...
หน้าส่วนตัว
1174
