แม้รู้ว่าต้องรออย่างไร้หวัง แต่ก็ยังเฝ้าเพ้อละเมอหา แม้ต้องผ่านห้วงแห่งกาลเวลา แม้อุราแสนเจ็บปล่าก็จำทน ต้องทนทุกข์เพียงไหนใจไม่หวั่น ด้วยใจมั่นมอบรักให้ไม่หวังผล ขอเพียงเศษเสี้ยวของกมล มีภาพเธอเอ่อล้นตลอดไป จะยิ้มรื่นแอบชื่นชมอยู่ห่างห่าง แอบเสน่หาไม่ซาสร่างหรือหวั่นไหว จะเก็บงำคำว่ารักสลักใจ ความหวานหอมถนอมไว้หัวใจจำ
หน้าส่วนตัว
939
