14 มกราคม 2556 09:20 น.
อนงค์...นาง
ขออนุญาตนำบทเพลงค่าน้ำนม
มาลงประกอบนะคะ
แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง
ที่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลัง
เมื่อยังนอนเปล
แม่เราเฝ้าโอ้ละเห่
กล่อมลูกน้อยนอนเปลไม่ห่างหันเห
ไปจนไกล
เมื่อเล็กจนโตโอ้แม่ถนอม
แม่ผ่ายผอมย่อมเกิดจากรักลูกปักดวงใจ
เติบ โตโอ้เล็กจนใหญ่
นี่แหละหนาอะไร มิใช่ใดหนา
เพราะค่าน้ำนม
ควร คิดพินิจให้ดี
ค่าน้ำนมแม่นี้ จะมีอะไรเหมาะสม
โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม
เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนม
ให้ลูกดื่มกิน
ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝัง
แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้า
หนักกว่าแผ่นดิน
บวช เรียนพากเพียรจนสิ้น
หยดหนึ่งน้ำนมกิน ทดแทนไม่สิ้น
พระคุณแม่เอย
...................................
.......................
อนงค์นางรอวันเวลาที่จะได้กลับมากอดและกราบแม่ พาหลานมากราบยาย ได้นอนค้างกับแม่ทั้งหมดห้าคืนค่ะ แม้จะน้อยมากแต่ยังดีกว่าไม่ได้กลับมาเลยนะคะ
บ้านนาของเรานั้นน่าอยู่ สะดวกสบายกว่าสมัยก่อน มีถนนหนทางห่างจากอำเภอสุวรรณภูมิ 12กม.ค่ะ มีสถานีตำรวจภูธรระดับตำบลด้วยค่ะ
อนงค์นางแม้ไม่ได้เกิดที่นี่เหมือนพี่สาวและพี่ชาย เพราะไปเกิดในเมืองร้อยเอ็ดและมีโอกาสได้ปลูกสร้างบ้านในตำบลที่ตนเกิด แต่ความผูกพันกับที่นี่มีมากมายค่ะ พ่อเป็นคนอำเภอพนมไพร แม่เป็นคนอำเภอสุวรรณภูมิ
ร้อยเอ็ดเป็นบ้านเกิดเมืองนอนอย่างแท้จริงของอนงค์นาง ไม่เคยลืมความสงบสุขร่มเย็น จนทุกวันนี้ยังรักษาที่นาบรรพบุรุษไว้ทำกินเหมือนเดิมค่ะ
สวรรค์บ้านนา
สุดปรารถนาได้กลับมาหาแม่
ไม่ท้อแท้อดทนบนความฝัน
พาหลานสู่เหย้าเรือนเตือนชีวัน
กำเนิดนั้นอย่าลืมสุดปลื้มกมล
ได้ตักบาตรทำบุญกับแม่และญาติพี่น้องอย่างอบอุ่นค่ะ
แม่และทุกคนดีใจกับน้องพิมที่จะได้รับปริญญาโทและเรียนต่อแพทย์
อนาคตไม่มีใครรู้ล่วงหน้า ขอเพียงแต่ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
ขอเพียงได้ทำความดี เป็นคนดี ไม่ลืมพระคุณพ่อแม่และแผ่นดินไทย
ตายไปก็ไม่เสียดายชีวิตเลยค่ะ
พระคุณพ่อมากมายมิได้ลืม ลูกสุดปลื้มดีใจให้สุขสันต์ ทดแทนพระคุณท่านขวัญชีวัน ขอตั้งมั่นทำดีมีศีลธรรม 7มกราคม 2556หลวงพ่อที่วัดบรมธงชัยได้ทำพิธีนำอัฐิของพ่ออนงค์นางมาบรรจุในธาตุที่เราเตรียมสร้างไว้ในวัดค่ะ แม่พาอนงค์นาง น้องพิมและญาติมาทำพิธีและตักบาตรทำบุญให้พ่อ
จัดงานที่บ้านอนงค์นางในอำเภอเมือง ร้อยเอ็ดค่ะ เมนูมี ปลานึ่งผักนึ่ง ลาบไก่ ขนมจีน แกงเขียวหวาน หมูกระทะ ต้มไก่บ้าน กล้วยบวชชี แตงโม สับปะรด มีคาราโอเกะ ร้องเพลง มีหมอแคนเป่าแคน และหมอลำด้วยค่ะ แม่สามี แม่อนงค์นาง และเพื่อนบ้านค่ะ
เพื่อนครูจากโรงเรียนที่เคยทำงานด้วยกันค่ะ
อนงค์นางครวญเพลง ยังจำได้ไหม และ จงรัก
หมอแคนเป่าแคน เพื่อนครูร้องหมอลำ
ย่า ยายผูกข้อมือให้น้องพิมค่ะ
คุณอิมและคุณแม่มดฯกว่าจะถึงร้อยเอ็ด สามทุ่มครึ่ง เพราะไฟลท์ดีเลย์ ไปถึงบ้านแขกกลับกันเกือบหมดแล้ว คุณอิมและคุณแม่มดมีของมาฝากอนงค์นางด้วยค่ะ จินดามหาลาภ
คุณอิมมีดอกกุหลาบผ้าขนาดใหญ่มากให้น้องพิม คุณแม่มดมีน้ำมนตร์และเหรียญหลวงพ่อโสธรมาฝากค่ะ
หน้าส่วนตัว
3634
