15 มกราคม 2549 23:18 น.

๏ รักเขาทำไม ๏


๏ เธอมีทางชีวิตเดินผิดเส้น
พบรักเร้นเกินเผยเอ่ยบอกได้
ต้องกลืนกล้ำน้ำตาที่ตกใน
ปล่อยหัวใจเจ็บช้ำอย่างจำทน

๏ เขามีคนที่รักปักใจมั่น
ครองคู่กันมานานผ่านหลายฝน
อบอุ่นในสายตาของทุกคน
กาลเลยพ้นจนวันเธอนั้นมา

๏ แม้ศีลธรรมก็ยากเป็นขวากกั้น
ความใกล้กันคล้ายเล่ห์เสน่หา
เธอและเขาตกห้วงบ่วงมายา
หลงลืมว่ากี่ใครต้องใจตรม

๏ บ้านที่รักเคยล้อมอยู่พร้อมหน้า
กลับต้องมาพังทลายคล้ายเรือล่ม
ลูกเมียเขาระกำช้ำระทม
ต้องจ่อมจมน้ำตาสุดอาลัย

๏ สุขจากการช่วงชิงเป็นสิ่งผิด
รักที่คิดว่ามีนั้นมันจริงไหม ?
อยากรู้นักเธอรักเขาอยู่ทำไม ?
ที่แลกมากับเสียไปไม่คุ้มเลย...