7 เมษายน 2554 11:10 น.

ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงรัก

ฉันไม่รู้ ว่าทำไม ฉันถึงรัก
หรือเหตุผลจะ ไม่จำเป็น เช่นนั้นเหรอ
เพียงสบตา เพียงรอยยิ้ม เพียงแรกเจอ
เธอ เธอ เธอ คือเธอทุกห้วงลมหายใจ
คนแสนล้าน เดินสวนชวนหลงไหล

เหตุใดไม่ไหวหวั่นรำพันหา
หมื่นรอยยิ้ม แสนสายใย ส่งมาสบตา
ใจด้านชา ไร้รอยไหว ให้ครื้นเครง
ฉันไม่รู้ว่าเหตุใดฉันถึงรัก
เพียงถ้อยทัก ใจก็สั่นหวั่นนักหนา
แววประกายที่สาดส่องจากสองตา
ฉันก็มาอ่อนไหวไม่ลืมเลือน

ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงรัก
รู้เพียงอยากอยู่เคียงใกล้ ใจโหยหา
ฉันพร้อมฟังทุกอย่างที่เธอพร่ำพรรณา
พร้อมยิ้มรับ หรือซับน้ำตาได้ทุกที

รอยยิ้มเธอหยอกล้อหัวใจฉัน
เติมความกล้าต่อความฝันให้สดใส
ฉันไม่รู้ว่าความรักเป็นแบบใด
จนกระทั่งในหัวใจได้รักเธอ