8 พฤษภาคม 2550 22:25 น.
อาณาจักรใจ
ในคืนมืดมัวหม่นของคนเหงา
มีม่านเงาราตรีคอยคลี่ห่ม
ใบไม้ร่วงพลิ้วพรายตามสายลม
หริ่งระงมครวญคลั่งคล้ายสั่งลา
พระจันทร์เสี้ยวเกี่ยวฟ้าเวลาค่ำ
หนาวสายฝนพรูพรำจนฉ่ำหล้า
นั่นสายฝนรินไหลใช่น้ำตา
ยกมือปาดใบหน้าด้วยพร่าพราย
ไม่เคืองโกรธคนดีทั้งชีวิต
เธอมีสิทธิ์ฆ่าใครยังไม่สาย
เธอฆ่าฉันอภัยทั้งใจกาย
คำว่ารักมากมายหมดสายใย
ฉันคงคอยคนจรเดินย้อนกลับ
ดาวส่องแสงวาววับหาดับไม่
พรหมลิขิตขีดทางคงจางไป
รุ่งอรุณฟ้าใหม่ยังไร้คุณ
4 มีนาคม 2550 17:52 น.
อาณาจักรใจ
แสงอรุณเบิกหล้าเมื่อฟ้าสาง
บนใบไม้น้ำค้างพราวพร่างใส
ละอองน้ำควบแน่นดังแก่นใจ
เป็นน้ำค้างหยดใหม่หยาดไหลริน
เมื่อตะวันส่องฉายที่ปลายฟ้า
เหล่าวิหคนกกาก็ลาถิ่น
ขยับปีกเหินฟ้าออกหากิน
ครั้นสุรีย์แสงสิ้นก็กลับรัง
เธอจากไปในวันที่ฉันเศร้า
เหลือเพียงรักดั่งเงาที่เราหวัง
เอื้อมมือคว้ากอดเงาน่าเศร้าจัง
หยดน้ำตาประดังรินหลั่งลง
จะมีไหมคำลาเธอมาเอ่ย
ไม่เคยยินคำเผยเฉลยส่ง
ดอกลั่นทมสีขาวยังมั่นคง
แม้ชีวิตปลิดปลงประสงค์รอ
8 กุมภาพันธ์ 2550 10:11 น.
อาณาจักรใจ
อยากบอกรักตะวันก็หวั่นนัก
อยากบอกรักน้ำค้างระหว่างหาว
อยากบอกรักพระจันทร์เคียงขวัญดาว
อยากบอกรักหมอกขาวทุกเช้าไป
อยากบอกรักท้องฟ้าเพลาสาย
อยากบอกรักพระพายยามพลิ้วไหว
อยากบอกรักภุมรินโบยบินไกล
อยากบอกรักพฤกษ์ไพรไสวตา
อยากบอกรักนาวาสง่าสม
อยากบอกรักคลื่นลมชื่นชมหล้า
อยากบอกรักทะเลเสียงเห่ลา
อยากบอกรักทิวาที่มาเยือน
อยากบอกรักอักษรสุนทรถ้อย
อยากบอกรักถักร้อยเสมือนเพื่อน
อยากบอกรักทั้งปีไม่มีเลือน
อยากบอกรักเสียงเตือนที่เพื่อนติง
อยากบอกรักอย่างนี้จะดีไหม
อยากบอกรักบางใครถึงนัยสิ่ง
อยากบอกรักนิยามงดงามยิ่ง
อยากบอกรักรักจริงไม่ทิ้งกัน
28 มกราคม 2550 01:05 น.
อาณาจักรใจ
จับมือก้าวเดินไปด้วยใจฝัน
แสงอาทิตย์ส่องพลันรับวันใหม่
หยาดน้ำค้างวับวาวดั่งดาวใจ
รับไออุ่นอุทัยก่อนไกลตา
หอมละมุนดอกไม้รอบกายเจ้า
ภุมรินบินเย้าเฝ้าคอยหา
แมลงปอล้อลมสมอุรา
พระพายพัดจำปาก่อนราโรย
หน้าส่วนตัว
1006
