5 มกราคม 2551 12:58 น.
อิจิโกะ
หมดแล้วความไว้ใจ
ที่ฉันให้ไปเมื่อวันเก่าก่อน
เพราะถูกทำให้เจ็บปวดใจร้าวรอน
เธอซ่อนคำลวงไว้ตลอดเวลา
หลายครั้งที่เคยให้อภัย
แต่ก็ถูกทำร้ายเกินรักษา
แผลใจตอนนี้ไม่มีทางที่จะเยียวยา
เพราะมีผู้ชายมารยามาหลอกลวง
4 มกราคม 2551 19:31 น.
อิจิโกะ
ไม่คิดว่าคนของหัวใจ..
จะทำร้ายกันอย่างนี้
หลงวาดไว้ซะดิบดี
แต่เธอตรงข้ามกับที่วาดหวัง
หลอกลวงกันอยู่ได้
หลอกกันอย่างหน้าตายทุกครั้ง
ผ่านมาเคยอภัยแต่คราวนี้แสนชัง
จะลืมความหลังที่ผ่านมา
นึกว่าเวลาช่วงนั้นฉันไม่มี
จะลืมคนที่เคยห่วงหา
เพราะเขาเคยทำให้ช้ำเสียน้ำตา
พอกันทีกับคำว่า..รักเธอ
4 มกราคม 2551 19:12 น.
อิจิโกะ
ลมหนาวพัดมาพาใจเศร้า
มีเพียงเราอ้างว้างโดดเดี่ยว
มองเหลียวไปมีเราคนเดียว
แสนเปล่าเปลี่ยวหัวใจเกินจะทน
แต่วันี้มีคนหนึ่งมาอยู่ใกล้
เธอนั่นไงที่มาทำให้ใจฉันสุขสันต์
เธอคนดีที่ไม่เคยจะลืมกัน
หนาวของฉันพลันอบอุ่นขึ้นทันใด
4 มกราคม 2551 19:10 น.
อิจิโกะ
ความอ่อนแอก็เป็นเฉกเช่นนี้
เข้าครอบงำชีวีที่สุขสันต์
เหลือทิ้งไว้แต่เพียงความเงียบงัน
ยามหลับฝันก็หมดหายมลายไป
ยังจำได้ไหม...
สายฝนจากฟากฟ้า
โปรยร่วงมาสู่แผ่นดิน
ระแหงแตกพังภินท์
ได้กลับคืนเป็นผืนเดียว
ความหวังดั่งสายฝน
ช่วยฟื้นคนเหมือนพืชเขียว
โอบอุ้มหัวใจเซียว
ให้กลับตื่นชื้นผืนงาม
ยังจำได้ไหม...
3 มกราคม 2551 22:51 น.
อิจิโกะ
"เธอเงียบหายไป..ไม่ติดต่อมาเหมือนเคย..
ฉันจำต้องวางตัวเฉย....ไม่อาจเล่าหรือกล่าวได้เลย..
ทำนิ่งเฉยเหมือนไม่แคร์....แต่ลึกในใจฉันแสนเฝ้าฝัน..
สุดพร่ำเพ้อ..อยากได้พบสบตาเธอ..
รู้ไหมน้ำตาเออล้นจากใจ...
คิดถึงเธอใจแทบขาด...เธอดั่งหยาด..
น้ำฝนใสหลั่งรินมาสู่ใจ..ให้ชุ่มได้ด้วยใจเธอ....
เธอเป็นดั่งแสงไฟ...คอยส่องให้...ฉันเห็นทาง..
มืดมิดและอ้างว้าง..กลับสว่างด้วยใจเธอ
ยามนี้ที่ฉันเหงา..สุดแสนเศร้าและเดียวดาย
หาเธอเป็นกำลังใจ..ไปอยู่ใหนนะคนดี..
กลับมา..หาฉันเถิด..อย่าเตลิดหลีกหนีไป..
รักเราไม่เดียวดาย..ฉันขอให้สัญญาเธอ.."
หน้าส่วนตัว
2820
