28 กันยายน 2555 13:36 น.
อินทนนท์(คนเชียงใหม่)
เราทุกคน มีชาติศาสนา
มีตำราฝึกฝนเป็นคนสูง
มีความรู้คู่ความรักคอยชักจูง
เพียงหมายมุ่งจูงสร้างกำลังใจ
ประเทศชาติใหญ่ยิ่งทุกสิ่งกล่าว
มีเรื่องราวบาดหมางหนทางไหน
บริบททศวัตรผลัดกันไป
แย่งกันใหญ่ใครจะสูงก็มุ่งทำ
ในใจจริงยิ่งแล้วมิตรแก้วเอ๋ย
อย่าหลงเลยเคยไหมใคร่จะถาม
ประเทศเราเป็นของเราแต่เก่ากาล
ต้องถูกผลานเผาไหม้ไปกับตา
เหตุเพราะเราลืมเราเข้าไม่ได้
แย่งกันใหญ่แย่งกันคิดริษยา
ต้องแยกร่างทางเราแต่เก่ามา
โยธยาพังพินาศนั่นชาติใคร
นี่คงเป็นสิ่งหนึ่งที่พึงตอบ
มิเคยชอบใครหรอกว่าจะกลุ่มไหน
คุณก็คนผมก็คนเป็นคนไทย
เป็นผู้ใช้ใบเรื่องเบื้องยุคล
มีพ่อหลวงดวงใจไทยทั้งชาติ
เป็นร่มใสใบฉัตรรัตติผล
เป็นศูนย์กลางหว่างใจไทยทุกคน
ไม่เคยสนว่าคนไหนใคร่ได้ดี
รู้แต่เพียงสิ่งหนึ่งที่พึงกล่าว
เป็นเรื่องราวที่ควรรู้คู่ศักดิ์ศรี
เกิดเป็นไทยที่ทำได้คือไฝ่ดี
และสิ่งนี้ที่ดีแน่จะแก้ตน
ขอเพียงวันพรุ่งนี้จะดีกว่า
ไทยทุกชาติศาสนาทุกแห่งหน
ทำความดีคนละวันวันละคน
ใครขัดสนจนเจ็บก็เก็บทำ
อย่ามัวแต่เมาหลงที่ธงชาติ
เที่ยวประกาศว่าคือไทยใจถลำ
แต่ไม่เคยรู้เลยที่เคยทำ
ชูธงย้ำนำหน้าว่าข้าไทย
แต่ไม่รู้สีแดงแบ่งเป็นช่อง
เพลงชาติร้องแต่ก่อนมาว่าโฉน
สีน้ำเงินหมายถึงฉัตรกษัตย์ไทย
สีขาวไซ้รใช้แทนมาตรศาสดา
จะสีไหนไม่อยากรู้ตรูไม่เกี่ยว
รู้อย่างเดียวคือชาติศาสนา
ภูมิพลล้นเกล้าชาวประชา
เราเกิดมาต้องรักชาติกษัตรย์ไทย
ยังไม่สุดปลายสายสหายแก้ว
ลิขิตแล้วแนวทางวางตรงไหน
ประเทศชาติใหญ่ยิ่งกว่าสิ่งใด
จะแก้ไขใหญ่ยิ่งทุกสิ่งนาน
ขอแค่เพียงเริ่มจิตแล้วคิดใหม่
จากครอบครัวหัวบันไดใช้เป็นฐาน
ครอบครัวเรามีความสุขแล้วทุกวัน
ค่อยคิดหันวันสู่ประตูใคร
อย่าให้เขาเล่าว่าตัวยังมัวหม่น
จะบอกใครหลายคนได้ที่ไหน
คำพูดเหมือนผีสอนแต่ก่อนไกล
ที่นอนไซร้ยั่กใย่ทับจับที่นอน
ทางสายเดียวที่เที่ยวฉุดพุทธทาส
บริสุทธิ์ แสนสะอาดประกาศสอน
หัวใจงามจึงถ่ายทอดลงบทกลอน
มิใช่สอนก่อนจะเรียกสำเนียกเรียน
กวีเก่งอยู่ที่ปราขญ์ฉลาดเปรื่อง
อยู่ที่ใจไม่ขุ่นเคืองเรื่องเขียน
กลอนจึงเพราะเสนาะใจให้บทเรียน
มีใช่เขียนแก้กำหนัดไปกัดคน
อินทนนท์
ด้วยความเคารพ ปัญหาของประชาติชาติก็เหมือนของเรา สิ่งที่ยั่งยืนและได้ผลที่สุดคือการเปลี่ยน เปลี่ยนตัวเราเปลี่ยนความคิด เปลี่ยนวิธีการ เริ่มจากใจจากจิตของเรา เราคิดดี ครอบครัวจะดีตามแนวคิดแนวปฎิบัติ ของเรา ทางสายกลางมั่นคง การบริหารเป็นเรื่องของผู้บริหารระดับประเทศ เราเองเราจะทำเช่นไรให้ครอบครัวและชุมชนของเรามีความสุข เราตีกลองแข่งกับฟ้า ขี่ม้าแข่งตะวันไม่ได้ ขอเพียงเรารู้ว่า แม้ไก้แจ้จะไม่โก่งคอขัน ดวงตะวันก็ยังขึ้นมิใช่หรือ ตามนี้ครับ ด้วยความเคารพ
อินทนนท์
27 กันยายน 2555 23:55 น.
อินทนนท์(คนเชียงใหม่)
เกิดเป็นหงส์ หรือเป็นกา ไม่น่าเปรียบ
ไม่น่าเทียบ เทียมศักดิ์ ปักษาสูง
เกิดเป็นกา เกิดเป็นหงส์ เป็นนกยูง
ก็บินสูง เหมือนกันได้ ใช่ต่างกัน
เปรียบเช่นคน มองค่า เพียงหน้านอก
มิเคยปอก เปลือกใน ไห้ขบขัน
ข้างนอกขาวข้ างในหลบ กลบสีดำ
แล้วแกล้งทำ แป็นขาวปอก คอยหลอกตา
ไม่ก้มตรอง มองหัว ของตัวก่อน
เที่ยวไชชอน ซ้อนแส่ คอยแลหา
ตำหนิเขา เอาสนุก ทุกเวลา
แล้วคอยหา ว่าตัวตน เป็นคนดี
มิอยากให้ ใครเด่น เป็นที่รัก
ไม่รู้จัก คุณธรรม ทำบัดสี
แกล้งทำตัว กลัวบาป กลับอับปรีย์
ทั้งชาตินี้ จะมีมีสุข หรือทุกข์กัน
ฝากเป็นกลอน สอนได้ ใช่ทั้งหมด
แค่เพียงจด บทไว้ ใช้สร้างสรรค์
จะเป็นหงส์ หรือเป็นกา ค่าเท่ากัน
อยู่ที่สัน ดานเทียบ คอยเปรียบมอง
อย่าเที่ยวปด มดเท็จ สำเร็จใคร่
เพียงแค่ใจ อยากจะเด่น ไม่เป็นสอง
หงส์ก์งาม อย่างหงส์ วิรงค์รอง
กาก็ร้อง เสียงเด่น อย่างเช่นกา
ทุกชีวิตที่เกิดมาในโลกของเรา ไม่ว่าจะเป็นเช่นไร เขาก็คือหนึ่งชีวิต อย่าตีค่าตัวเองสูงแล้วมองคนอื่นต่ำ หากทำเช่นนั้น ใจของคุณ จะไม่ได้รับความสุขเลย ตลอดทั้งชีวิต
อินทนนท์
24 กันยายน 2555 14:48 น.
อินทนนท์(คนเชียงใหม่)
วิหกหวลกระบวนเสียงสำเนียงป่า
พสุธาดาระดับขยับหน
กินนรีตีปีกร้องก้องระงม
สอดผสมสำเนียงป่าพนาไพร
มะค่าแดงแกว่งใกวใบระบัด
ประดู่ดัดลัดหน้าพนาไหว
ชะมวงหอมพะยอมป่ามะค่าไทย
ประสานใบใส่น้ำเสียงสำเนียงนวล
น้ำตกใหญ่ไหลแรงแข่งวิหก
สำเนียงนกปรกป่าพนาสวน
กระดิ่งทองร้องเตือนเพื่อเชิญชวน
ให้ครบถ้วนกระบวนท่าภาษาไพร
ผีเสื้อยอมพร้อมจับขยับปีก
เพื่อหลบหลีกปีกลงอสงไขย
สุริยะทิภากรให้อ่อนไป
เป็นร่มใหญ่ใบฉัตรสัตตบง
ตะวันเคลื่อนเลื่อนลาให้ป่าปรก
หมู่วิหกยกป่า มหาหงส์
ให้เยื้องย่างทางนุชบุษบง
พญาหงส์ลงท่าพนานาง
จงกลไซ้ซ้อนปีกทางซีกขวา
พินิจท่าย้ายปีกเป็นซีกหาง
บรรจงจัดสะบัดขนบนเนื้อปราง
ประดุจสร้างทางศิลป์กินรี
แล้วจิกขนปนสีมณีแก้ว
ประดิษฐแพร้วแวววับสลับสี
มรกตบุศราวนาลี
ระบายสีมณีรับสะดับองค์
ประดับรับทับทรวงพวงอุบะ
มีภูษะเจียรบาดเป็นชาติหงส์
ระบัดกายย้ายย่างมธุรงค์
แปลงเป็นหงส์พารุหัด สะบัดลาย
อินทนนท์
24 กันยายน 2555
หน้าส่วนตัว
1696
