
ถอนหายใจอยู่หลายครั้ง
ทรุดตัวลงนั่งแล้วกอดเข่า
แอบร้องไห้กับตัวเองเบาๆ
คิดถึงคืนวันเก่าๆที่มีเราอยู่ใกล้กัน
นานแค่ไหนนับจากวันเราไกลห่าง
ฉันยังจมอยู่กับความอ้างว้าง
กับภาพเลือนลางของความฝัน
ยังแอบร้องไห้เมื่อไหร่ที่คิคกัน
เหมือนว่าคืนและวันเพิ่งผ่านพ้นไป
ไม่อาจห้ามใจไม่ให้คิดถึง
อยากเห็นแววตาซึ้งๆของคนเคยใกล้
วันนี้ยังนั่งกอดเข่าและปวดร้าวในใจ
เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่คนเคยใกล้จะกลับมาเจอ