12 มีนาคม 2546 10:28 น.
เจนนี่
พอใจแล้วเพียงแค่นี้
แค่ได้รักและหวังดีอยู่ห่างๆ
แม้สิ่งที่ได้รับกลับ คือ ความอ้างว้าง
แต่ก็ยังยินดีทำทุกอย่างเพื่อเธอ
12 มีนาคม 2546 10:18 น.
เจนนี่
แม้เวลาจะผ่านไป
แต่ความรู้สึกเป็นอย่างไร ก็ยังคงเป็นอย่างนั้น
ความห่วงใย และคิดถึงยังมีให้กัน ในทุกๆ วันยังส่งถึงกันตลอดเวลา..
เพราะอะไรนะ..ที่ทำให้เป็นแบบนี้ รู้สึกเงียบเหงา บางทีก็ห่วงหา
อ๋อ! รู้แล้วล่ะ คงเป็นเพราะไม่ได้เจอคนไกลตา
ก็เลยคิดถึงเธอทุกเวลาที่ห่างกัน..
12 มีนาคม 2546 10:13 น.
เจนนี่
อีกนานมั้ยที่ต้องปวดร้าวอยู่อย่างนี้
อีกนานที่ต้องทนต้องหวั่นไหว
คงอีกนานที่ต้องทนปวดร้าวใจ
ต้องทนกลืนฝืนนําตาเข้าไป ไม่ง่ายเลย
อีกกี่นาน ต้องเจ็บปวดนานแค่ไหน
ที่ต้องมองเธอเดินไปแล้วทําเฉย
อีกนานที่ต้องทําตัวให้คุ้นเคย
กับการไม่มีเธอเลย ในหัวใจ
11 มีนาคม 2546 11:12 น.
เจนนี่
จบสิ้นแล้วความรัก
ปิดฉากด้วยการจากลา
มีรอยยิ้มแม้ปะปนด้วนน้ำตา
มันก็ยังบ่งบอกว่า...มีสุขในใจ
ปิดฉากแล้วความคิดถึง
ปิดฉากซึ้งๆด้วยการจากไกล
มีรอยยิ้มแต่ไม่มีหัวใจ
ที่จะคิดถึงเธอได้เหมือนที่ผ่านมา
จบสิ้นแล้วความห่วงใย
ปิดฉากความห่วงใยด้วยความอ่อนล้า
เหน็ดเหนื่อยเหลือเกินทุกวันเวลา
ที่อยู่อย่างเห็นว่า...ความห่วงใยไม่มีค่าอะไร
จบสิ้นแล้วความพูกพัน
สำหรับฉันตอนนี้...เธอก็เท่าใครๆ
เป็นเพื่อน...เป็นพี่...ที่แค่พอคุยกันได้
แต่ไม่มีความหมาย...
ที่จะรัก...จะคิดถึง...จะห่วงใย...ได้เหมือนเดิม
หน้าส่วนตัว
840
