หน้าส่วนตัว
คนดี...
รู้บ้างมั๊ยว่า.."ฉันแอบรัก"
ถึงจะเป็นแค่คนรู้จัก
ที่ทึกทักแล้วผ่านเลยไป
แต่ในความเป็นจริง
ฉันรักเธอยิ่งกว่าสิ่งไหน
เธอคนเดียวที่ฉันให้ใจไป
และไม่เคยให้ใครนอกจากเธอ
1131
ตอนนี้...เหินห่าง
อ้างว้าง...ใจเหงา
ไม่มีเพื่อน...เป็นเงา
เหงาแทบ...ขาดใจ
ตอนนี...เหนื่อยมาก
จนยาก...ที่จะฝืน
คืนที่...ลางเลือน
เลื่อนลอย...หายไป
คิดถึงนะ...คิดถึงเพื่อน
อยากเลื่อน...เวลา
ให้หวน...คืนมา
กลับที่...จุดเดิม
ตอนนี้...เป็นไงบ้าง
อ้างว้าง...บ้างมั๊ย
หดหู่...ในใจ
บ้างมั๊ย...เพื่อนเกลอ
เพื่อนเอย..เพื่อนรัก
นานนักที่ไม่ได้เจอ
เป็นห่วงเสมอ...
พร่ำเพ้อ...กังวลใจ
คิดถึงเทอจังเลย...เพื่อนคนดี
อยู่ห่างไกลกันอย่างนี้...คิดถึงชั้นไหม
เทอจะไม่คิดถึงกัน..ก็ไม่เป็นไร
แต่ก็ขอให้รู้ไว้...เพื่อนคนนี้ยังไงก็คิดถึงเทอ.
ครึ่งนึงของความทรงจำ
กับวันเวลาที่มีค่า ...มีความหมาย
อีกครึ่งนึง...ของความทรงจำ
อยากให้เพื่อน...เก็บมันไว้จะได้ไหม
ไม่ต้องเก็บไว้ในที่ดีๆ...
ก็ได้..ไม่เป็นไร..
ขอแค่เก็บมันไว้
ในเศษหนึ่งส่วนสองของหัวใจ...ก็พอ
ให้เพื่อนที่ห่างไกล...ที่ชั้นไม่อาจดูแลพวกเทอได้...
พรุ่งนี้...ของเรา
คงเงียบเหงาเมื่อมันไม่มีใคร
ท้องฟ้าที่เคยสดใส
คงหม่นใจกับคำร่ำลา
ประตูที่มีกลอนคงช่วยสอน
ให้ล็อกหัวใจไว้ให้แน่นหนา
แสงแดดที่แสนแสบตา
คงมีวันอำลาฟ้ากว้างแสนไกล
ดอกหญ้าที่เคยแห้ง
ยังมีวันเคยแล้งฝนได้
แล้วนับประสาอะไร
ที่ชั้นคนนี้จะไม่มีเทอเลย
ดีใจด้วยสำหรับการเริ่มต้น
เป็นรางวัลความอดทนของเธอ
คนนี้...
ไม่ว่าจะอยู่ในรั้วมหาลัยไปสักกี่ปี
ก็อย่าลืมเพื่อนที่แสนดี...คนนี้ละกัน
ก้าวที่งดงามเช่นนี้คงมีไม่มากเท่าไหร่
ขอให้เธอตั้งใจ และไปให้ถึงฝั่งฝัน
กาลเวลาที่ผ่านไปคงช่วยเพิ่ม
สายใย.....ความผูกพันธ์
จะรอความสำเร็จในวันนั้น
เพื่อจะยินดีเช่นกัน....เช่นเคย
