28 ตุลาคม 2546 07:04 น.
เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ
เหม่อมองฟ้า ตอนนี้เหงาเศร้าในจิต
นั่งครุ่นคิดถึงแต่เขาเราจะบ้า ต่างอยู่ไกลต่างแดนแสนปวดอุรา
ป่านี้หนาเธอคนดีจู๊จี๊ใคร คิดขึ้นมาคราใดหัวใจเศร้า
แสนปวดร้าวในดวงจิตเมื่อคิดหา เธอจะคิดถึงฉันบ้างมั๊ยในบางเวลา
ฉันคงเป็นเพียงสิ่งที่ไม่มีค่าในสายตาเธอ
มองขึ้นไปบนฟ้านภากว้าง แสนอ้างว้างกลางเวหา
เห็นพระจันทร์กระจ่างฟ้า-ดาราไสว เธอคงนั่งชื่นช่อพนอใจ
อยู่กับใครบางคนจนลืม... * ดาว* นั่งมองฟ้าไปแล้วก็ใจหาย
เห็นเดือน-ดาวเคียงใกล้ใจผวา หันมามองตัวเราเองน่าเวทนา
เมื่อหมดค่า/หมดราคาเขาก็มาลาจรฯไม่ย้อนคืน
หน้าส่วนตัว
934
