
แม้วันนี้ไม่เห็นหน้าก็เป็นสุข
ถึงจะทุกข์ปานใดไม่หน่ายหนี
ไม่ว่าสุขหรือจะทุกข์รักอยู่ดี
ดวงฤดีมอบไว้ให้เธอครอง
    
      วันเวลาผันผ่านไม่อาจเคลื่อน
ดาวจะเลื่อนเมฆจะคล้อยไม่ถอยหนี
จะคอยอยู่เคียงข้างแม่อารีย์
ไม่ว่านานกี่ปีจะคอยรอ
      
       เฝ้าหนอเฝ้า...คอยรอคอยคิดถึง
ถามว่าหนึ่งในใจใครกันหนอ
ตอบมาได้เพียงคำเดียวไม่ต้องรอ
จะพูดต่อกี่คำก็คือเธอ
       ถึงเวลาผันผ่านไม่อาจพบ
ฟ้าจะลบตินมลายไม่คลายหนี
จะคอยตามไปทั่วชั่วชีวี
แม้ปฐพีแยกห่างขอตามไป.